Ζεράρ Ουγιέ, μια ζωή στο χορτάρι!
Ξεκίνησε την μπάλα στα 12 χρόνια του και την προπονητική σε επίπεδο ακαδημιών στα 26 του. Τώρα ο 64χρονος Ουγιέ, από μικρό παιδί στο χορτάρι, τονίζει ότι δεν θα το εγκαταλείψει ποτέ. Πλέον όμως μόνο σαν φίλαθλος. Το england365.gr στέκει και κοιτά την προπονητική καριέρα του Γάλλου τεχνικού να ξετυλίγεται σαν κουβάρι και θυμάται…
Το ξεκίνημα
Άρχισε την καριέρα του στη Nœux-les-Mines την οποία οδήγησε σε δύο συνεχόμενες ανόδους μέχρι τη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας. Οι καλές του επιδόσεις τον έφεραν στη Λανς στην οποία συνέχισε το σπουδαίο του έργο και αφού την ανέβασε στο Σαμπιονά την οδήγησε στην έξοδο στην Ευρώπη. Το 1985 τον εμπιστεύτηκε η Παρί Σεν Ζερμέν την οποία οδήγησε στον τίτλο την επόμενη σεζόν.
Κεφάλαιο Εθνική
Το 1988 προσελήφθη ως τεχνικός διευθυντής και μέλος του τεχνικού τιμ της Εθνικής Γαλλίας υπό την τεχνική ηγεσία του τότε προπονητή, Μισέλ Πλατινί. Το 1992 ανέλαβε πρώτος προπονητής όμως παραιτήθηκε την επόμενη χρονιά όταν απέτυχε να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα στα τελικά του Μουντιάλ του 1994. Έριξε μάλιστα τις ευθύνες για το αγωνιστικό μέρος, πάνω στον Νταβίντ Ζινολά με τον τελευταίο να απειλεί να τον στείλει στα δικαστήρια. Τελικά κάτι τέτοιο δεν έγινε και η Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία κράτησε τον Ουγιέ ως τεχνικό διευθυντή στην ομάδα, αποδίδοντάς του και μέρος των ευσήμων για την μαγική πορεία του 1998, όταν οι «τρικολόρ» κατέκτησαν το Μουντιάλ.
Η ζωή στη Λίβερπουλ
Το 1998 άνοιγε ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του όταν η Λίβερπουλ του προσέφερε το «μισό» πόστο του προπονητή. Η πρόκληση να καθίσει στο τιμόνι μαζί με τον Ρόι Έβανς ήταν μεγάλη και ο Ουγιέ την αποδέχτηκε τον Ιούνιο. Πέντε μήνες αργότερα μετά από άσχημη πορεία, ο Έβανς παραιτήθηκε και τα ηνία της ομάδας πέρασαν αποκλειστικά στα χέρια του.
Η επόμενη σεζόν θα ήταν το ξεκίνημα της πενταετίας αναδόμησης των «κόκκινων» όπως ζήτησε. Η διοίκηση του έδωσε τον πλήρη έλεγχο του συλλόγου και το 1999 άρχισε η μετάλλαξη. Έφυγαν παίκτες όπως ο Πολ Ινς και ο Στιβ ΜακΜάναμαν και ήρθαν οχτώ ποδοσφαιριστές προσωπικές επιλογές του Γάλλου τεχνικού (Χίπια, Χάμαν, Σμκίτσερ κ.ά.). Παράλληλα ανακαινίστηκαν οι ακαδημίες.
Η δεύτερη αναδόμηση της ομάδας επιτελέστηκε το 2000 με πολλούς παίκτες να φεύγουν και να αντικαθίστανται από όλους. Οι τακτικές έφεραν αποτέλεσμα τουλάχιστον για την επόμενη σεζόν. Η Λίβερπουλ του 2000-01 έκανε ένα… μικρό τρεμπλ, αφού σήκωσε στα χέρια της το UEFA, το Κύπελλο Αγγλίας και το Λιγκ Καπ ενώ τερμάτισε στην τρίτη θέση της βαθμολογίας. Λίγους μήνες αργότερα κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ καθώς και το Κομιούνιτι Σιλντ.
Τον Οκτώβριο του 2001 όμως μαζί με τα προβλήματα υγείας του άρχισε να γίνεται έντονη και η αμφισβήτησή του από τις εξέδρες. Εγχειρίστηκε στην καρδιά, απουσίασε κάποιους μήνες και την επόμενη σεζόν έμεινε με τη Λίβερπουλ εκτός Τσάμπιονς Λιγκ. Οι μεταγραφές του με παίκτες που δεν θεωρήθηκαν στο επίπεδο της Λίβερπουλ και η αδυναμία του να αντικαταστήσει αστέρες όπως οι ΜακΆλιστερ και Λιτμάνεν ήταν το σημείο που το ποτήρι ξεχείλισε. Οδηγήθηκε σταδιακά προς την έξοδο, ανοίγοντας την πόρτα στις 24 Μαΐου του 2004 και τα τελευταία του λόγια εξερχόμενος, αντήχησαν περίεργα σε όλους: «Αν θέλουν να γυρίσουν πίσω στις δεκαετίες των ‘70 και ‘80 μπορούν να το κάνουν, όμως όχι μαζί μου».
Επιστροφή στην πατρίδα
Το Μάιο του 2005 ο Ουγιέ αντικατέστησε τον Πολ Λε Γκεν στην πρωταθλήτρια Γαλλίας Λιόν. Τα τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα έγιναν έξι μαζί του, όμως οι ευρωπαϊκές αποτυχίες δεν άρεσαν στη διοίκηση. Ήρθε σε ρήξη με τον πρόεδρο, Ζαν Μισέλ Ολάς και τον Μάιο του 2007 αποχώρησε από το σύλλογο.
Η τελευταία πρόκληση
Μέχρι το 2010 δούλεψε στην Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και αφού άσκησε δριμεία κριτική στον Ρεϊμόν Ντομενέκ, ήρθε η πρόταση-πρόκληση που θα τον έβαζε σε σκέψεις. Η Άστον Βίλα τον έβαζε και πάλι στο παιχνίδι, αρκεί να αποχωρούσε από την ομοσπονδία της Γαλλίας, όπως και έγινε. Το σίριαλ ήταν απρόοπτο μιας και λίγες μέρες πριν ο Μάρτιν Ο’Νιλ υπέβαλλε την αιφνίδια παραίτησή του και στις 8 Σεπτεμβρίου ο Ουγιέ ντύθηκε και επίσημα «χωριάτης».
Η σεζόν δεν ξεκίνησε καθόλου καλά και μέχρι τον Ιανουάριο η ομάδα βρισκόταν στη ζώνη του υποβιβασμού με τους φιλάθλους να απαιτούν με πανό και συνθήματα την αποκαθήλωσή του, αλλά με τη διοίκηση να του δίνει επιπλέον χρόνο. Τελικά με ένα σχετικά καλό σερί η Βίλα κατάφερε να ανασάνει, όμως εκεί άρχισε να δυσκολεύεται ο ίδιος. Στις 20 Απριλίου κατέρρευσε και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο με τον βοηθό του Γκάρι ΜακΆλιστερ να τελειώνει τη σεζόν. Τον Ιούνιο μετά από διαδοχικά ραντεβού με τους γιατρούς του και τη διοίκηση της Βίλα αποφάσισε να παραιτηθεί και να κάνει ένα διάλειμμα.
Το αντίο
Το διάλειμμα εν τέλει αποδείχτηκε οριστικό τέλος με τον Ζεράρ Ουγιέ στις 19 Σεπτεμβρίου του 2011 να ανακοινώνει ότι σταματάει για πάντα από την προπονητική, αλλά θα παραμείνει αιώνιος λάτρης του ποδοσφαίρου. 38 χρόνια στο χορτάρι σαν προπονητής δεν είναι και λίγα…
Η Καριέρα Με Αριθμούς
Ημ.Γέννησης 3 Σεπτεμβρίου 1947 (64 ετών)
Προπονητική Καριέρα
1973-76 Le Touquet Athletic Club
1976–1982 Nœux-les-Mines
1982–1985 Λανς
1985–1988 Παρί Σεν Ζερμέν
1988–1992 Εθνική Γαλλίας (βοηθός)
1992–1993 Εθνική Γαλλίας
1994–1996 Εθνική Γαλλίας U18
1996–1997 Εθνική Γαλλίας U20
1998 Λίβερπουλ (μαζί με τον Ρόι Έβανς)
1998-2004 Λίβερπουλ
2005-2007 Λιόν
2010-11 Άστον Βίλα
Στατιστικά
Παρί Σεν Ζερμέν 122 αγώνες 55Ν 33Ι 34Η 45,1% νίκες
Εθνική Γαλλίας 12 7 1 4 58,3%
Λίβερπουλ 325 165 81 79 50,8
Λιόν 74 48 18 8 64,9
Άστον Βίλα 34 12 9 13 35,3
Σύνολο 572 289 144 139 50,5
Τίτλοι
Λιόν
Πρωταθλήματα 2005-06, 2006-07
Γαλλικά Σούπερ Καπ 2005, 2006
Λίβερπουλ
UEFA 2001
UEFA Σούπερ Καπ 2001
Κύπελλο Αγγλίας 2001
Λιγκ Καπ Αγγλίας 2001, 2003
Κομιούνιτι Σιλντ 2001
Εθνική Γαλλίας U-19
EURO U-19
Παρί Σεν Ζερμέν
Πρωτάθλημα 1985-86
