Όταν παρακολουθείς την ιστορία να γράφεται μπροστά στα μάτια σου!
Υπάρχουν στιγμές που αντιλαμβάνεσαι πως η ιστορία έρχεται και σε ακουμπάει στον ώμο για να σε καθοδηγήσει σε μονοπάτια πρωτόγνωρα. Όποιος είδε τον τελικό του Γουίμπλεντον μπορεί να λέει για χρόνια πως παρακολούθησε όχι απλά ένα αγώνα αλλά ένα έργο τέχνης, μια παράσταση υψηλής αισθητικής και ένα ματς που άνετα παίρνει τον τίτλο της κορυφαίας αναμέτρησης όλων των εποχών. Είδε, δηλαδή, την ιστορία να γράφεται μπροστά στα μάτια του! Γραφει ο Χρηστος Σωτηρακόπουλος.
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς λύγισε τον Ρότζερ Φέντερερ με 3-2 (7-6, 1-6, 7-6, 4-6, 14-12) στο τάι μπρέικ σ’ έναν τελικό που αποτέλεσε διαφήμιση και ξεπέρασε σε διάρκεια το μεγαλύτερο σε χρόνο στην ιστορία του τουρνουά ματς που ήταν πριν 11 χρόνια.. Ο Σέρβος κατέκτησε το τουρνουά για δεύτερη σερί χρονιά και για πέμπτη συνολικά (έπειτα από το 2011, το 2014, το 2015 και το 2018).
Ποιος όμως μπορεί πραγματικά να ξεχωρίσει σε ένα τέτοιο παιχνίδι, νικητή και ηττημένο; Όπως κάποτε οι επικές συγκρούσεις του Μοχαμεντ Αλι με τον Φρέιζερ στο μποξ ή του Λαουντα με τον Χαντ και του Σένα με τον Προστ στη Φόρμουλα 1 οπως η σύγκρουση Μποργκ και Μακ Ένρο , στα 80a ή εκείνη η τιτανομαχία Ναδαλ Φέντερερ το 2008 Που μέχρι σήμερα ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια αναμέτρηση σε τελικό του Γουίμπλεντον, επρεπε να υπάρχουν δύο νικητές!
Στα 37 του χρόνια ο Ελβετός μύθος του αθλήματος, έβγαλε τρομερά αποθέματα δυνάμεων Έφτασε πάρα πολύ κοντά σε μια νίκη που θα του έδινε την ευκαιρία να κατακτήσει για ένατη φορά τον τίτλο στο χόρτο με τον πρωτο του να είναι το 2003.... από τότε 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2017 ηταν οι φορες που σηκωσε το βαρύτιμο τροπαιο και επειδή η λογική με αυτόν τον σπουδαίο αθλητή έχει καταργηθεί προσωπικά δεν θα έλεγα πως αυτή ήταν η τελευταία φορά της καριέρας του που τον είδαμε στον τελικό του Γουίμπλεντον.
Αυτό που θα μείνει από το παιχνίδι είναι η άρνηση δυο σπουδαίων παικτών να αποδεχτούν την ήττα! Και η αρτιότητα των κινήσεων τους ακόμα και μετά από πέντε ώρες αγώνα. Όποιος παρακολούθησε αυτό το παιχνίδι μπορεί να αισθάνεται πραγματικά ευλογημένος, να του διηγείται. Και όταν τον ρωτούν τι στ' αλήθεια είναι η καρδιά του πρωταθλητή να δείχνει αυτούς τους δυο υπεραθλητές...
Δεν ξέρω αν έχουμε αντιληφθεί πως απολαύσαμε δυο ιδιοφυΐες εν ώρα πλήρους εργασίας! Και αυτό είναι ανεκτίμητο....
