Όσο ο Μουρίνιο θα παίζει σαν τη Στόουκ του Πιούλις, θα έχει πρόβλημα!
Τα πράγματα για τον Ζοσέ Μουρίνιο είναι πολύ απλά: όσο θα παίζει η ομάδα του μέτρια και δεν κερδίζει, θα τα ακούει! Τόσο απλό είναι όσο ακούγεται. Γιατί πια αρχίζει να γίνεται μέρος του προβλήματος στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και όχι της λύσης! Γράφει για τον τελικό του FA cup ο Χρηστος Σωτηρακόπουλος.
Για πρώτη φορά στην καριέρα του από το 2004 όταν η Πόρτο ηττήθηκε στον τελικό του κυπέλλου Πορτογαλίας και νωρίτερα είχε χάσει τελη Αυγούστου του 2003 στο Μονακό από τη Μίλαν για το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ο Μουρίνιο χάνει συνεχόμενους τελικους. Τον περασμένο Αύγουστο είχε χάσει από τη Ρεάλ στα Σκόπια και τώρα η Τσέλσι του Κόντε του δίνει να πιεί ακόμα ένα πικρό ποτήρι.
Ο Μουρίνιο φυσικά βρηκε τη δικαιολογία αμέσως μετά το τέλος του ματς λέγοντας πως αν η ομάδα του έπαιζε όπως η Τσέλσι όλοι θα τον κατηγορούσαμε ωστόσο σε αυτή την περίπτωση παραβιάζει ανοιχτές πόρτες! Ο ιδιος έχει πει επανειλημμένα πως η κατοχή μπάλας δεν σημαίνει κάτι και πως η ουσία κρύβεται στο αποτέλεσμα συνεπώς αυτή τη φορά καλύτερα να κρυφτεί κάπου και να μη μιλάει!
Η Τσέλσι έκανε χάρη στον Αζαρ και τον Καντέ ένα υπέροχο πρώτο ημίχρονο και αφού προηγήθηκε με το πέναλτι που έκανε ο Τζοουνς στον Βελγο, είχε κάτι να υπερασπιστεί. Η Γιουνάιτεντ έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο κρατώντας μπάλα αλλά χωρίς να φτάσει στην ισοφάριση!
Ο Κόντε στο τελευταίο ματς της καριέρας του (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ) στον πάγκο της Τσέλσι καταφερε να φύγει νικητής δείχνοντας τη γνωστή ενεργητικότητα και πάθος στον πάγκο που πέρσι τον έκαναν τόσο αγαπητό στην εξέδρα των μπλε! Φέτος με τη γκρίνια και τη μίζερια που εξέπεμπε ήταν ο κύριος λόγος της κάκιστης σεζόν της περσινής πρωταθλητριας! Τουλάχιστον στο αντίο θύμισε σε όλους πόσο καλός προπονητής είναι.
Ο Μουρίνιο από την άλλη χάνει τον πρώτο του τελικό στην Αγγλία μετά πέντε σερί νίκες από το 2004 ενώ για πρώτη φορά η δεύτερη χρόνια του σε μια ομάδα τον βρίσκει με άδεια χέρια!
Το γρηγορότερο που θα καταλάβει πως δεν μπορείς να λειτουργήσεις στο Ολντ Τράφορντ παίζοντας άθλια και επιμένοντας σε έναν τρόπο παιχνιδιού που είναι απαρχαιωμένος και θυμίζει Στόουκ του Τόνι Πιούλις του 2011, χρησιμοποιώντας το εν έτει 2018, θα εχει μια τύχη να γυρίσει το χαρτί.
Αλλιώς, όσο κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του το πρόβλημα θα σκάσει επάνω του. Και η σεζόν όσο και αν ο ίδιος θέλει να λέει πως ήταν πετυχημένη, η πραγματικότητα που είναι κυνική αποδεικνύει πως ήταν παντελώς αποτυχημένη! Όλα τα αλλά είναι για λαϊκή κατανάλωση.....
