Η Σίτι του Πεπ είναι ξεχωριστή αλλά όχι καλύτερη της Γιουνάιτεντ του 1999

Τη στιγμή που σφύριζε τη λήξη του αγώνα στο Ολντ Τράφορντ, στις 10 Δεκεμβρίου ο διαιτητής έλεγα στη μετάδοση της Cosmote TV πως η Σίτι ήταν η νέα πρωταθλήτρια για το 2018 και απλά το ερώτημα πια δεν ήταν το αλλά το πότε θα το εξασφαλίσει μαθηματικά. Έγινε τελικά με τον πιο παράδοξο τρόπο το απόγευμα της Κυριακής. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος. 



Η Σίτι του Πεπ είναι ξεχωριστή αλλά όχι καλύτερη της Γιουνάιτεντ του 1999

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Μάντσεστερ Σίτι αυτό το πρωτάθλημα το αξίζει. Ειδικά στον πρώτο γύρο, δε νομίζω θα ξαναεμφανιστεί ομάδα που θα κάνει 18 νίκες σε 19 παιχνίδια σύντομα στο μέλλον! Έπαιξε στα περισσότερα ματς  ένα εξαιρετικό ποδόσφαιρο και διέλυσε μια σειρά από ρεκόρ. 

Ωστόσο εκεί κοντά στα Χριστούγεννα, είχε ξεκινήσει μια κουβέντα είναι η καλύτερη ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος. Και θα θυμάστε, αν όχι μπορείτε να το διαβάσετε  και πάλι εδώ, πως επέμενα πως συγκρίσεις μπορούν να γίνονται μόνο με ίδια πράγματα. Καταγράφει λοιπόν η ιστορία πως ομάδα Μα τέτοιο πρώτο γύρο δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν και αυτό είναι δεδομένο. Τώρα όμως που τελειώνει η σεζόν μπορούμε να βάλουμε δίπλα δίπλα άλλες ομάδες που έκαναν τρελή κούρσα προς τον τίτλο και να δούμε αν η Σίτι υπερτερεί.

Πιθανώς λοιπόν από τη μεγάλη Λιντς Γιουνάιτεντ του 1973-74 που έμεινε 29 παιχνίδια αήττητη και πήρε με περίπατο το πρωτάθλημα στην τελευταία σεζόν του Ντον Ρέβι στον πάγκο η τωρινή Σίτι ίσως είναι καλύτερη όπως και από τη Λίβερπουλ του Νταλγκλίς το 1987-88 που έκανε επίσης σερί 29 αήττητων ματς παίζοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο. Νομίζω επίσης πως ως ομάδα είναι καλύτερη από τη Τσέλσι του Μουρίνιο που το 2005-2006 έφυγε από τον Οκτώβριο μπροστά με επτά πόντους και πήρε εύκολα το δεύτερο σερί πρωτάθλημα της εποχής Αμπράμοβιτς. Αλλά από την Άρσεναλ  του Βενγκέρ που το 2003-2004 πήρε χωρίς ήττα τον τίτλο έχω ενστάσεις αν είναι καλύτερη η ομάδα του Πεπ. Συνολικά εκείνη η Άρσεναλ του Ανρί του Βιειρά του Πιρές και του Μπέργκαμπ έμεινε 49 παιχνίδια αήττητη αδιανόητο επίτευγμα σε ένα πρωτάθλημα όπως το αγγλικό! 

Δεδομένα επίσης οι συγκρίσεις είναι καταλυτικές με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του τρεμπλ το 1999 που άντεξε σε τρία μέτωπα και πήρε τα πάντα. Η Σίτι υπενθυμίζω πως στο Κύπελλο Αγγλίας ηττήθηκε από τη Γουίγκαν και στο Champions League έχασε δυο φορές από τη Λίβερπουλ που την είχε κερδίσει και στο πρωτάθλημα. 

Η Λίβερπουλ του 1984 επίσης άντεξε σε τρία μέτωπα κατακτώντας το πρωτάθλημα από τη Γιουνάιτεντ και τη Σαουθάμπτον που την πίεζαν μέχρι το τέλος και πήρε και το Λιγκ Καπ για τέταρτη σερί χρονιά πριν λυγίσει μέσα στην φυσική έδρα της τη Ρόμα στα πέναλτι στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ήταν σπουδαίο επίτευγμα και σπουδαία ομάδα αλλά καλύτερη από την ίδια τη Λίβερπουλ του 1977 δεν ήταν! Μερικά πράγματα έχουν περίεργες γωνιές για να εκτιμηθούν. Και κυρίως θέλεις απόσταση από τα γεγονότα για να τα δεις ψύχραιμα. 

Είναι βέβαιο όμως πως και ο ίδιος ο Πεπ ξέρει πως η κληρονομιά του σε αυτό το κλαμπ που μεγαλώνει διαρκώς στα χέρια των Αράβων θα είναι να κάνει τη Σίτι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Πρωτάθλημα πήραν  και ο Μαντσίνι και  ο Πελεγκρίνι. Ο Χιλιανός μάλιστα πήγε και τη Σίτι στα ημιτελικά του Champions League κάτι που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία της ομάδας. Ωστόσο αυτό που δεν αμφισβητείται  είναι η ποιότητα που έπαιξε με τις οδηγίες του Πεπ η Σίτι.

Ξεκάθαρα  είναι πιο δυναμική εκδοχή  του τίκι τάκα με πολύ έντονες πινελιές του τόταλ φούτμπολ που ο μέντορας του Πεπ, ο Γιόχαν Κρόιφ μετέφερε στην Ισπανία και το παρουσίασε σε όλο το πλανήτη με άλλο στυλ στα 90s. Το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο των Ολλανδών και τον Δυτικογερμανών της δεκαετίας του 70 το είχε πάει ένα βήμα πιο εκεί ο Γκουαρντιόλα στη Μπαρτσελόνα και τώρα δοκιμάζει να το παντρέψει με το αγγλικό στυλ και αυτό πρέπει να  το πιστώσουμε στον Καταλανό. 

Σε τελική ανάλυση η Μάντσεστερ Σίτι που απολαύσαμε φέτος ήταν ξεχωριστή. Καλύτερη ομάδα όμως από την Άρσεναλ του Βενγκέρ το 2004 όχι. Και φυσικά ούτε κατά διάνοια καλύτερη από εκείνη του τρεμπλ της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ υπό τον Σερ Αλεξ.  Μπορεί να εξελιχτεί στο μέλλον αλλά τώρα κρίνουμε με ότι έχουμε στα χέρια μας.