Οι ζημιές που σου δίνουν την ευκαιρία να μάθεις περισσότερα απ’ ότι μία νίκη!
Πάνε 20 χρόνια ακριβώς από τη νύχτα του Μαρτίου του 1998 που ο Τρεζεγκέ σκόραρε στο «Ολντ Τράφορντ» και η Μονακό άντεξε και κράτησε το 1-1, αποκλείοντας τη Μάντσεστερ Γιουναιτεντ μετά το 0-0 του πρώτου αγώνα. Ήταν το βράδυ που ο Σερ Άλεξ ανέφερε πάντα ως το μεγαλύτερο και πιο σκληρό μάθημα της ευρωπαϊκής του εμπειρίας. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Εκείνο το στραπάτσο από τους Μονεγάσκους αποτέλεσε το εφαλτήριο για να κατακτήσει το επόμενο χρόνο η Γιουνάιτεντ το Τσάμπιονς Λιγκ και ουσιαστικά δίδαξε στον Φέργκιουσον πως το 0-0 εκτός έδρας δεν προσφέρει τίποτα αν δεν είσαι διατεθειμένος να ρισκάρεις. Και τέτοιες ζημιές συνήθως σου δίνουν την ευκαιρία να μάθεις περισσότερα απ’ ότι οποιαδήποτε νίκη!
Πολύ φοβάμαι ωστόσο πως για τον Μουρίνιο δεν θα γίνει μάθημα αυτό που έπαθε από τη Σεβίλλη, σε μια βραδιά που φάνηκε πως φοβήθηκε και προτίμησε τη σιγουριά από το ρίσκο!
Και αυτό γιατί, όπως υποστήριζα στο ραδιόφωνο στον ΣΠΟΡ FM και στην εκπομπή της Cosmote TV το βράδυ της Δευτέρας, η νίκη επί της Λίβερπουλ θα έκανε κακό επειδή θα έριχνε στα μάτια της Γιουνάιτεντ στάχτη σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να πλησιάζεις ένα παιχνίδι. Το Σάββατο η νίκη ήρθε, και για μένα απόλυτα δίκαια , γιατί η Γιουνάιτεντ στην αρχή του αγώνα κυνήγησε το γκολ και μπόρεσε και με τη βοήθεια της τύχης να επιτύχει και ένα δεύτερο οπότε μετά τη διαχείριση την κάνεις πολύ πιο εύκολα.
Στην περίπτωση του αγώνα με τη Σεβίλλη όμως, ακροβάτησε σε ένα τεντωμένο σκοινί επειδή το πρώτο παιχνίδι τελείωσε χωρίς τέρματα και ήταν ολοφάνερο πως υποτίμησε ο Μουρίνιο την ικανότητα τω φιλοξενούμενων να σκοράρουν. Ναι, η αλήθεια είναι πως πόση ώρα έπαιζε η Σεβίλλη με τον Μουριέλ στην κορυφή δεν φαινόταν ικανή να σκοράρει και όλα τελείωναν με το που πατούσε την περιοχή του Ντε Χέα. Όμως σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα είναι καλύτερο το ατύχημα, εάν είναι να συμβεί, να γίνει νωρίς όταν υπάρχει χρόνος ανάκαμψης. Αυτό ο Μουρίνιο δεν το έβαλε σε κανένα σημείο στην εξίσωση της βραδιάς προτιμώντας το να μένει το 0-0 πιστεύοντας πως όταν θα προηγείτο η ομάδα του θα τελείωναν όλα!
Εδώ χρειάζεται να διευκρινίσουμε κάτι: Παρακολουθούμε την τελευταία διετία ένα Ζοσέ Μουρίνιο που είναι το αποτέλεσμα της μετάλλαξης του σε έναν φοβισμένο τεχνικό μετά το απίστευτο στραπάτσο που έπαθε στην Τσέλσι το 2015. Από πρωταθλητής τον Μάιο απολυμένος τον Δεκέμβρη ήταν κάτι που για πρώτη φορά τον ταρακούνησε! Όταν δέχτηκε την πρόταση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, προτιμώντας την από εκείνη της Παρί Σεν Ζερμέν, το έκανε για να αποδείξει πρώτα στον εαυτό του πως μπορούσε ακόμα. Πέρσι ήταν μια κάκιστη χρονιά που την χρύσωσε η κατάκτηση του Europa League ωστόσο η έκτη θέση ήταν κάτι που δεν ήρθε τυχαία αφού πρώτιστα πια τον ενδιέφερε να μην χάνει ματς και όχι να τα κερδίζει!
Όποιος ζει με το σπαθί πεθαίνει από το σπαθί, έλεγαν οι βασιλιάδες στο μεσαίωνα και αυτό που συμβαίνει με τον Πορτογάλο, το έχω ξαναγράψει, είναι μια διαρκής πάλη με τον ίδιο του τον εαυτό να αποδείξει πως ο δικός του δρόμος παραμένει ο σωστός ακόμα και αν τα δείγματα γραφής δεν τον βοηθούν πλέον!
Πέρσι σώθηκε επίσης η σεζόν του γιατί απέτυχε ο Γκουαρντιόλα στη Σίτι! Μόνο που φέτος ο Καταλανός αντιλήφθηκε τα λάθη (άσχετο εάν δημόσια δεν θα το παραδεχόταν ποτέ) και αφού τα διόρθωσε παρουσίασε μια υπερηχητική έκδοση της Μάντσεστερ Σίτι σε στυλ Μπάρτσα που έχει κατακτήσει από τον Δεκέμβρη τον τίτλο.... Και αυτόματα η πίεση προς τον Special One έγινε αφόρητη!
Περίπτωση απομάκρυνσης του Μουρίνιο από το Μάντσεστερ αυτή τη στιγμή τουλάχιστον δεν υπάρχει… Ωστόσο το επόμενο καλοκαίρι με πολλά λεφτά πάλι στα χέρια θα είναι κομβικής σημασίας τι επιλογές θα κάνει. Και εάν μέχρι τα Χριστούγεννα του 2018 η βελτίωση δεν είναι τεράστια και αγωνιστικά και βαθμολογικά, τότε κάθε ενδεχόμενο θα είναι ανοιχτό!
