Όταν μετράει η ψυχή…
Πρόσφατα ο προπονητής της Λίβερπουλ, Κένι Νταγκλίς έδωσε τα εύσημά του στον Μαρτιν Σκρτέλ για το επίτευγμά του να συμπληρώσει (παρά ένα παιχνίδι) το απόλυτο συμμετοχών στο πρωτάθλημα. Ας το σκεφτούμε για λίγο.
Ο Σκρτέλ όμως, χωρίς να είναι ο πιο ταλαντούχος παίκτης της ομάδας, έδειξε γιατί φοράει αυτή τη φανέλα και απέδειξε γιατί το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοκρατικό άθλημα απο όλα. Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε 2 μέτρα, όπως στο μπάσκετ, ούτε να έχεις τερατώδη δύναμη και ταχύτητα όπως στο Αμερικάνικο ποδόσφαιρο, ίσως ούτε το ταλέντο να είναι απαραίτητο. Όλοι οι φίλαθλοι λατρεύουν να βλέπουν παίκτες που "μιλάνε" στη μπάλα αλλα όταν αυτοί τους απογοητεύουν οι παίκτες που λατρεύονται είναι αυτοί που τιμάνε την φανέλα με ότι έχουν.
Αν έλεγες σε κάποιον στην αρχή της σεζόν ότι ο Τόρρες θα
αποτελέσει παρελθόν απο το χειμώνα, ο Γιοβάνοβιτς θα είναι φευγάτος, όπως και ο
Κόουλ ενώ ο Σλοβάκος θα είναι ο MVP της σεζόν μάλλον θα φώναζε να σε μαζέψουν.
Κι όμως, αυτοί οι ποδοσφαιριστές είναι που επιβιώνουν μέσα απο τα χρόνια σε μια
ομάδα, δένονται και στο τέλος γίνονται σημαίες. Ο Γεωργέας στην ΑΕΚ, ο Σαλγκάδο
στην Ρεάλ, ο Ζανέτι στην Ίντερ δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο αλλά έχουν καταφέρει
πράγματα όπου παίκτες που ξέραν πολλά περισσότερα κιλά μπάλα δεν ονειρεύτηκαν
καν διότι το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό άθλημα, είναι ένα σπουδαίο άθλημα... Ένα
άθλημα όπου μετράει πάνω από όλα, η ψυχή!
Στέλιος Μιχαλάκης
(Στείλτε μας και εσείς τη δική σας άποψη ή οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο στο info@england365.gr)
