Justice 96, ξανά στο προσκήνιο

Ως ένα τεράστιο βήμα προόδου χαρακτηρίζουν οι οικόγενειες των 96 θυμάτων της τραγωδίας του "Χίλσμπορο" την απόφαση να εξεταστούν απο την ανεξάρτητη αρχή για πρώτη φορά κρυμμένα στοιχεία και ντοκουμέντα που αφορούν τα λεπτά μετά τις 15:15 της 15ης Απριλίου 1989.  



Justice 96, ξανά στο προσκήνιο

Η ώρα 15:15 είχε οριστεί απο τον δικαστή Στεφαν Πόπερ -στην αρχική έρευνα του 1991- ως το τελικό χρονικό σημείο για την απόδοση ευθυνών καθώς σύμφωνα με το σκεπτικό του μετά το πέρας εκείνης της ώρας κανείς απο τους τραυματίες δεν ήταν ζωντανός. Ωστόσο οι οικογένειες των θυμάτων επέμεναν πως ο αριθμός των θυμάτων μπορεί να ήταν μικρότερος αν είχαν παρασχεθεί εγκαίρα οι πρώτες βοήθειες. Την άποψη τους αυτή ενίσχυσε και ο γιατρός Εντ Γουοκερ ο οποίος το 1997 αποκάλυψε πως κάποια απο τα θύματα ζούσαν ακόμη και μετά τις 16:00 εκείνης της τραγικής ημέρας. "Υπάρχουν στοιχεία πως ο γιος μου Κέβιν ήταν ζωντανός μετά απο το χρονικό όριο που έθεσε το δικαστήριο και ήρθε η ώρα να πάρουμε απαντήσεις για ποιο λόγο 44 ασθενοφόρα παρέμεναν μπλοκαρισμένα έξω την ώρα που τα παιδιά μας στερήθηκαν την απαραίτητη φροντίδα" τόνισε Αν Γουίλιαμς μητέρα του 15χρονου θύματος.

Ετσι με μεγάλη ανακούφιση άκουσαν την είδηση πως η ανεξάρτητη επιτροπή για την τραγωδία του Χίλσμπορο που συγκροτήθηκε πέρυσι θα εξετάσει όλα τα στοιχεία συμπεριλαμβανομένων και όσων πρόεκυψαν μετά τις 15:15.  "Απο την αρχή της έρευνας η εξαίρεση αυτών των στοιχείων μας επηρέασε. Ελπίζουμε πως επιτέλους θα μάθουμε τη πραγματικά συνέβη στο Χίλσμπορο" δήλωσε η Μάρκαρετ Ασπιναλ που εκείνη την ημέρα έχασε τον 18χρονο γιο της.

Στις 15 Απριλίου 1989, στο «Χίλσμπορο», γράφτηκε  μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες του αγγλικού ποδοσφαίρου. Στον ημιτελικό του Κυπέλλου μεταξύ της Λίβερπουλ και της Νότιγχαμ Φόρεστ, αστυνομία αποφασίζει να ανοίξει διάπλατα τις τρεις θύρες (και τα επτά τουρνικέ) που οδηγούσαν στην εξέδρα Leppings Lane προκειμένου να μπουν εγκαίρως οι φίλαθλοι των «κόκκινων», καθώς η πρόταση για καθυστέρηση της έναρξης του αγώνα απορρίφθηκε. Στην ήδη ασφυκτικά γεμάτη απο κόσμο εξέδρα, σημειώνεται ένα ακόμη λάθος. Η αστυνομία αντι να προωθήσει τους οπαδούς στα πλαϊνά μέρη της εξέδρας όπου υπήρχαν κενά, τους άφησε να κινηθούν προς τα κεντρικά σημεία. Τα πρώτα θύματα ήταν αυτοί που βρίσκονταν στις μπροστινές σειρές. Μην έχοντας χώρο, εγκλωβίστηκαν στα κάγκελα, όμως ούτε πιο πίσω η κατάσταση ήταν καλύτερη. Οι οπαδοί ήταν τόσο στριμωγμενοι που αρκετοί νεκροί παρέμεναν όρθιοι ανάμεσα στο πλήθος! Οι πιο τυχεροί βρήκαν τελικά διέξοδο στον αγωνιστικό χώρο  ή ανασύρθηκαν στην πάνω εξέδρα.

Απολογισμός 94 νεκροί, ενώ ο τελικός των 96 θυμάτων συμπληρώνεται το 1993 όταν αφήνει την τελευταία του πνοή ο Τόνι Μπλαντ, ο οποίος βρίσκονταν σε κώμα. Η αστυνομία δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα τους φακέλους με τα συμβάντα εκείνης της ημέρας και η βρετανική δικαιοσύνη δεν έχει αποφανθεί ακόμα για τους υπαίτιους αυτής της τραγωδίας