Αυτή η Λίβερπουλ κερδίζοντας και όταν δεν παίζει καλά έχει τα κότσια για τίτλο!
Αν κάτι διαφοροποιεί αυτή τη Λίβερπουλ από τος προηγούμενες φορές που διεκδίκησε τον τίτλο έπειτα από την έναρξη της Premier League είναι η ικανότητα της να αντιδρά με την πλάτη στον τοίχο. Αυτό δεν το είχε ούτε το 1997, ούτε το 2002 ούτε το 2009! Και πολύ δε περισσότερο το 2014 όταν πραγματικά έφτασε μια ανάσα από το να το πάρει. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Σε εκείνη την υπέροχα τρελή κούρσα υπό τον Μπρένταν Ρότζερς το 2013-14 από τη στιγμή που ξεκίνησε τις 11 σερί νικες τον Φλεβάρη με το 5-1 επι της Αρσεναλ εως το μοιραίο γλυστρημα του Τζέραρντ με την Τσέλσι τον Μάιο η Λίβερπουλ παρέμενε αουτσάιντερ και όταν έπαιζε καλά ήταν χάρμα ιδέσθαι ωστόσο η νευρικότητα που επικρατούσε ήταν διάχυτη.
Τούτη τη φορά ακόμα και όταν παίζει άσχημα και αυτό έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές, η αίσθηση είναι πως θα βρει τον τρόπο και συνήθως τον βρίσκει. Η νίκη με τη Φούλαμ ήρθε μετά από τραγική εμφάνιση αλλά το τρίποντο έστω και με το πέναλτι του Μιλνερ εξασφαλίστηκε. Με την Τοτεναμ το τραγικό λάθος του Λιορίς στο 90’ έδωσε διέξοδο.
Στο Σαουθαμπτον με μια κάκιστη εμφάνιση στα πρώτα τριάντα λεπτά του ματς η Λίβερπουλ κατάφερε να ισοφαρίσει πριν φύγει το ημίχρονο και μετά ενοιωθες πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην κερδίσει. Οι δυο αλλαγές του Κλοπ ήταν αυτή τη φορά εξαιρετικές με τον μπαρουτοκαπνισμένο Μιλνερ να μπαίνει αντι του Αρνολντ και κυρίως τον εξαιρετικό (για ακόμα ένα δύσκολο βράδι) Χέντερσον να προσθέτει αρχηγική πυγμή στη μεσαία γραμμή αντι του -άχρωμου στα τελευταία τέσσερα ματς- Βαινάλντουμ. Το πρωτο του γκολ μάλιστα μετά τον Σεπτέμβριο του 2017, σφράγισε τη νίκη και έδειξε προς τη Σιτι πως δεν πρόκειται να παραιτηθεί η ομάδα από το να φτάσει μεχρι τελους τη διεκδίκηση.
Το σημαντικότερο όμως για την αρμάδα του Κλοπ ήταν πως βρήκε δίχτυα ξανά ο Μο Σαλάχ. Έπειτα από εννια ματς αφλογιστίας ο Αιγύπτιους πετυχε ένα υπέροχο τέρμα και καθοριστικό συνάμα κάνοντας το 1-2. Ένα γκολ που του ξαναδίνει την ηρεμία αφού το άγχος ξεχείλιζε όλο το τελευταίο διάστημα στο παιχνίδι του.
Αυτό παντως που έχει καταφέρει είναι τρομερό αφού σε 69 ματς στο πρωτάθλημα έχει σημειώσει 50 γκολ, τρία παιχνίδια πιο γρήγορα από τον Τόρες και 17 λιγότερα από τον Σουάρεζ, χωρίς μάλιστα να είναι σέντερ φορ!
Η αίσθηση πακτως είναι πως η Λίβερπουλ θα χρειαστεί να κερδίσει και τα πέντε τελευταία ματς της φτάνοντας στον εξωπραγματικό αριθμό των 97 πόντων! Καη ίσως μείνει δεύτερη αν η Σιτι κερδίσει όλα τα δικά της πηγαίνοντας στους 98.... πέρσι λέγαμε πως σεζόν σαν εκείνη της Σιτι με 100 πόντους δεν θα ξαναδούμε και σχεδόν αυτό συμβαίνει από δυο ομαδες!Με τους βαθμούς που έχει τώρα η Λίβερπουλ θα είχε κατακτήσει σε άλλες 12 περιπτώσεις τουλάχιστον τον τίτλο! Λέω και γράφω όλη τη χρονιά, πως ομάδα σαν αυτή τη Μάντσεστερ Σιτι του Πεπ δεν έχουμε ξαναδεί στο αγγλικό ποδόσφαιρο και αν η Λίβερπουλ κατακτήσει αυτό τον τίτλο ( το έχω και αυτό αναφέρει πάλι) θα είναι ο πιο σημαντικός και ο πιο δύσκολος της ιστορίας της!
Ειναι φοβερό πως ομάδα με μια μόνο ήττα όπως η φετινή Λίβερπουλ που σε οποιαδήποτε άλλη σεζόν θα ήταν πρώτη να μην το έχει ήδη εξασφαλίσει... Όχι όμως σε αυτή την τρομερή κούρσα δυο πραγματικά τρομερών ομάδων που θα λάτρευα να εβλεπα και στον τελικό του Champions League!
Το σερβίς τίτλου θα είναι στις 24 Απριλίου στο Ολντ Τράφορντ... εκεί η Σιτι θα πρέπει να νικήσει για να είναι πρωταθλήτρια.... μια υπέροχη σεζόν που τη βιώνουμε κάθε εβδομάδα με κομμένη την ανάσα!
