Ο Έμερι έφυγε, τα προβλήματα θα μείνουν για καιρό...
Η φετινή τραγική εικόνα της Άρσεναλ οδήγησε τον Έμερι στην απόλυση, με τον Ισπανό να είναι εκείνος που ανέλαβε την πολύ δύσκολη αποστολή της διαδοχής του Αρσέν Βενγκέρ στον πάγκο της ομάδας... Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Η απόφαση ελήφθη και παρά τα όποια θετικά σημάδια έδειξε στην πρώτη του σεζόν στον σύλλογο, ο Έμερι απομακρύνθηκε λόγω της πολύ κακής εικόνας που παρουσίασε φέτος.
Θα ήταν δύσκολο για οποιονδήποτε αναλάμβανε αμέσως μετά τον Βενγκέρ, από τη στιγμή που ο Αλσατός διατηρούσε στην ομάδα το ρόλο της μόνιμης πρωταγωνίστριας και τώρα αντιλαμβάνονται και οι πιο δύσπιστοι πόσο σημαντικό ήταν που την είχε επί 22 χρόνια στην τετράδα.
Τώρα, υπάρχει το κακό σερί των εφτά αγώνων δίχως νίκη, το χειρότερο που έχει επιδείξει η Άρσεναλ από τον Φεβρουάριο του 1992, όταν βρισκόταν τότε υπό τις οδηγίες του Τζορτζ Γκρέιαμ.
Το πρόβλημα για τον Έμερι ξεκίνησε όταν χωρίστηκαν τ' αποδυτήρια από το τέλος της περασμένης αγωνιστικής περιόδου, λίγο πριν τον μεγάλο τελικό του Γιουρόπα Λιγκ στο Μπακού.
Φέτος, το πρόβλημα συνεχίστηκε όταν έγιναν κάποιες μεταγραφές και η ομάδα έπαψε να έχει τη δυναμική που έβγαλε την περασμένη σεζόν, σε αρκετά παιχνίδια. Αποδείχθηκε μέχρι στιγμής πολύ κακή και η επιλογή να διατεθούν τόσα πολλά χρήματα για την απόκτηση του Νικολά Πεπέ.
Το γεγονός πως έλειψε η αγωνιστική ταυτότητα από την ομάδα φαίνεται πως είναι από τις πιο σημαντικές αιτίες της απόλυσης του Ισπανού προπονητή, αφού με τον τρόπο που αγωνίζονταν οι «κανονιέρηδες» έδειχναν να μην έχουν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού και πλάνο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλούνται να λύσουν στον σύλλογο δεν είναι ότι έφυγε ο Έμερι, αλλά ποιος θα είναι ο επόμενος μόνιμος κόουτς, με την ίδια δυσκολία να έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όταν έφυγε έπειτα από λιγότερο από έναν χρόνο ο Μόγιες.
Ο Αρτέτα μοιάζει αυτή τη στιγμή ως η βασική επιλογή της διοίκησης, αλλά και αυτός δεν έχει δείξει διαπιστευτήρια ως πρώτος προπονητής πουθενά και το γεγονός πως ήταν δίπλα στον Πεπ δεν σημαίνει αυτομάτως πως μπορεί να μεταφέρει τον ίδιο τρόπο παιχνιδιού και στο Λονδίνο.
Ο Αλέγκρι θα ήταν μια καλή περίπτωση αλλά δεν νομίζω ότι «ψήνεται» για την Άρσεναλ από τη στιγμή που η ομάδα δείχνει ότι δεν έχει μεγάλες προοπτικές αυτή τη στιγμή. Θα μπορούσε να γίνει μια προσέγγιση και για κάποιον Γερμανό προπονητή που ίσως ταιριάξει περισσότερο στην φιλοσοφία αυτού που θέλει να χτίσει τα επόμενα χρόνια το κλαμπ.
Ό,τι κι αν γίνει, όμως, τώρα, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό ήταν αυτό που είχε πετύχει ο Βενγκέρ και όπως είχα γράψει σε ένα κομμάτι μου λίγο καιρό πριν φύγει, «πρόσεχε τι εύχεσαι, γιατί μερικές φορές μπορεί και να συμβεί»...
