Ο πιο…ευχάριστος πονοκέφαλος για κάθε προπονητή
08.07.2011 | 15.19
Όταν ξεκίνησε το μεταγραφικό παζάρι, λίγοι ήταν αυτοί που περίμεναν ότι ο Κένι Νταλγκλίς θα έριχνε το βάρος στη μεσαία γραμμή. Το αριστερό άκρο της άμυνας και οι πλάγιοι μεσοεπιθετικοί έδειχναν να αποτελούν τις απαραίτητες καλύψεις όμως οι μέχρι στιγμής κινήσεις του, αποκαλύπτουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο ετοιμάζει τη νέα Λίβερπουλ.
Οι Λούκας, Μεϊρέλες, Τζέραρντ και Σπίρινγκ φαίνεται ότι δεν έλυναν τους γρίφους που είχε στο μυαλό του ο Σκωτσέζος τεχνικός, λίγο πριν ξεκινήσει η προετοιμασία για τη νέα σεζόν. Δαπάνησε ένα αρκετά μεγάλο ποσό για να αποκτήσει τον διεθνή με την Ελπίδων της Αγγλίας, Τζόναθαν Χέντερσον και πριν λίγες ώρες ολοκλήρωσε τη μεταγραφή του Τσάρλι Ανταμ, έναν παίκτη για τον οποίο ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δήλωσε πέρυσι ότι μόνο οι εκτελέσεις του από τα στημένα αξίζουν 10 εκ. λίρες. Τις επόμενες ημέρες μάλιστα αναμένεται να τελειώσει και τυπικά το θέμα του Στιούαρτ Ντάουνινγκ, αρκεί να ανεβάσει λίγο την προσφορά του στην Άστον Βίλα.
Πριν μπω στο αγωνιστικό κομμάτι, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο. Μετά από πολλά καλοκαίρια, η Λίβερπουλ δείχνει να προετοιμάζεται με ηρεμία. Η διοίκηση δεν φέρνει κανένα εμπόδιο στις επιθυμίες του Νταλγκλίς ενώ και ο Νταμιέν Κομολί στηρίζει το έργο του Σκωτσέζου. Αυτή η ηρεμία ήταν ένα στοιχείο που έλειψε πάρα πολύ επί των ημερών του Ράφα Μπενίτεθ, ο οποίος σχεδόν σε κάθε μεταγραφική περίοδο, είχε να αντιμετωπίσει αρκετές εντάσεις.
Στο χορτάρι τώρα, ο Νταλγκλίς πέρυσι στηρίχθηκε πολύ στο 4-4-2, σύστημα το οποίο δεν αποκλείεται να προτιμήσει και φέτος με μια παραλλαγή προς το 4-2-3-1. Με το σκεπτικό ότι οι Σουάρεζ, Κάρολ και Τζέραρντ είναι οι τρεις παίκτες που θα φιλοξενούν τη φανέλα της Λίβερπουλ στο σπίτι τους, απομένουν οκτώ παίκτες για τρεις θέσεις. Άνταμ, Χέντερσον, Λούκας, Μεϊρέλες, Ντάουνινγκ (οι Αγγλοι θεωρούν σχεδόν τελειωμένη τη μεταγραφή του), Κάουτ, Κόουλ και Μάξι.
Στο 4-4-2 οι Λούκας και Τζέραρντ μπορούν να καλύψουν τον άξονα ενώ οι Χέντερσον και Ντάουνινγκ τα άκρα με τους Σουάρεζ, Κάρολ επιθετικό δίδυμο. Το μυαλό όμως πάει αυτόματα στον Άνταμ, ο οποίος σε αυτή την περίπτωση θα αποτελέσει μια ακριβή πρώτη αλλαγή στον πάγκο της Λίβερπουλ. Το 4-2-3-1 βοηθά τον Νταλγκλίς και να αναγεννήσει τον Τζέραρντ, προωθώντας τον πίσω από τον επιθετικό αλλά και να χωρέσει τον Άνταμ δίπλα στον Λούκας, ο οποίος θα έχει περισσότερο τον ρόλο του καθαρού αμυντικού χαφ. Σουάρεζ και Ντάουνινγκ πάλι θα μπορούν να καλύψουν τα άκρα με τον Κάρολ στην κορυφή ενώ αν σε αυτή θα αγωνίζεται ο Ουρουγουανός τότε η περσινή χρονιά του Κάουτ, δίνει το δικαίωμα στον Ολλανδό να είναι το πρώτο φαβορί για τη δεξιά πτέτυγα.
Ο Νταλγκλίς αποκτώντας τους δύο μέσους, δημιούργησε έναν (ευχάριστο) πονοκέφαλο στον ίδιο του τον εαυτό. Δεν θέλει σε καμία περίπτωση να προετοιμάσει μια επιθετικά προβλέψιμη ομάδα και με το ρόστερ που διαμορφώνει θα επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις στους αντιπάλους. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι φέτος δεν θα χρειαστεί πολλές λύσεις σε πρόσωπα και βάθος στο ρόστερ αφού έχει να ασχοληθεί μόνο με τις εγχώριες διοργανώσεις και για να είμαστε ειλικρινείς μόνο με το πρωτάθλημα που τόσο λείπει στο «Ανφιλντ». Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μπορεί με τους παίκτες που πρόσθεσε και θα προσθέσει να δημιουργήσει μια ομάδα, ευέλικτη και ελαστική σε διάφορες τακτικές που θα δοκιμάσει στους αγωνιστικούς χώρους.
