Η φόρμα παροδική αλλά η αντιπαλότητα αιώνια!
Η αγωνιστική κατάσταση ποτέ δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο την στιγμή που οι δύο αυτοί αντίπαλοι έπαιρναν θέση στο γήπεδο. Οποιος προσεγγίζει τα ματς της Λίβερπουλ με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καθαρά με αγωνιστικά κριτήρια κινδυνεύει να αποτύχει παταγωδώς ακριβώς γιατί ποτέ δεν έπαιξε ρόλο η φόρμα σε αυτά τα ματς. Ούτε η βαθμολογική θέση.
Η Γιουνάιτεντ στη δεκαετία του '70 και του '80 (που η Λίβερπουλ σάρωνε τους τίτλους και τα ευρωπαικά Κύπελλα) μπορεί να έχανε από την Κόβεντρι, την Σουόνσι, τη Λέστερ και τη Γουότφορντ στο «Ολντ Τράφορντ», αλλά κόντρα στους «ρεντς» μεταμορφωνόταν! Μάλιστα από τον Απρίλιο του 1982 έως τον Μάρτη του 1990 η Λίβερπουλ κατάφερε να νικήσει μόλις δύο φορές τη Γιουνάιτεντ, είτε στο Ανφιλντ είτε εκτός έδρας αν και σε αυτό το διάστημα κατέκτησε έξι πρωταθλήματα! Και η Γιουνάιτεντ παρά την αναμφισβήτητη υπεροχή της την τελευταία δεκαπενταετία είδε τη Λίβερπουλ να την κερδίζει τρεις φορές στο «Θέατρο των Ονείρων» με ισάριθμα γκολ του Μέρφι συν το επιβλητικό 4-1 πρόπερσι αν και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ. Προσθέστε το διάστημα της τριετίας 2000-2003 που η Λίβερπουλ νίκησε σε όλες τις διοργανώσεις έξι φορές σε επτά ματς πριν συντριβεί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς με 4-0 για να ..μην βγάλετε συμπέρασμα! Προβλέψεις σε τέτοια ματς είναι ανούσιες. Το μόνο που συνήθως αποκλείεται, στα ματς ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου, είναι το 0-0. Ένα αποτέλεσμα τόσο σπάνιο που το συναντάς τον Σεπτέμβρη του 2005 και τον Δεκέμβριο του 89 και μόνο στο «Ανφιλντ».
Η Λίβερπουλ επίσης αν και καταλαβαίνει πως δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα παραπάνω από την έκτη θέση σε μία χρονιά που μέχρι τον Γενάρη κινδύνευε ακόμη και με υποβιβασμό, θα ήθελε πάρα πολύ μία νίκη επί της ομάδας που οι οπαδοί της λατρεύουν να .μισούν όσο καμία άλλη! Ότι και να γίνει αποκλείεται να πλήξουμε!