Happy St. Patrick's day, Dear Ireland
Η μπύρα Guinness, το ουίσκι Jameson, οι αγαπημένοι U2 με το «Sunday, Bloody Sunday» που αυτόματα σε παραπέμπει στον ΙΡΑ, το τετράφυλλο τριφύλλι, ο Ρόι Κιν και πολλοί άλλοι γνωστοί ποδοσφαιριστές, απαρτίζουν την εικόνα της Ιρλανδίας σήμερα.
Με αφορμή την εθνική αργία της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, για τον εορτασμό της επετείου θανάτου του Αγίου Πατρικίου (βοήθειά μας, άγιε), φτιάξαμε την ιδανική «πράσινη» ενδεκάδα με τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές που μας έστειλε το αντίπαλο δέος της Βρετανίας, τα τελευταία χρόνια.
Ρόι Κιν
Ένας από τους 50 σκληρότερους ποδοσφαιριστές, σύμφωνα με τους Times (2007), ο Ρόι Κιν είναι αδιαμφισβήτητα, ο κορυφαίος των Ιρλανδών ποδοσφαιριστών. Έχει κατακτήσει 19 τρόπαια, τα 17 εκ των οποίων ήταν για λογαριασμό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της οποίας υπήρξε αρχηγός για 8 χρόνια. Μεταξύ αυτών, 7 πρωταθλήματα Αγγλίας, 4 FK CUP και ένα Τσάμπιονς Λιγκ. Σχεδόν σε όλη του την καριέρα υπήρξε αρχηγός της εθνικής Ιρλανδίας, όπου σήμερα είναι βοηθός προπονητή.
Ντέιβιντ Ο Λίρι
Ο, γεννημένος στο Λονδίνο, Ιρλανδός, επί 20 χρόνια, κεντρικός αμυντικός της Άρσεναλ, Ντέιβιντ Ο Λίρι στην ποδοσφαιρική καριέρα του κατάφερε με το καθώς πρέπει παίξιμό του να γίνει από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές της Ιρλανδίας. Το 1982 υπήρξε για 18 μήνες αρχηγός της Άρσεναλ, με την οποία κατάφερε να σπάσει πολλά ρεκόρ, όπως εκείνο του νεότερου παίκτη που αγωνίστηκε 100 και 200 φορές με τη φανέλα του συλλόγου ενώ μόλις στα 26 του έκανε την 400η εμφάνισή του. Ήταν επίσης εκείνος, που με δικό του πέναλτι, έστειλε την Ιρλανδία για πρώτη φορά στους προημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1990.
Ντέιμιεν Νταφ
Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο 39χρονος, σήμερα, πρώην εξτρέμ, είχε το άγγιγμα, ή καλύτερα την κλωτσιά του Μίδα, καθώς με όποιο σύλλογο κι αν υπέγραφε, χάριζε επιτυχίες. Στη Μπλακμπέρν Ρόβερς χάρισε το Λιγκ Καπ, στην Τσέλσι 2 τίτλους στην Πρέμιερ Λιγκ, και στη Νιουκάστλ το Intertoto Cup του 2006.
Ρέι Χάουτον
Παρά το ότι γεννήθηκε στη Σκωτία, το ιρλανδικό, από τον πατέρα, αίμα του, κατάφερε να τον κάνει είδωλο, αφού κατάφερε να σκοράρει το νικητήριο γκολ στην Στουτγάρδη εναντίον των Άγγλων, αιώνιων εχθρών των Ιρλανδών, το 1988. Η δεύτερη πιο σημαντική στιγμή της καριέρας του υπήρξε το γκολ στο 11ο λεπτό της αναμέτρησης Ιρλανδίας- Ιταλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο, το 1994. Το γκρουπ, που αποτελείτο από το Μεξικό, την Ιρλανδία, την Ιταλία και τη Νορβηγία, είναι το μόνο στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου όπου και οι 4 ομάδες τερμάτισαν με την ίδια βαθμολογία. Σημαντικότερος σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η Λίβερπουλ, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε για 5 χρόνια.
Σέι Γκίβεν
Μέλος του FIFA Century Club, με 125 εμφανίσεις, ο Ιρλανδός τερματοφύλακας αγωνίστηκε με την φανέλα της Νιουκάστλ για 12 χρόνια, ενώ έπαιξε και στην Μάντσεστερ Σίτι για μία χρονιά και της Άστον Βίλλα για άλλα τρία. Χωρίς να έχει διευκρινίσει το αν θα ολοκληρώσει την καριέρα του ακόμα, τα τελευταία 2 χρόνια ανήκει στο δυναμικό της Στόουκ.
Ρόμπιν Κιν
Ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών για την Εθνική Ιρλανδίας και αρχηγός της έχει πετύχει 62 τέρματα με το εθνόσημο. Ένα ακόμα μέλος του FIFA Century Club, με 131 διεθνείς συμμετοχές στο ενεργητικό του, ο Ρόμπιν Κιν είναι ο 11ος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, μετρώντας 125 γκολ.
Τζον Όλντριτζ
Άλλο ένα ιρλανδικό ταλέντο που αναδείχθηκε από την Λίβερπουλ , είναι ο Τζον Όλντριτζ. Ο πρώτος παίκτης που έχασε πέναλτι σε τελικό Αγγλικού Κυπέλλου, είναι συγχρόνως ο 6ος κορυφαίος σκόρερ, με 330 τέρματα στην καριέρα του. Με την Εθνική Ιρλανδίας κατάφερε να σκοράρει 19 γκολ σε 69 παιχνίδια. Λίγο πριν κρεμάσει τα παπούτσια του ανέλαβε τον διπλό ρόλο του παίκτη-προπονητή στην Τρανμίρ, και την οδήγησε στον τελικό του Λιγκ Καπ, το 2000.
Ρόνι Γουίλαν
Η αγάπη της Λίβερπουλ για τα ιρλανδικά προϊόντα συνεχίζεται με τον Ρόνι Γουίλαν, στη θέση του χαφ. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση του πατέρα του Ρόνι Γουίλαν Senior, ο Junior πέτυχε στην καριέρα του 50 γκολ σε πάνω από 450 επίσημες εμφανίσεις. Στην χώρα μας αγαπήθηκε και ως προπονητής του Πανιωνίου ενώ και στη μεγαλόνησο εργάστηκε στον Απόλλωνα Λεμεσσού και στον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Για περίπου 15 χρόνια αγωνίστηκε με την πράσινη ιρλανδική φανέλα, σκοράροντας 3 μόνο γκολ, ένα εκ των οποίων στην αναμέτρηση με τη Σοβιετική Ένωση το 1988, με εντυπωσιακό ανάποδο σουτ.
Τζόνι Τζάιλς
Ο Χρυσός Ιρλανδός της 50ετίας. Αξιομνημόνευτες ήταν οι επιδόσεις του στην Λιντς, ως αχτύπητο δίδυμο με τον Μπίλι Μπρέμνερ. Με το ποδοσφαιρικό άλλο του μισό, απογείωσαν την Λιντς και σκόραραν, ο καθένας, 115 τέρματα στις καριέρες τους, θέτοντας τις βάσεις για την κατάκτηση τίτλων. Και παρόλο που πέρασε από τα προπονητικά καθίσματα, η αγάπη του για το ποδόσφαιρο εκφράστηκε και από την δημοσιογραφική σκοπιά, στο RTÉ Sport ως αναλυτής και στην εφημερίδα Evening Herald με 2 στήλες την εβδομάδα.
Φρανκ Στέιπλετον
Ένας ακόμα αρχηγός της Εθνικής, αγωνίστηκε στα βρετανικά γήπεδα, με όπλο του τη δύναμη. Για τρεις αγωνιστικές περιόδους υπήρξε ο πρώτος σκόρερ της Άρσεναλ, οδηγώντας την σε 3 σερί τελικούς Κυπέλλου Αγγλίας, στα τέλη της δεκαετίας του '70. Αποχώρησε για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με την οποία κατέκτησε 2 κύπελλα και σκόραρε 78 τέρματα σε 365 παιχνίδια.
Λίαμ Μπρέιντι
Ο παίκτης με το μαγικό αριστερό πόδι. Ο καταπληκτικός έλεγχος της μπάλας και τα εξαιρετικά σουτ, τον έκαναν να διαπρέψει στην Άρσεναλ, με 59 τέρματα, και να αναδειχθεί ο καλύτερος παίκτης της Αγγλίας το 1979, την χρονιά που κατέκτησε και το Κύπελλο Αγγλίας. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Ιταλία και με την Γιουβέντους πανηγύρισε 2 πρωταθλήματα. Με μεταγραφές σε Σαμπντόρια, Ίντερ και Ασκόλι , και λίγο πριν ολοκληρώσει την καριέρα του, επέστρεψε στη Γηραιά Αλβιόνα και στο σύλλογο της Γουέστ Χαμ. Για λογαριασμό της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας αγωνίστηκε 72 φορές, σκοράροντας 9 γκολ.
Ματίλντα Καλλιοντζή
