Το ποδόσφαιρο που μου αρέσει!
Περπατώντας τα 31 χρόνια ζωής και παρακολουθώντας ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ποδόσφαιρο 131 χρόνια, θέλω απλώς να καταθέσω την άποψη μου για το ποδόσφαιρο που μου αρέσει να παρακολουθώ.
Τα τελευταία χρόνια που όλοι παρακολουθούν την Πρέμιερ Λιγκ δηλώνω λίγο αποστασιοποιημένος και προτιμώ να βλέπω παιχνίδια τύπου Νόριτς - Ίπσουτς, Κάρντιφ - Σουόνσι, Χιμπέρνιαν - Χαρτς. Το αγγλικό πρωτάθλημα έχει χάσει την ταυτότητα του σε πολύ μεγάλο βαθμό και νομίζω πως κάτι τέτοιο πρέπει να μας προβληματίζει όλους μας. Στον τρόπο που ο κάθε λαός παίζει ή μάλλον έπαιζε το τόπι ξεχώριζες κάτι από την ιδιοσυγκρασία του, κάτι από τα γονίδια του.
Τρανά παραδείγματα η ολλανδική, η γερμανική, η ιταλική, η σκανδιναβική, η αργεντίνικη, η βραζιλιάνικη σχολή ποδοσφαίρου. Η καταναγκαστική εμμονή των Ολλανδών στο να δημιουργήσουν χώρο στο πουθενά, αντικατοπτρίζεται και στο ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο τους. Οι Σκανδιναβοί λόγω σωματοδομής προφανώς έχουν υιοθετήσει έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Το πείσμα και η εργατικότητα των Γερμανών φαίνεται στο στυλ παιχνιδιού τους. Οι έπαρση και η πονηριά των Ιταλών επίσης. Η μαχητικότητα και η επαναστατικότητα των Αργεντίνων. Η γονιδιακά απίστευτη κίνηση των Βραζιλιάνων φαίνεται και στο χειρισμό της μπάλας. Όπως φαίνεται όμως και ότι είναι ένας λαός που δεν εξεγέρθηκε ενάντια στον κατακτητή...
Ναι για μένα το ποδόσφαιρο έχει και πρέπει να έχει ταυτότητα. Και αυτό η Πρέμιερ Λιγκ το έχει χάσει. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι. Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα τόσο απροσδιόριστα έντονο κοινωνικό φαινόμενο όσο και οι μεγάλες επαναστάσεις των αιώνων που πέρασαν. Κάτι ασήμαντο που διάβασα τελευταία και που όμως με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι ο Βέλλιος που πήγε στην Έβερτον διαβάζει για την ιστορία της ομάδας..Είναι καλό οι ποδοσφαιριστές να ξέρουν που βρίσκονται. Τί αντιπροσωπεύει η ομάδα η έστω τί αντιπροσώπευε..
Και παρεπιπτόντως προς όσους ανακάλυψαν πρόσφατα το αγγλικό ποδόσφαιρο, όταν μιλάμε για Έβερτον, αν και δηλώνω οπαδός της Λίβερπουλ, μιλάμε για μια από τις 6-7 πιο μεγάλες ομάδες στο Νησί μαζί με Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάητεντ, Άρσεναλ, Τότεναμ, Άστον Βίλα, Λιντς, Νότιγχαμ Φόρεστ, Νιούκαστλ, Σέλτικ, Ρέηντζερς και για μένα και Γουέστ Χαμ και Γουλβς και μετά από αυτές Τσελσι, Μαντσ. Σιτι και άλλες..Ομάδες που έχτισαν το μύθο τους εν τη γεννέση τους και πολύ πριν το ποδόσφαιρο γίνει και μπίζνα..Όσα πρωταθλήματα και αν πάρει η οποιαδήποτε ομάδα,όσο καλή κι αν είναι κατά περιόδους, την πραγματικά μεγάλη ομάδα την κάνει πρώτα απ' όλα ο χαρακτήρας της, το μενταλιτέ της ομάδας και ο κόσμος της και το δέσιμο που έχει με την ομάδα...
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας,
(Στείλτε μας και εσείς τη δική σας άποψη ή οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο στο info@england365.gr)
