Στον Βενγκέρ θα χρωστάει πάντα την αλλαγή DNA το αγγλικό ποδόσφαιρο!
25.09.2017 | 20.42
Τη μέρα που ο διοπτροφόρος Γάλλος αναλάμβανε καθήκοντα προπονητή σε μία από τις πιο παραδοσιακές δυνάμεις στο αγγλικό ποδόσφαιρο ελάχιστοι άνθρωποι μπορούσαν να διανοηθούν πως ο Αρσέν Βενγκέρ δεν θα άλλαζε μονάχα την Άρσεναλ και το DNA της, αλλά ολόκληρο το αγγλικό ποδόσφαιρο. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Σαν σήμερα έβαζε την υπογραφή του στο συμβόλαιο και όταν ανακοινωθηκε μία εφημερίδα έβαλε ως τίτλο το απίθανο «ARSENE WHO?». Ενας Γάλλος με ύφος δασκάλου και με γυαλάκια, ήταν μακριά από το κλασσικό στυλ που θα περίμενε κανείς να αναλάβει μάνατζερ σε μία αγγλική ομάδα. Δούλευε στην Ιαπωνία όπου η εμπειρία τον είχε γοητεύσει. Μακριά από την παράνοια που άρχιζε σιγά-σιγά να καταλαμβάνει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ο Βενγκέρ είχε αγκαλιάσει την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής της Απω Ανατολής. Ωστόσο βρισκόταν μπροστά σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι.
Είχε έρθει η ώρα να αποφασίσει αν η μοναχική ζωή εκεί, σε μία χώρα υπέροχη αλλά πολύ διαφορετική, με φίλους και οικογένεια σχεδόν 10.000 χιλιόμετρα μακριά ήδη από το 1994 ήταν αυτό που επιθυμούσε για ακόμα δυο χρόνια. Τότε πριν αναλάβει την πρόκληση στην Γκράμπους Ειτ, το 1994 ο Σωκράτης Κόκκαλης τον είχε φέρει στην Ελλάδα και συζητούσε μαζί του την περίπτωση να αναλάβει τον ευρισκόμενο στα πέτρινα χρόνια από πλευράς τίτλων Ολυμπιακό. Ο Αλσατός δίστασε να πει το «ναι» και όταν Ιάπωνες του πρόσφεραν γη και ύδωρ προτίμησε να φύγει για το Τόκιο. Εκεί, πέρασε υπέροχα αλλά το 1996, έφτασε η στιγμή να επιστρέψει στην Ευρώπη και ήταν η Άρσεναλ αυτή που του έδωσε την ευκαιρία.Τα γραφεία στοιχημάτων έβγαζαν τα ποσοστά για το αν θα άντεχε μέχρι τα Χριστούγεννα! Αλλά αυτος κατάφερε να είναι ακόμα και σήμερα το 2017 εκεί και να έχει αλλάξει την εικόνα της Αρσεναλ, από το βαρετό και μονόχνωτο τρόπο παιχνιδιού σε ένα σύγχρονο και πολύ αρεστό στο μάτι στυλ.
Ωστόσο νομίζω πως κατάφερε και κάτι άλλο: να βοηθήσει καταλυτικά στην αλλαγή ολόκληρης της φιλοσοφίας του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο Αρσέν Βενγκέρ ήταν ο άνθρωπος που διαφοροποίησε το πώς οι Αγγλοι βλέπουν τους ξένους προπονητές. Τότε οι πιο έγκυροι αρθρογράφοι, έγραφαν πως είναι αδύνατο να μπορέσει μία ομάδα να πετύχει υψηλούς στόχους με ξένο προπονητή. Τά τελευταία χρόνια γράφουν το ακριβώς αντίθετο, επιμένοντας πως κανείς Αγγλος τεχνικός δεν είναι σε θέση να πετύχει ότι παλιότερα ο Βενγκέρ η από τους τωρινους ο Μουρίνιο, ή ο Κοντε!
Αν πάντως αντιληφθεί κανείς πόσο πολύ άλλαξε ο Βενγκέρ τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο οι Άγγλοι, θα συνειδητοποιήσει πως επέβαλλε ουσιαστικά μία νέα κουλτούρα! Το ωραίο σαν έννοια για τον μέσο Βρετανό οπαδό ήταν η δύναμη, το πάθος, η υπερβολική ορμή και η ταχύτητα στο ματς. Ο Βενγκέρ κατάφερε με τα χρόνια να αλλάξει την οπτική γωνία. Η ταχύτητα είναι το μόνο που δεν άλλαξε όμως έβαλε μέσα στην καθημερινότητα πράγματα που η Αρσεναλ για παράδειγμα αγνοούσε για δεκαετίες το... passing game, την υπομονή στην εκδήλωση της επίθεσης, την κάθετη μπαλιά. Τα συνδύασε με μία ξεκάθαρη επιθυμία να παίρνεις αποτέλεσμα δια της επιβολής του ρυθμού σου στον αντίπαλο και όχι όπως έκαναν επί χρόνια με τον Τζορτζ Γκρέιαμ στον πάγκο οι «κανιονιέρηδες» με αμυντικό παιχνίδι μακρινές μπαλιές και αντεπιθέσεις.
Ο Βενγκέρ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τεχνικό σε μεγάλη ομάδα , ξέρει να δουλεύει με τις ακαδημίες. Ο τρόπος που η Αρσεναλ λειτουργεί και ο τρόπος με τον οποίο έχει επενδύσει στα τμήματα υποδομής έφτασε κάποια στιμή να συναγωνίζεται ακόμη και τον βασιλιά του είδους , τον Αγιαξ. Αυτό όμως είναι κάτι που τα τελευταία χρόνια, ως μυστική συνταγή τον εγκατέλειψε, γεγονός που το πληρώνει και του χρεώνεται ως ένα από τα προβλήματα. Παρόλαυτά ιστορικά, ο Βενγκέρ ποτέ δεν φοβήθηκε να δώσει ευκαιρία σε μικρό.
Όταν η πιο νεανική ενδεκάδα στην ιστορία του κλαμπ τον Οκτώβριο του 2009 διέλυσε με 6-0 την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ από τα παιδιά που ήταν μόλις 16 και 17 χρονών, αμέσως καταλάβαινες πως ο Τζακ Γουίλσιρ θα έκανε καριέρα αλλά οι τραυματισμοί τον διέλυσαν! Ο Αλσατός τεχνικός πήρε τον 16χρονο Σεσκ Φάμπρεγκας το 2004 και τον έβαλε να αντικαταστήσει ολόκληρο Πατρίκ Βιεϊρά. Εγινε ο νεότερος Ευρωπαίος σκόρερ στην ιστορία του κλαμπ, σκοράροντας με την Ρόζενμποργκ, και μόλις ο Βενγκέρ ολοκλήρωσε την πώληση του Βιειρά στην Γιουβέντους τον έκανε βασικό. Το ίδιο έγινε κατά καιρούς με τον Σονγκ, τον Ντιαμπί, τον Εμπουέ, ενώ έτσι σε μία νύχτα έκανε βασικό τον Ασλει Κόουλ, πριν από ματς με την Μπάγερν και τον Σεντέρος πριν από ντέρμπι με την Τότεναμ.
Για χρονιά επίσης είχε την ικανότητα να κάνει επιλογές που στους άλλους έμοιαζαν λάθος και αποδείχτηκαν εξαιρετικές. Οταν το 1999 προχώρησε στην απόκτηση του Ανρί από την Γιουβέντους όπου βολόδερνε σαν εξτρέμ, πολλο ή απόρησαν. Τον μετέτρεψε στον πληρέστερο κυνηγό του κόσμου και σημείο αναφοράς ακόμα και σήμερα που παραμένει ο κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου...
Ο Βενγκέρ περνώντας το κατώφλι του «Χάιμπουρι» το 1996 δεν αντικαθιστούσε μόνο έναν ξεπερασμένο προπονητή τον Μπρους Ρίοκ, αλλά ταυτόχρονα χάραζε και την στρατηγική της μετατροπής μία ομάδας με ποδόσφαιρο τόσο βαρετό όσο και το να βλέπεις βάρκες να κουνιούνται σε λιμάνι! Η Άρσεναλ του 1996 με την Αρσεναλ του 2017 απέχουν σε νοοτροπία και σε λογική όχι 21 χρόνια αλλά έναν αιώνα!
Φυσικά οι σκεπτικιστές λένε πως δεν κερδίζει τίτλους, Σοβαρά; Οι τρεις τίτλοι πρωταθλήματος τα δύο νταμπλ, τα επτά Κύπελλα Αγγλίας είναι αμελητέα ποσότητα; Πότε η Αρσεναλ (ιστορικά) κατακτούσε περισσότερα τρόπαια; Ναι η Άρσεναλ έμεινε φέτος εκτός τετράδας για πρώτη φορά από τότε που Αλσατός είχε καθίσει στον πάγκο της, ωστόσο πήρε και πάλι το κύπελλο τρίτο μέσα σε τέσσερα χρόνια και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθει! Φυσικά, τα καλύτερα χρόνια πέρασαν αλλά επί των ημερών του Αλσατού η Αρσεναλ έφερε σε πλήρη ισορροπία και την διοικητική και τη αγωνιστική σταθερότητα. Η παρουσία της ομάδας στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 παραμένει ένα ξεχωριστό επίτευγμα αλλά η μεγαλύτερη σεζόν του ήταν και θα μείνει για πάντα το αήττητο πρωτάθλημα του 2003-2004.
Σε μία εποχή που δεν είναι το1888 που το έκανε η Πρεστον αλλά ο 21 ος αιώνας κατάφερε να μην χάσει σε 49 ματς στο πρωτάθλημα! Πιθανότατα τον περασμένο Μάιο έπρεπε μόνος του να αποφασίσει να φύγει και με τα χρόνια θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο το τι έχει προσφέρει, ειδικά αν ο επομενος δεν μπορέσει να κρατήσει την Άρσεναλ ανταγωνιστική. Ωστόσο έχει έρθει για αλλαγή και παρότι μία ομάδα που θα αποφασίσει να αλλάξει ένα τόσο εμβληματικό προπονητή οφείλει να είναι έτοιμη για το σοκ της μεταβατικής περιόδου η Άρσεναλ οφείλει να το δοκιμάσει πια...
Μη γελιόμαστε όμως, και ας μην ξεχνάμε εύκολα. Αυτά που κατάφερε ο Βενγκέρ δεν θα είναι εύκολο να τα πετύχει άλλος στον πάγκο της Άρσεναλ μελλοντικά. Αυτό που θα καταγράψει επίσης η ιστορία είναι πως το αγγλικό ποδόσφαιρο θα του χρωστάει ευγνωμοσύνη γιατί άνοιξε το δρόμο για μία πραγματική επανάσταση!
