Η μέρα που χάθηκε μία ομάδα αλλά γεννήθηκε ένας θρύλος!
Το μεσημέρι της 6ης Φεβρουαρίου συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από το αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου. Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος εξηγεί πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που έχασε τα «μωρά του Μπάσμπι» εκείνη τη μέρα, κατόρθωσε να γίνει θρύλος και να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της!
Πιστεύω πως το αγγλικό ποδόσφαιρο χρωστά και θα χρωστά ένα αιώνιο μεγάλο ευχαριστώ στον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον. Ήταν αυτός που ξεπέρασε το σοκ της συντριβής και συνέχισε να αγωνίζεται ανεβάζοντας την ομάδα στην κορυφή μια δεκαετία αργότερα! Αυτός που η μοίρα είχε προδιαγράψει να είναι ο ποδοσφαιρικός Βασιλιάς Αρθούρος μόνο που αντί για Εξκάλιμπερ, το σπαθί που τράβηξε εκείνος από το βράχο ενώνοντας τη Βρετανία, ο Σερ Μπόμπι θα το έκανε σηκώνοντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1968 δέκα χρόνια μετά την ανείπωτη τραγωδία.
Φυσικά ο Τσάρλτον θα ήταν αυτός που θα είχε σημαντική συμβολή και στο πως η Αγγλία θα έφτανε στην κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1966. Πιθανώς να μη χρειαζόταν να περιμένουν στη Γηραιά Αλβιόνα, για να σηκώσουν το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ αν η αποφράδα μέρα πριν εξήντα χρόνια δεν έπαιρνε τόσο ακριβό φόρο αίματος με τέσσερα σημαντικά στελέχη που θα πήγαιναν στο Μουντιάλ της Σουηδίας λίγους μήνες μετά ως αναντικατάστατα στελέχη.
Όμως στη παγωμένη πίστα ή αργότερα στο νοσοκομείο χάθηκαν παίκτες όπως ο Τόμι Τέιλορ ή κυρίως ο Ντάνκαν Έντουαρντς το μεγαλύτερο ταλέντο μετά τον πόλεμο που όλοι πόνταραν επάνω του ότι θα ήταν αυτός που θα έπαιρνε για χρόνια στις πλάτες την ευθύνη του να ηγηθεί της Γιουνάιτεντ και της εθνικής ομάδας!
Ο Γιάννης Διακογιάννης μου μετέφερε μια συγκλονιστική εμπειρία που βίωσε δίπλα στον Τσάρλτον όταν σε μια πτήση ήταν σε διπλανές θέσεις και στην απογείωση του έπιασε το χέρι κλείνοντας τα μάτια! Τι μπορεί στα αλήθεια να περνούσε από το μυαλό αυτού του σπουδαίου ανθρώπου κάθε φορά που το αεροπλάνο απογειωνόταν και τι εικόνες να στοίχειωναν το μυαλό του το αντιλαμβάνεστε!
Ο αείμνηστος Σερ Ματ Μπάσμπι που και αυτός σώθηκε από θαύμα μέσα από τα συντρίμμια του αεροσκάφους έφτασε τόσο κοντά στον θάνατο που δυο φορές είχαν ειδοποιηθεί οι δικοί του άνθρωποι από τους γιατρούς να περιμένουν το μοιραίο! Όχι μόνο βγήκε αλλά δημιούργησε τη νέα φουρνιά των μπέμπηδων που θα μεγαλουργούσε.
Η Γιουνάιτεντ διατηρήθηκε όρθια στις εβδομάδες μετά την τραγωδία επειδή ολόκληρο το αγγλικό ποδόσφαιρο την στήριξε με πρωτόγνωρες εικόνες είτε από τις άμεσες ανταγωνίστριες όπως η Γουλβς είτε από τις παραδοσιακές αντιπάλους όπως η Σίτι και η Λίβερπουλ. Πολλά χρήματα που ήρθαν αλλά και από οπαδούς, με δανεικούς παίκτες από κάθε πλευρά του νησιού, σε μία απίστευτη επίδειξη αλληλεγγύης και βοήθειας που δεν είχε προηγούμενο.
Όμως μην ξεχνάτε πως ήταν εντελώς άλλες εποχές. Η Βρετανία όπως και ολόκληρος ο κόσμος μόλις είχαν βγει, δώδεκα χρόνια πριν από τον καταστροφικό δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έχοντας στερηθεί πολλά συνεπώς η βοήθεια ήταν στοιχείο καθημερινότητας! Η Γιουνάιτεντ χρωστά πολλά και στον άνθρωπο που συμμάζεψε τα πρώτα κομμάτια τον Τζίμι Μέρφι, βοηθό του Μπάσμπι και τεχνικό της εθνικής Ουαλίας εκείνη την εποχή, που ήταν αυτός που μπόρεσε να πείσει και τον Τσάρλτον ότι έπρεπε να μην τα παρατήσει. «Ρώτα την καρδιά σου αν θέλει να τιμήσει αυτούς που χάθηκαν και να σφίξεις τα δόντια και να συνεχίσεις» του είπε και αυτό ήταν καταλυτικό!
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ως οργανισμός μπόρεσε να έχει αντισώματα και να βγει από την τεράστια κρίση σε αντίθεση με άλλες σπουδαίες ομάδες όπως η Grande Torino που χάθηκε στο λόφο της Σουπάργκα το 1949 και (με εξαίρεση ένα πρωτάθλημα το 1976) γλίστρησε στη λησμονιά και δεν ανέκαμψε ποτέ!
Και αυτό για το οποίο η μοιραία πτήση της 6ης Φεβρουαρίου του 1958 θα αναφέρεται πάντα, θα είναι ως η μέρα που χάθηκε μια ομάδα αλλά γεννήθηκε ένας αληθινός θρύλος.
