Η Τσέλσι και το Τσάμπιονς Λιγκ

Είμαι 19 χρονών, οπαδός της Chelsea από το 2003 και παρακολουθώ φανατικά Premier Leuge, κατά την γνώμη μου το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Η σχέση της ομάδας μου με την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση είναι μοιραία, αντιστρόφως ανάλογη από τότε που πήρε τα ηνία της ομάδας μου ο Abramovic έχουμε κάνει πολλές και ύστατες προσπάθειες για να το κατακτήσουμε ...μάταια όμως.



Η Τσέλσι και το Τσάμπιονς Λιγκ

Ατυχία, διαιτησία αυτοί οι λόγοι μου έρχονται...ή αλλιώς πληρώνουμε τις τυχόν αμαρτίες του Roman ( που σίγουρα δεν θα είναι και λίγες ).

Σίγουρα πιστεύω ότι το Champions Leuge μας έχει γίνει εμμονή κ αυτός είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που δεν μπορούμε να το κατακτήσουμε.

Η Chelsea με δυο Κυπελλούχων το 1971 κ 1998 και με ένα χαμένο τελικό CHL το 2008 και με αρκετές παρουσίες στα ημιτελικά της διοργάνωσης από το 2003 και μετά. Το 2003 ήταν η Μονακό που με μια πολύ καλή ομάδα με νεαρούς παίχτες μας απέκλεισαν( evra,maicon,giuly,adebayor). Το 2004 η Liverpool με το γκολ του Λουίς Γκαρσία που δεν είχε περάσει ποτέ την γραμμή και την μεγάλη ευκαιρία στο τέλος του Γκούντιοσεν.

Το 2005 για μένα με ομάδα μοντέλο που είχε φτιάξει ο Jose, με κατά την διαιτησία ( κόκκινη του Ντελ Όρνο ), το 2006 πάλι η Liverpool στα πέναλτι , με κάκιστη εμφάνιση της ομάδας μου στο Άνφιλντ....μετά άρχισε να γίνεται εμμονή.....ο Μουρίνιο έφυγε για ν πάρουμε το CHL...τεράστιο λάθος.

Με κεκτημένη ταχύτητα με τον άγνωστο Γκραντ και με έναν εγωιστή πρόεδρο που μάλλον τον ενοχλούσε που ερχόταν δεύτερος πίσω από τον Μουρίνιο πήγαμε επιτέλους τελικό, με την Λίβερπουλ πάλι να μας δυσκολεύει πάρα πολύ. Εκεί σε έναν τελικό μοιρασμένο είχαμε δυο δοκάρια και μια κόκκινη στον Ντρογκμπά η οποία κατά την γνώμη μου δεν ήταν και στη θέση του έριξε ο αρχηγός μας ο Τέρι ( αγαπημένος μου παίχτης ) ο οποίος και γλίστρησε (η ατυχία που έλεγα πριν).

Τελικά το χάσαμε τον τελικό....την επόμενη χρονιά με τον Χίντινγκ και με μοναδικό σκοπό να ξαναπάμε τελικό παίξαμε με την Barcelona, ομολογουμένως η καλύτερη ομάδα εκείνη την εποχή. Ήμασταν το αουτσάιντερ, πήραμε το 0-0 στο πρώτο παιχνίδι. Η Barcelona ήταν καλύτερη στον επαναληπτικό σε ένα παιχνίδι που δεν μπορώ ν ξεχάσω...έπρεπε να είχαμε πάρει την πρόκριση με ένα 3-0.....ο διαιτητής να κάνει όργια εναντίον μας...και θα πω για πέντε πέναλτι....γιατί ο Ντρογκμπά θα μπορούσε να μην έπεφτε συνέχεια κάτω και να είχε τελειώσει κάποιες φάσεις. Ενα καθαρότατο πέναλτι με το χέρι του Πικέ.

Το είδαν πιστεύω και οι 4 διαιτητές....με την Barcelona να μην μας κάνει ούτε μια φάση. Μόνο το γκολ στο 94'

Την επόμενη χρονιά με την Ίντερ πέναλτι πάνω στον καλού στο πρώτο παιχνίδι δεν μας δόθηκε....γενικότερα άξιζε να περάσει η Ίντερ....και πέρυσι τι ν πω...δεν υποστηρίζω ότι ήμασταν καλύτεροι. Αλλά το πέναλτι πάνω στο Ραμίρες ήταν ολοφάνερο και πρέπει πάντα να σου δίνουν αυτά που δικαιούσαι. Διαφορετικό το 0-1 από το 1-1....

Να δούμε φέτος αν και δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος. Ήρθε ο Μπόας, όμως δεν βλέπω να φεύγουν παίχτες που πρέπει να φύγουν. Οι αντίπαλοι μας ενισχύονται απίστευτα.

Καλή ποδοσφαιρική χρονιά....και γενικότερα με όλα αυτά τα οικονομικά προβλήματα που έχουμε όλοι μας.

COME ON CHELSEA

Γιώργος Μανεσιώτης

(Στείλτε μας και εσείς τη δική σας άποψη ή οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο info@england365.gr)