Κρίνεται, όχι στα ντέρμπι, αλλά στις γκέλες

Κούρσα τίτλου για τρεις, μάχη πέντε συλλόγων για την τέταρτη θέση του Τσάμπιονς Λιγκ και αγωνία έντεκα ομάδων για να αποφύγουν τον υποβιβασμό είναι το παζλ της πιο ενδιαφέρουσας έκδοσης στην Πρεμιερ Λιγκ στον 21ο αιώνα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος  



Κρίνεται, όχι στα ντέρμπι, αλλά στις γκέλες

Άλλο πρωτάθλημα σε όλη την Ευρώπη που έχει μόλις μία ομάδα πρακτικά αδιάφορη δεν υπάρχει. Βλέποντας το πίνακα της Πρεμιερ Λιγκ ύστερα από 22 ματς αντιλαμβάνεσαι πως μόνο η ένατη της βαθμολογίας Σαουθάμπτον, με 31 πόντους ούτε πάει για Ευρώπη αλλά ούτε κινδυνεύει. Όλοι οι υπόλοιποι όμως έχουν λόγους για να κοιτάνε με ιδιαίτερη προσμονή και αγωνία το υπόλοιπο της σεζόν. Από την δέκατη Αστον Βίλα των 24 βαθμών μέχρι την ουραγό Κάρντιφ των 18, συνωστίζονται έντεκα ομάδες!

Στη κόντρα για την τέταρτη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ η Λίβερπουλ και η Τότεναμ με 43 πόντους προηγούνται με την Εβερτον μόλις ένα βαθμό πίσω και τη Γιουνάιτεντ με 37 να νοιώθει καυτή την ανάσα της Νιούκαστλ με 36. Σε αυτό το μίνι πρωτάθλημα, η Λίβερπουλ που είχε πάρει διαφορά οκτώ πόντων από τη Τότεναμ όταν τη διέλυσε με 5-0 στο Λονδίνο πριν ένα μήνα, είδε το κλαδί να πριονίζεται ύστερα από τις δύο (φυσιολογικές) ήττες από Σίτι και Τσέλσι αλλά και την αναπάντεχη ισοπαλία με την Αστον Βίλα.

Παρόλα αυτά επειδή σκοράρει ακατάπαυστα και  έχει όλη πρώτη οκτάδα (πλην Γιουνάιτεντ) να την αντιμετωπίσει στο «Ανφιλντ» δεν μπορεί παρά να λογίζεται ως φυσιολογικό φαβορί, κάτι που αποτυπώνεται στις αποδόσεις όλων των  μπουκμέικερς. Ωστόσο και η Τότεναμ με τις πέντε εκτός έδρας σερί νίκες (επίδοση  που είχε να σημειώσει από τη χρονιά του ιστορικού νταμπλ το 1960-61) δεν μπορεί παρά να λογίζεται σοβαρά, με τον Αντεμπαγιόρ να σκοράρει και τον Ερικσεν να επιβεβαιώνει όσα καλά λόγια ακουγόντουσαν όταν ανέτειλε το άστρο του στον Αγιαξ.

Η Εβερτον παραμένει σκληρό καρύδι με μόλις δύο ήττες στη σεζόν, αλλά δεν κερδίζει συχνά με αποτέλεσμα οι ισοπαλίες να την αφήνουν πίσω, πλην όμως το επόμενο παιχνίδι στο «Ανφιλντ» με την Λίβερπουλ θα είναι ενδεικτικό του που μπορεί να φτάσει.

Η Γιουνάιτεντ έχει κάνει ένα βασικό λάθος όλο αυτό το διάστημα της κρίσης: δεν επαναπροσδιόρισε έγκαιρα τους στόχους αφού ακόμη και μετά την ήττα από την Τσέλσι ο Μόιες αρνήθηκε να πει τις λέξεις «χάθηκε ο τίτλος»! Κάποιοι αυτό το λένε «η καρδιά του πρωταθλητή» αλλά για να συζητήσουμε ρεαλιστικά αυτό λέγεται «εκτός τόπου και χρόνου». Κάτι που δεν λέει ψέματα είναι το θλιβερό στατιστικό της μόλις μίας νίκης (εκείνης με την Αρσεναλ) εναντίον όλων των ομάδων που της προηγούνται στη βαθμολογία. Συνεπώς ακόμη και με την Γιουνάιτεντ μόλις  επτά ή εννιά πόντους πίσω τα Χριστούγεννα, επέμενα πως ο τίτλος της είχε κάνει φτερά, επειδή η ίδια  μπορεί μεν  να καλύψει τη διαφορά απέναντι σε μία ομάδα. πράγμα που έχει ξανακάνει αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να  καταρρεύσουν τέσσερις ομάδες ταυτόχρονα! Το είπε τελικά και  ο Μουρίνιο, μετά το ματς της Κυριακής, τονίζοντας δεν είναι εφικτό να σταματήσουν να κερδίζουν όλοι οι άλλοι!  Είναι πάρα πολύ απλό και άλλωστε δεν βοηθούσε στη κουβέντα  και η όποια προϊστορία.

Η  Γιουνάιτεντ έχει κάνει επικά comeback ξεπερνώντας τους αντιπάλους της αλλά συνήθως είχε να παλέψει συνήθως  με έναν, όπως με τη Νιούκαστλ των 12 πόντων μπροστά το 1996. Και στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος μεταπολεμικά, μονάχα η Λίβερπουλ το 1981-82 κάλυψε χάντικαπ 11 πόντων από τη 12η θέση τα Χριστούγεννα,  ξεπερνώντας  Μαν. Γιουνάιτεντ, Ιπσουιτς, Μαν. Σίτι, Τότεναμ Σουόνσι και Αρσεναλ με 21 νίκες σε 24 ματς. Ωστόσο αυτό ήταν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Συνεπώς για αυτή την ώρα η Γιουνάιτεντ καλό είναι να βάλει ως βασικό στόχο να μην μείνει εκτός τετράδας και να ελπίζει  το συντομότερο δυνατό να γυρίσουν οι χαρισματικοί Ρούνει και Φαν Πέρσι, προκειμένου να έχει τύχη.  

Οσο για την κορυφή η Αρσεναλ κρατιέται με νύχια και δόντια μπροστά από την Σίτι και την Τσέλσι και παρότι πλην του Ζιρού δεν έχει ένα φορ που να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, η άμυνα της που κρατά το μηδέν και τα γκολ τα βρίσκει από τα χαφ της. Εχοντας 51 πόντους ύστερα από 22 ματς έχει ένα λιγότερο από ότι τη χρονιά που πήρε αήττητη το πρωτάθλημα το 2004 και αυτό από μόνο του κάτι σημαίνει! Η Μάνστεστερ Σίτι σκοράρει κατά ριπάς και με 103 γκολ σε όλες στις διοργανώσεις δείχνει τα δόντια της, αλλά το πολύ δύσκολο πρόγραμμα της θα παίξει ρόλο,  αφού μόνο την Τσέλσι θα  αντιμετωπίσει στο Etihad.

Και ερχόμαστε στη ομάδα του Μουρίνιο, η οποία κερδίζει χωρίς να ξετρελαίνει με την απόδοση της. Υστερα από τα δύο τρελά ματς με Σάντερλαντ (4-3) και Στόουκ (2-3) το Δεκέμβριο, που ήταν εντελώς έξω από τη λογική  του Πορτογάλου,  είδαμε την μεταστροφή και το μηδέν στην άμυνα είναι αυτό που δίνει πόντους στους «μπλε». Η μάχη για τον τίτλο είναι μεγάλη  αφού οι 16 αγώνες σημαίνουν 48 πόντους συνεπώς όλα μπορεί να γίνουν. Κάποιοι λένε πως τα ματς μεταξύ τους θα κρίνουν το προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα. Διαφωνώ γιατί  μας έχει διδάξει το αγγλικό πρωτάθλημα  πως οι ήττες ή ακόμη και οι ισοπαλίες εκτός προγράμματος, αποτελούν το ναρκοπέδιο. Και τέτοια ματς υπάρχουν ακόμη πολλά και για τους τρεις. Ειδικά με τόσες πολλές ομάδες να κινδυνεύουν με υποβιβασμό και με το Τσάμπιονς Λιγκ να ξαναμπαίνει στη ζωή μας σε λίγες εβδομάδες!