Αυτή είναι η δική μου εντεκάδα της σεζόν στην Premier League...
Ήρθε η ώρα όπως κάθε χρόνο να δούμε την εντεκάδα που ξεχώρισε στη Premier League και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος ξέροντας πως σε κάποιες επιλογές θα υπάρχουν ενστάσεις διαλέγει μια ομάδα που θα κέρδιζε τον οποιονδήποτε! Αυτό όμως είναι το υπέροχο σε τέτοιες περιστάσεις και υποθετικές ενδεκάδες.
Ξεκινάω άμεσα. Κάτω από τα δοκάρια η επιλογή είναι μια. Ο Νταβίντ Ντε Χέα έδωσε από μόνος του πάνω από δέκα πόντους στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και μπαίνει στην ενδεκάδα μου για τη χρονιά που ολοκληρώθηκε στο πρωτάθλημα. Ειδική μνεία στον εξαιρετικό Εντερσον που άλλαξε όλο το παιχνίδι της Σίτι, στην αποκάλυψη της σεζόν Πόουπ κάτω από τα δοκάρια της Μπέρνλι, στον Μακάρθι που ξεχώρισε στο φινάλε με τη Σαουθάμπτον και στον Φόστερ που έκανε μια από τις καλύτερες αποκρούσεις της σεζόν στη νίκη της Γουέστ Μπρομ στο Ολντ Τράφορντ.
Στην άμυνα δεξιά ο κορυφαίος ήταν ο Γουόκερ της Σίτι που δικαίωσε τα χρήματα που δόθηκαν στην Τότεναμ και ανέβασε την ποιότητα της ομάδας του Πεπ. Καλή χρονιά έκανε ο νεαρός Αλεξάντερ Αρνολντ με τη Λίβερπουλ, ο πολύ σταθερός Βαλένσια με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Τριπιέρ με την Τότεναμ και ο Χαντερτζονάι της Χάντερσφιλντ που όμως αγωνιζόταν σε πεντάδα η άμυνα της.
Αριστερά υποψήφιοι είναι αρκετοί. Θα μπορούσε να είναι ο Ρόμπερτσον, μία από τις αποκαλύψεις της χρονιάς με τη φανέλα της Λίβερπουλ, ή ο Φαν Αανχολτ της Κρίσταλ Πάλας που εκτός από αμυντικές ικανότητες απέδειξε και εκτελεστικές μέσα στη σεζόν ακόμα και ο Ντελφ που αντικατέστησε εξαιρετικά τον τραυματία Μεντί στη Σίτι. Πολύ καλος ήταν ο Στίβεν Γουόρντ της Μπερνλι, όμως νομίζω πως ο καλύτερος ήταν ο Μάρκος Αλόνσο, από τους ελάχιστους διασωθέντες μιας κάκιστης χρονιάς από την Τσέλσι.
Στο κέντρο της άμυνας η μια θέση πηγαίνει στον Οταμέντι χωρίς δεύτερη κουβέντα που θύμισε επιτέλους τον παίκτη για τον οποίο ο Πελεγκρίνι πληρώσει 30 εκατομμύρια λίρες για να τον φέρει από την Βαλένθια. Ήταν εξαιρετικός αμυντικά και πέτυχε μερικά πολύ σπουδαία γκολ με αλησμόνητο για τους φίλους της Σίτι εκείνο που έδωσε τη νίκη αρχές Δεκέμβρη μέσα στο Ολντ Τράφορντ. Για την άλλη θέση υποψήφιοι είναι ο Φαν Ντάικ που από τον Γενάρη και μετά σουλούπωμα τη Λίβερπουλ, ο Κομπανί που όποτε αγωνίστηκε υπενθύμισε σε όλους γιατί αν δεν είχε τραυματισμούς θα ήταν ο κορυφαίος στον πλανήτη από το 2010 και μετά και ο Κοσιελνί ένας από τους λίγους που ξεχώρισαν σε μια άθλια χρονιά για την Άρσεναλ. Επιλέγω όμως αυτόν που έβαλε στην ομάδα του πρώτου γύρου, τον Ταρκόφσκι της Μπέρνλι όποιος την βοήθησε να βγει Ευρώπη και αντικατέστησε επάξια τον Μάικλ Κιν που πήγε στην Έβερτον. Ο Ταρκόφσκι εξελίχθηκε σε έναν κεντρικό αμυντικό πολύ υψηλού επιπέδου που σίγουρα θα απασχολήσει το καλοκαίρι μεγαλύτερες ομάδες.
Στα χαφ διαλέγω τρεις παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά: εξάρι τον Φερναντίνιο ο οποίος ήταν πολύ καθοριστικός στον τρόπο παιχνιδιού της Σίτι, βελτιώνοντας πράγματα στο παιχνίδι του και δίνοντας την ευκαιρία στους υπόλοιπους γύρω του να μπορούν να κόβουν και να ράβουν! Δίπλα του τον Ντε Μπρόινε, που ήταν απίστευτος μέχρι τουλάχιστον τον Μάρτιο, να φτιάχνει και να εκτελεί και από την άλλη πλευρά τον Κρίστιαν Ερικσεν που ήταν ο καλύτερος της Τότεναμ και ξεπερνά στις λεπτομέρειες τον Αζαρ που για μια ακόμη σεζόν ήταν ο κορυφαίος της Τσέλσι. Υπάρχουν φυσικά κι άλλοι υποψήφιοι, όπως ο Μάτιτς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο εξαιρετικός φέτος Μίλνερ με τη φανέλα της Λίβερπουλ, ο πάντα αξιόπιστος Καντέ, ο Ντεμπελέ της Τότεναμ, ο Σακίρι της Στόουκ και ο Άαρον Ράμσεϊ της Άρσεναλ ωστόσο πιστεύω πως η τριάδα αυτή που διάλεξα ξεχώρισε.
Στην επίθεση από τα αριστερά προς τα δεξιά θα διάλεγα τον Μο Σαλάχ που ξεπέρασε κάθε προσδοκία με τα 44 γκολ του, τον Λιρόι Σανέ που στα χέρια του Πεπ εξελίχτηκε σε ένα πολυεργαλείο. Τέλος στο εννιάρι η θέση πάει στον Χάρι Κέιν που ακόμα μια χρονιά ήταν εξαιρετικός. Θέση θα μπορούσε να έχει σε αυτή την τριάδα, ο Στέρλινγκ στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του που επίσης υπό τις οδηγίες του Πεπ γίνεται ένας πλήρης ποδοσφαιριστής, ο τρομερά ευφυής Φιρμίνο, ο Αρναούτοβιτς της Γουέστ Χαμ ενώ μια αποκάλυψη της χρονιάς ήταν ο Ασλει Μπαρνς της Μπέρνλι.
Ενστάσεις φυσικά γίνονται δεκτές! Και του χρόνου.
