Μόδα ή επιτακτική ανάγκη;
Με αφορμή την επίτευξη του πρώτου γκολ Άγγλου παίκτη στη Γαλλία μετά από 19 ολόκληρα χρόνια, γράφω αυτό το κείμενο ώστε να αποτυπώσω τις απόψεις μου και τους προβληματισμούς μου σχετικά με ένα θέμα το οποίο πολλοί θεωρούν ότι μαστίζει την Premier League τα τελευταία χρόνια (τις τελευταίες δεκαετίες για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι), αυτό της συσσώρευσης ξένων ποδοσφαιριστών στο εγχώριο πρωτάθλημα της Αγγλίας.
Αλήθεια όμως, αυτό αποτελεί πρόβλημα για την Premier ή αυτό ακριβώς την κάνει το πιο δυνατό και όμορφο πρωτάθλημα στον κόσμο; Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτά που προσδίδουν ένα άρωμα κοσμοπολίτικο στις αναμετρήσεις και διαμορφώνουν την Premier σε αυτό που είναι σήμερα. Από την άλλη πλευρά, όμως, αποτυγχάνει ως πρωτάθλημα να «προμηθεύσει» την εθνική ομάδα με πολλούς καλούς παίκτες ( μπορεί να υπάρχουν κάποιοι σπουδαίοι Άγγλοι παίκτες αλλά σίγουρα όχι τόσοι ώστε να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τις εθνικές ομάδες χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία).Ας αναλογιστούμε λίγο το γεγονός ότι τους πάγκους χωρών όπως αυτών που προαναφέρθηκαν τους στελεχώνουν παίκτες παγκοσμίας κλάσης, ενώ η Αγγλία πολλές φορές αναγκάζεται να παίξει με ποδοσφαιριστές «δεύτερης ταχύτητας», για τα δεδομένα της χώρας. Εκεί, πιθανόν να οφείλονται και οι πολλαπλές αποτυχίες της Αγγλίας σε εθνικό επίπεδο, την στιγμή που οι σύλλογοι της κάνουν υπερήφανους τους φιλάθλους κατακτώντας ευρωπαϊκά κύπελλα και φέρνοντας την Αγγλία ψηλά.
Και τώρα ερχόμαστε στο κύριο ερώτημα. Είναι αλήθεια, ότι είναι μόδα για μια ομάδα της Premier να αγοράζει παίκτες ξένους ή μήπως είναι αναγκαστική επιλογή λόγω της έλλειψης γηγενών ταλέντων; Σίγουρα, τα τελευταία χρόνια πολλοί μικροί και ταλαντούχοι Άγγλοι ποδοσφαιριστές έχουν έρθει στο προσκήνιο, όπως ο Wilshire, Walcott, o McEachren, ο Jones κτλ. Αλλά είναι και γεγονός ότι δεν τόσοι πολλοί για να ανταγωνιστούν σπουδαία ταλέντα άλλων χωρών. Μήπως τελικά σε αυτό οφείλεται η εισαγωγή ποδοσφαιριστών; Ας δούμε τώρα και κινήσεις που έγιναν και φανερώνουν ένα και μόνο πράγμα, ότι η ύπαρξη καλών μικρών Άγγλων ποδοσφαιριστών σπανίζει. Για παράδειγμα, η Άρσεναλ έδωσε φέτος 12 εκατομμύρια λίρες για έναν 17χρονο Άγγλο παίκτη, τον Chamberlain, ή ότι η Λίβερπουλ ξόδεψε περίπου 18 εκατομμύρια λίρες για τον Henderson, ο οποίος κατά την προσωπική μου γνώμη αν ήταν Γερμανός ή Ισπανός θα θεωρούταν ένας σχετικά μέτριος παίκτης για την ηλικία του…
Επίσης, κάνοντας μια γρήγορη περιήγηση στα γήπεδα της Ευρώπης θα δούμε πολύ σπάνια Άγγλους παίκτες να παίζουν ποδόσφαιρο επαγγελματικά εκτός του νησιού. Με μια γρήγορη σκέψη ο μόνος Άγγλος παίκτης ο οποίος παίζει στο εξωτερικό και έχει δυνατότητες να γίνει κάτι σπουδαίο είναι ο Lewis Holtby της Schalke ο οποίος είναι κατά το ήμισυ Γερμανός! Κλείνοντας, είναι πλέον σαφές, ηλίου φαεινότερων, ότι οι αγγλικές ομάδες θα πρέπει να αρχίσουν μία καμπάνια για να εξασφαλίσουν το μέλλον του αγγλικού ποδοσφαίρου γιατί δυστυχώς όλο και λιγότεροι Άγγλοι καταφέρνουν να καταξιωθούν στο χώρο, με αποτέλεσμα μία από τις παραδοσιακές δυνάμεις του παγκοσμίου αθλητισμού να παρακμάζει συνεχώς.
Με εκτίμηση,
G.S.
