Το πλασέ που ανέβασε στο θρόνο τον Νταλγκλίς!
Είναι η βραδιά που τον έβαλε οριστικά και αμετάκλητα στις καρδιές όλων των οπαδών της Λίβερπουλ, εκθρονίζοντας τον Κίγκαν. Την ώρα που το πλασέ έφευγε από το πόδι του Σκωτσέζου και πήγαινε στα δίχτυα, η Λίβερπουλ όχι μόνο έπαιρνε το δεύτερο συνεχόμενο Κύπελλο πρωταθλητριών, αλλά ο Νταλγκλίς θα περνούσε σε εκείνα τα δευτερόλεπτα στη σφαίρα του μύθου! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που φόρεσε ποτέ την φανέλα της Λίβερπουλ. Σαν προπονητής έγινε ο νεότερος που κατέκτησε τον τίτλο, ο μοναδικός του συλλόγου που μπόρεσε να πάρει με την ομάδα νταμπλ και παραμένει ο τελευταίος που την οδήγησε γενικώς κατάκτηση του πρωταθλήματος!
Όταν μιλήσεις μαζί του νομίζεις πως δεν είναι ο θρύλος μιας ομάδας αλλά ένα ντροπαλό παιδί, όπως τότε που κατέβηκε από τη Γλασκώβη το καλοκαίρι του 1977, για να αντικαταστήσει τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή στο Νησί: τον μόλις αποχωρήσαντα για το Αμβούργο, Κέβιν Κιγκαν. Ίσως η πιο πετυχημένη κίνηση που έκανε ο Μπομπ Πέισλι ως προπονητής της Λίβερπουλ! Με λιγότερα χρήματα από αυτά που μπήκαν στα ταμεία για να φύγει ο καλύτερος εκείνη τη στιγμή παίκτης της ομάδας, για τα περισσότερα λεφτά οι Γερμανοί, ήρθε κάποιος που έμελλε να εξελιχθεί στην μεγαλύτερη φυσιογνωμία της ιστορίας του συλλόγου!
Ότι και να γράψω, είναι επηρεασμένο και από την προσωπική μου γνωριμία μαζί του, αλλά και γιατί θεωρώ πραγματικά πως δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής αλλά μία πραγματικά ηγετική φυσιογνωμία με ένα ποδοσφαιρικό μυαλό το οποίο σε οποιαδήποτε εποχή θα τον καθιστούσε απαραίτητο σε μία ομάδα! Όσες φορές και αν κάποιος δει τα γκολ και τις ασίστ που έβγαζε δε παύει να αναρωτιέται πως το κατόρθωνε!
Γρήγορος δεν ήταν αλλά ήταν τόσο γρήγορη η σκέψη του, που εξέθετε τους αμυντικούς. Είχε και τα δύο πόδια, ενώ ήξερε να χρησιμοποιήσει το σώμα του με έναν τρόπο που κανείς άλλος μέχρι τότε στη Βρετανία δεν μπορούσε. Πάνω απ’ όλα όμως ήταν βιονικές οι αντοχές του, με ελάχιστους τραυματισμός στην καριέρα του, ενώ το ότι κατόρθωσε να πάρει τίτλους και στη Σκωτία και στην Αγγλία, ενώ έγινε ο πρώτος που πέτυχε πάνω από 100 γκολ και στις δύο χώρες τον καθορίζουν ως έναν από τους ελάχιστους με τέτοιο παλμαρέ!
Σαράντα (40) χρόνια πριν ακριβώς, απόψε, παίρνοντας εκείνη την μαγική πάσα από τα πόδια του τεράστιου Γκρέιαμ Σούνες απλά χάιδεψε τη μπάλα περνώντας την πάνω από τον τερματοφύλακα της Κλαμπ Μπριζ Γιένσεν. Ένα γκολ που επιβεβαιώνει πως η Λίβερπουλ ήταν η κορυφαία ομάδα της εποχής και το κυριότερο, θα έσβηνε οποιαδήποτε αμφιβολία για το εάν ο πέρυσι είχε δίκιο επιτρέποντας στον Κίγκαν να φύγει! Μια φάση που όσο και αν τη βλέπεις απορείς πως ο ένας (Σουνες) έβγαλε τέτοια πάσα και πως ο άλλος (Νταλγκλίς) σκέφτηκε να πλασάρει από εκεί που οι πιο πολλοί προσπαθούν να... «σκοτώσουν»!
Α, και κάτι ακόμα. Προσέξτε το χαμόγελο του Χιουζ την ώρα που σηκώνει το κύπελλο. Ένας αλησμόνητος αρχηγός και μία πραγματικά ηγετική φυσιογνωμία.
