Στους τελικούς κερδίζει αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη!
Συνήθως κάποιους τελικούς μπορείς να τους φανταστείς, σχετικά με το πως θα εξελιχτούν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Αυτή τη φορά στην περίπτωση της κόντρας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τον Αγιαξ, στο Europa League μοιάζει σχεδόν αδύνατο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Το 1970 ο Ρίνους Μίχελς έχτισε την λογική του μεγάλου Αγιαξ στο σκεπτικό του κρατάμε την μπάλα όσο μπορούμε άρα κινδυνεύουμε μόνο από αυτογκόλ! Ο μεγάλος Βαλέρι Λομπανόφσκι ανέπτυξε πρώτος την άποψη εκείνη την εποχή πως ομάδα που κάνει παραπάνω από 15 λάθη σε όλο το ματς αποκλείεται να νικήσει! Η Ντιναμό Κιέβου που δημιούργησε το 86 ακούμπησε σχεδόν το τέλειο. Και όμως δεν πήρε ποτέ τίτλο στο υψηλότερο επίπεδο. Ο φόβος μερικές φορές να μην δεχτείς γκολ από το να δημιουργήσεις ευκαιρίες ξεπερνά τα εσκαμμένα. Και το ζητούμενο σε παρόμοιες καταστάσεις είναι αν οι παράμετροι του παιχνιδιού αλλοιώνονται. Ο Μουρίνιο είναι βέβαιο πως θα προσεγγίσει το ματς της Στοκχόλμης όπως πάντα, με τέτοιο τρόπο που δεν θα αφήνει περιθώρια στον αντίπαλο να παίξει!
Καπως έτσι, κάποτε, το 1995 στη Βιέννη απέναντι στα …τρελόπαιδα του Φαν Χάαλ η Μίλαν του (μετρ της τακτικής και των αποτελεσμάτων) Φάμπιο Καπέλο ήξερε πως θα είχε τύχη αν το ματς πήγαινε σε ανεξέλεγκτο ρυθμό. Θυμάμαι τότε, να λέω μόλις άρχισε η μετάδοση για το MEGA πως ο τεχνικός της Μίλαν θα πήγαινε σε τόσο προσεκτικές κινήσεις που πιθανόν να είχε μετρήσει ακόμη και πότε θα …κάνει τις επιθέσεις του! Έτσι ακριβώς έγινε. Μπλόκαρε τον ρυθμό του Αγιαξ και με τρεις όλες και όλες καλές επιθέσεις πήγε να πάρει και το ματς! Ο Φαν Χάαλ τότε έκανε το μεγαλύτερο ρίσκο της καριέρας του, στο τελευταίο εικοσάλεπτο αλλάζοντας σε 3-3-4 βγάζοντας τον κορυφαίο σκόρερ του τον Λίτμανεν, και με την είσοδο του Κανού και του Κλάιφερτ ο οποίος σκόραρε κιόλας στα 19 του χρόνια πήρε το Κύπελλο!
Ο Μουρίνιο ξέρει τώρα πως τακτικά υπερτερεί η ομάδα του από τους νεαρούς του Μποζ, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει πως απέναντι σε Γιουνές και Ζίγιεκ στα άκρα καθώς και Ντόλμπεργκ αλλά και Κλάασεν που έρχεται από πίσω η Γιουνάιτεντ δεν θα έχει λύσεις αν το ματς πάει στην ταχύτητα και τους χώρους! Για αυτό και θα προτιμήσει όλες τις μπαρουτοκαπνισμένες καραβάνες σε ένα ματς που ξέρει πως κριθεί ίσως όχι στο ενενηντάλεπτο αλλά ακόμη και στην παράταση ή στα πέναλτι!
Ιστορικά όλοι οι τελικοί καθορίζονται από λεπτομέρειες! Και αν υπάρχει μία ομάδα που το γνωρίζει καλά αυτό είναι η Γιουνάιτεντ! Οτι έχεις στο μυαλό σου ως τεχνικός σε μία τέτοια βραδιά νεύρων μπορεί και να μη βγει και εκεί 'ερχονται κάποια τρελά δευτερόλεπτα όπως εκείνα τα 140 των καθυστερήσεων στην Βαρκελώνη το 1999 θα υπάρχουν πάντα για να μας υπενθυμίζουν πως αρκεί να ξεφύγει λίγο από το πλάνο ένα ματς για να ανατραπούν τα πάντα!
Από την άλλη πάντα το ατομικό ταλέντο ξεπερνά τις όποιες προπονητικές αγκυλώσεις! Και η εμπειρία θα είναι το άλφα και το ωμέγα σε τέτοια ματς της μίας βραδιάς! Ακόμη και κανείς να μην τους το πει, στους νεαρούς του Αγιαξ είναι τέτοιο το βάρος που θα νοιώθουν στα πόδια που κάνει την μπάλα να ζυγίζει 100 κιλά! Η Γιουνάιτεντ αντίθετα έχει παίκτες που έχουν ζήσει τέτοιες νύχτες και αυτό σε τέτοια ματς μετράει πολύ! Οποιοςυπολογίζει πως η Θέλτα και η Αντερλεχτ έβαλε δύσκολα στη Γιουνάιτεντ, ή ο Αγιαξ δύο φορές πήγε να πνιγεί σε μία κουταλιά νερό με τη Σάλκε και τη Λιόν, ας ξέρουν πως όλα αυτά ανήκουν σε άλλη στρατόσφαιρα, απ΄τη στιγμή που περνάς στον τελικό! Εκεί είναι μία βραδιά και σε τέτοιες κερδίζει συχνά αυτός που είναι αποφασισμένος να κάνει τα λιγότερα λάθη!
