Να βλέπουν το φεγγάρι και όχι να κοιτούν το δάχτυλο!
05.12.2017 | 12.08
Παρατηρώ μία υπερβολή στο πως αντιμετώπισαν στα social media κάποιοι τα λεγόμενα του Κλάτενμπεργκ σχετικά με τον τρόπο που “σφύριξε” στο περιβόητο πια Τσέλσι Τότεναμ 2-2, τον Μάη του 2016, στη βραδιά που η Λέστερ πήρε οριστικά τον τίτλο. Και καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει σωτηρία. Γράφει ο Χρηστος Σωτηρακόπουλος.
Πρώτα από όλα να πω ότι για μένα διαιτητής με την ποιότητα και την ικανότητα του Κλάτενμπεργκ δεν υπάρχει αυτή την ώρα στην Ευρώπη. Και ο τρόπος που χειρίστηκε τους θεατρινισμούς του Πέπε στον τελικό του Μιλάνου, λίγο πριν Ρεάλ και Ατλέτικο πάνε στα πέναλτι, το Μάη του 2016, ήταν δείγμα της ικανότητας του να διαχειρίζεται ματς. Αυτή η έκφραση πάντως το managing the game είναι πολύ παρεξηγημένη. Ακούς τους Ελληνες (παλιούς διαιτητές που κάνουν πια τους) τηλεκριτικούς των φάσεων και διαπιστώνεις πόσο μπολιασμένο είναι το σύστημα με την τυπολατρεία. Κάρτα, εδώ κάρτα εκεί και κάρτα παραπέρα, πέναλτι όλα τα μαρκαρίσματα ή αποβολές τα πάντα επειδή “έτσι λέει ο κανονισμός”! Οι κανόνες φτιάχτηκαν για να διευκολύνουν το παιχνίδι στα σπορ και όχι για να τα καταδυναστεύουν όμως αυτό το πνεύμα με το οποίο (κυρίως και ευτυχώς) οι Αγγλοι διαιτητές προσπαθούν να βοηθησουν το ματς, στους περισσότεροους λαούς είναι ιστιοπλοία σε αχαρτογράφητα νερά!
Ο Κλάτενμπεργκ είπε πως αντί να αποβάλλει εκείνη τη νύχτα στο Στάμφορντ Μπριτζ καποιους παίκτες της Τότεναμ και να την έχει αφήσει με οκτώ, προτίμησε να λειτουργήσει πυροσβεστικά βλέποντας ότι έτσι κι αλλιώς είχαν «χάσει» το κεφάλι τους και το καθαρό μυαλό τους συνεπώς δεν υπήρχε αγωνιστική επιστροφή. Τι ήταν να το πει; Έχουν πέσει όλοι οι σκληροί δικαστές των social media να τον φάνε!Εχω αναφερθεί και πάλι (στο παρελθόν) στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπελλου του 1974. Είναι το ματς που πέρασε στην ιστορία για την διαιτησία του ο περίφημος Τζακ Τέιλορ. Ο Αγγλος που το επάγγελμα του ήταν χασάπης, έμεινε χαραγμένος στην μνήμη για το πέναλτι που έδωσε στο πρώτο λεπτό στους Ολλανδούς πριν καν ακουμπήσουν την μπάλα οι Γερμανοί. Το εκπληκτικό είναι πως η διαιτησία του, με τα σημερινά στάνταρ ήταν ΚΑΚΗ! Με πέντε παίκτες «κιτρινισμένους» από το πρώτο ημίχρονο ο Τέιλορ δεν έβγαλε κόκκκινη κάρτα. Και τις ευκαιρίες τις είχε. Ο Φογκτς για παράδειγμα από το πρώτο λεπτό είχε σημειωθεί για το πέναλτι στον Κρόιφ. Αλλα πέντε τάκλιν στο παιχνίδι έδωσαν άπειρες αφορμές στον Τέιλορ. Τίποτα!
Ο Κρόιφ είχε πάρει κίτρινη για διαμαρτυρία στο τέλος του ημιχρόνου και στο δεύτερο έκανε μία προβολή τραυματίζοντας τον Μάγιερ. Για μία παρόμοια στιγμή ο Σουηδος Φρισκ απέβαλε το 2005 τον Ντρογκμπά στο Μπαρτσελόνα-Τσέλσι στο νατς που εμελλε να αποδειχτεί το τελευταίο της καριετας του μετά την κόντρα με τον Μουρίνιο! Ο Γιόχαν Νέεσκενς είχε ήδη κίτρινη σε εκείνο τον τελικό το 74 όταν μπροστά στα μάτια του Τέιλορ εσπρωξε τον Γκερντ Μίλερ που του ζήτησε τον λόγο! Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει διαιτητές να βγάζουν δεύτερη κίτρινη, σε κάποιον παίκτη που το κάνει, επειδή « Έτσι λέει ο κανονισμός». Ε και;
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο Αγγλος διαιτητής πήγε με την λογική και με το καλό του αθλήματος και όχι με το νόμο! Αφησε δύο ομάδες με 11 ποδοσφαιριστές την καθεμία να διεκδικήσουν το Κύπελλο. Σήμερα θα είχαν μείνει με εννιά, γιατί κάποιοι ρέφερις νομίζουν πως είναι το κέντρο του σύμπαντος! Τόσο απλά!
Ο Κλατενμπεργκ μόνο τυχαία δεν έγινε το 2016 ο μόνος διαιτητης που την ίδια χρόνια σφύριξε τελικό κυπέλλου Αγγλίας τελικό Τσάμπιονς Λιγκ και τελικό μεγάλης διοργάνωσης (Euro στην περίπτωση του) μέσα σε δυο μηνες! Το πόσο λείπει αυτή τη στιγμή από το αγγλικό πρωτάθλημα το καταλαβαίνεις με γυμνό μάτι βλέποντας έστω και ένα παιχνίδι! Το να υπάρχουν λοιπόν πολύ που του ζητάνε τα ρέστα επειδή λειτούργησε με τη λογική και όχι με τους κανόνες επιβεβαιώνουν τη ρήση πως όταν στον ηλιθιο δείχνουν το φεγγάρι αυτος επιμένει να κοιτάει το δάχτυλο!
