Σαν να μην πέρασε μια μέρα απο το 1990

Η τελευταία φορά που η Λίβερπουλ νίκησε τόσο εύκολα στο «Ανφιλντ» τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ήταν ο Σεπτέμβριος του 1990. Το τελικό σκορ ήταν 4-0, ο Πίτερ Μπίρντσλι είχε κάνει χατ τρικ. H Λίβερπουλ ήταν πρώτη, η Γιουνάινεντ έβδομη και η Μάργκαρετ Θάτσερ έχοντας κερδίσει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, ήταν για 11ο χρόνο στην πρωθυπουργία της Βρετανίας. Το μόνο που δεν άλλαξε από τότε ήταν το ποιος καθόταν στον πάγκο.



Σαν να μην πέρασε μια μέρα απο το 1990
Και με το που ξεκίνησε το σημερινό ματς ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα από την εποχή που η Λίβερπουλ είχε το ξεκάθαρο πάνω χέρι στις κόντρες τους. Μόνο που αυτά που συνέβησαν στην εικοσαετία που μεσολάβησε έφεραν τα πάνω κάτω!
Με το που έληξε εκείνο το ματς, οι μπουκμέικερς θεωρούσαν τον Φέργκιουσον ως έναν από τους πιο τρεις πιο πιθανούς για απόλυση προπονητές. Οι "κόκκινοι διάβολοι" είχαν ήδη συμπληρώσει 23 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και ο Σκωτσέζος στον πάγκο μπορεί να είχε οδηγήσει την ομάδα στο Κύπελλο Αγγλίας, αλλά η εξέδρα «έβραζε» εναντίον του. Απο την άλλη, ο  Νταλγκλίς, είχε μόλις κατακτήσει το τρίτο πρωτάθλημα σε μία πενταετία και ήταν στη συνολική λίστα των 22 προπονητών της τότε 1ης κατηγορίας μόλις προτελευταίος για περίπτωση απόλυσης! Μόνο ο Μπράιαν Κλαφ, που είχε ριζώσει από το 1975 στον πάγκο της Νότιγχαμ Φόρεστ πλήρωνε περισσότερα στο ενδεχόμενο να μην βρισκόταν στο τέλος της σεζόν ακόμη στον πάγκο της ομάδας του, από ότι ο King Kenny.

Λένε πως η ζωή ξεπερνά και την πιο τρελή φαντασία ενός καλού σεναριογράφου και τα γεγονότα που συνέβησαν τους επόμενους μήνες μόνο σενάριο ταινίας θα θύμιζαν. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, τον Δεκέμβρη του 1990 εξωθήθηκε σε παραίτηση από το ίδιο το κόμμα της λόγω της επιβολής του περιβόητου κεφαλικού φόρου (Poll Tax) που ουσιαστικά είχε καταργηθεί στην πράξη αρχής γενομένης από την Σκωτία, με μαζική αντίδραση περίπου του 35% του πληθυσμού που αρνιόταν να πληρώσει! Όταν τελικά παραιτήθηκε με εσωτερικό πραξικόπημα, μία εφημερίδα είχε γράψει «τι άλλο απομένει να δούμε; Να παραιτείται η Βασίλισσα Ελισάβετ ή ο «βασιλιάς» Κένι Νταλγκλίς από τη Λίβερπουλ! Μόνο που αυτά δεν γίνονται!». Και όμως, μερικές εβδομάδες αργότερα, τον Φλεβάρη του 91, ο Νταλγκλίς παραιτήθηκε, με την ομάδα του πρώτη με πέντε βαθμούς διαφορά και φαβορί για ακόμη ένα τίτλο! Ο Φέργκιουσον που φλέρταρε με την απόλυση ακόμη μερικές φορές, τελικά με την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1991 και του πρώτου πρωταθλήματος μετά το 1967 δύο χρόνια αργότερα, άντεξε μέχρι και σήμερα, ένα τέταρτο του αιώνα μετά την πρώτη μέρα που ανέλαβε τη Γιουνάιτεντ.

Ο Νταλγκλίς ξαναγύρισε…σπίτι του, όπως αποκαλεί το «Ανφιλντ» πριν δυο μήνες (και μάλιστα στο πρώτο ματς ξαναβρήκε τον αιώνιο αντίπαλο του μπροστά του στον αγώνα Κυπέλλου) και ήδη η ομάδα παρουσιάζει σαφέστατη βελτίωση. Ήταν και το καλύτερο δώρο για τα 60α γενέθλια του. Στην εικοσαετία που μεσολάβησε από την τελευταία του κόντρα με τη Γιουνάιτεντ για το πρωτάθλημα άλλαξαν πολλά. Κυρίως η ομάδα του Σερ Αλεξ κάλυψε το χάντικαπ των τίτλων από τη Λίβερπουλ (18), αλλά αν θέλει να την ξεπεράσει πρέπει να είναι πολύ καλύτερη στα υπόλοιπα ματς της σεζόν από ότι σήμερα. Το τελικό 3-1 που με το γκολ του Ερνάντεζ στις καθυστερήσεις απάλυνε κάπως τις εντυπώσεις στην έκταση του σκορ, αλλά όχι στην εμφάνιση, δίνει το δικαίωμα στον Νταλγκλίς να χτίσει πάνω σε νέες βάσεις. Ο Ντιρκ Κάουτ πέτυχε χάτ τρικ, πράγμα που δεν είχε κάνει παίκτης της Λίβερπουλ από τον Μπίρντσλι και μετά. Και για το ίδιο το αγγλικό ποδόσφαιρο αν ο Νταλγκλίς τα επόμενα χρόνια ξανακάνει τη Λίβερπουλ πραγματική διεκδικήτρια του τίτλου, θα είναι πραγματικά σημαντικό.