Η ψυχή των οπαδών απέναντι στους αριθμούς!
Kαλώς ήρθατε στο μεγαλύτερο ντέρμπι στον πλανήτη! Οχι, δεν είναι το Μπόκα - Ρίβερ γιατί δεν μιλάμε για ταξικές διαφορές, ούτε το Μίλαν - Ιντερ, γιατί δεν μιλάμε για τοπική κόντρα, ούτε καν το Μπαρτσελόνα - Ρεάλ γιατί εδώ δεν κάνουμε κουβέντα για πολιτικό χάσμα. Δεν είναι ούτε το Σέλτικ - Ρέιντζερς, αφού η συζήτηση δεν αφορά θρησκευτική κόντρα. Είναι το πρώτο ματς ανάμεσα στην AFC Γουίμπλεντον και τη ΜΚ Ντονς! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
ΚαταλαβαΙνω πόσο ξαφνιάζεστε. Λάβετε υπόψη σας όμως πως εδώ δεν μιλάμε για αντιπάλους, αλλά για ορκισμένους εχθρούς. Τα δύο κομμάτια που αποτελούσαν την παλιά Γουίμπλεντον, βρίσκονται για πρώτη φορά αντιμέτωπα. Οταν η Γουίμπλεντον F.C. έπνεε τα λοίσθια πριν από μία δωδεκαετία, έχοντας χάσει τη θέση της στην Πρέμιερ Λιγκ για πρώτη φορά από το 1986, έμοιαζε το τέλος του δρόμου! Μία πορεία χωρίς προηγούμενο που είχε αποτέλεσμα στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 να βρεθεί από την τέταρτη κατηγορία στα μεγάλα σαλόνια σε διάστημα μόλις πέντε ετών και που μετέβαλε τους «Ντονς» σε φόβητρο, έμοιαζε να έχει ολοκληρωθεί, αφού τα οικονομικά προβλήματα που ακολούθησαν την πώλησή της σε Νορβηγούς επιχειρηματίες είχαν γίνει θηλιά στον λαιμό.
Τότε Ηρθε η εμπορική πρόταση για μετακόμισή της στο Μίλτον Κινς. Ηταν αναπόφευκτο οικονομικά, αλλά δεν βρήκε από την αρχή σύμφωνους τους οπαδούς. Ο σύλλογος ως επιχείρηση γλίτωσε τη χρεοκοπία, παίρνοντας στη νέα της έδρα τους παίκτες, τους ελάχιστους τίτλους καθώς και το σημαντικότερο στα χαρτιά, τα δικαιώματα για τη θέση στην επαγγελματική επετηρίδα. Οχι όμως και τους φίλους της ομάδας. Εκείνοι έμειναν πίσω, στην περιοχή τους, ξεκινώντας από το υπόγειο! Ηταν το ξεκίνημα μιας νέας και αβέβαιης πορείας.
Η καινούργια Γουίμπλεντον άρχισε χαμηλά και μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να ξαναμπεί στον χάρτη, κατακτώντας επάξια μία θέση στη λίγκα, την ίδια ώρα που ο προκάτοχός της πάλευε να αποφύγει τους απανωτούς υποβιβασμούς. Η κλήρωση του δεύτερου γύρου του FA Cup του Κυπέλλου Αγγλίας για το 2013 έφερε τελικά ένα -εδώ και μία οκταετία- πολυαναμενόμενο ραντεβού!
Τις δυο ομάδες χωρίζει η άβυσσος. Θυμίζουν κατά πολύ τα ζευγάρια που παίρνουν διαζύγιο με φοβερή διένεξη. Η ΜΚ Ντονς ως επιχείρηση πήρε το σπίτι μαζί με όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα περιέφερε ως λάφυρο όλα αυτά τα χρόνια. Την ίδια ώρα η AFC Γουίμπλεντον πήρε την ψυχή του συλλόγου μαζί της: τους οπαδούς!
Το τρόπαιο του Κυπέλλου Αγγλίας που κατέκτησε ο σύλλογος το 1988 σε εκείνο τον ιστορικό τελικό με τη Λίβερπουλ του Μπαρνς και του Μπίρντσλι, αποτέλεσε το μήλον της Εριδος. Μετά τη διάλυση, η ΜΚ Ντονς πήρε το τρόπαιο ωστόσο υποχρεώθηκε να το επιστρέψει το 2006. Ο σύνδεσμος οπαδών της ΜΚ Ντονς δεν γινόταν δεκτός στην ομοσπονδία φιλάθλων αν προηγουμένως ο σύλλογος δεν «επέστρεφε» τα τρόπαια στην ομάδα που τα κατέκτησε, δηλαδή τη Γουίμπλεντον. Με δεδομένο όμως ότι ο σύλλογος είχε πάψει να υφίσταται με την προηγούμενη μορφή του, ο δικαιούχος επιλέχθηκε να είναι το δημοτικό διαμέρισμα του Μέρτον όπου ανήκει το Γουίμπλεντον. Παράλληλα συμφωνήθηκε ότι η ΜΚ Ντονς δεν θα έχει δικαίωμα να «οικειοποιηθεί» οτιδήποτε συνέβη πριν από το 2004, οπότε και αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τη νέα της μορφή.
Αν μη τι Αλλο, αυτό που γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες ενός επώδυνου χωρισμού ήταν η ελπίδα. Και για όποιον αντιλαμβάνεται ακόμη το ποδόσφαιρο ως συναισθηματική διέξοδο και όχι ως λογιστική αποτίμηση πετυχημένων ισολογισμών, η επιλογή σε ένα τέτοιο ματς είναι αυτόματη! Γιατί αν το ποδόσφαιρο χάσει και αυτό το τελευταίο ρομαντικό του οχυρό και οι ομάδες δεν έχουν πια τροπαιοθήκες και αναμνήσεις, παρά μόνο ισοσκελισμένους ισολογισμούς θα είναι πια ώρα να αποχαιρετήσουμε την Αλεξάνδρεια, όπως έλεγε και ο ποιητής!
