Σαν βαρυποινίτες με σιδερένια μπάλα στα πόδια

Η έκφραση του Ντέιβιντ Μόιες τη στιγμή που η Σάντερλαντ ισοφάριζε το ματς ήταν τόσο εύγλωττη που αντιλαμβανόσουν όλα τα προβλήματα της Γιουνάιτεντ σε εκείνα τα δέκατα του δευτερολέπτου. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος



Σαν βαρυποινίτες με σιδερένια μπάλα στα πόδια

Η αίσθηση πως ολάκερη η φύση έχει συνωμοτήσει εις βάρος σου δεν είναι κάτι που παλεύεται εύκολα. Πρόκειται για ψυχολογικό βάρος που σε τραβάει κάτω από το νερό και δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσες! Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το γκολ που ακολούθησε, αυτό του Τσιτσαρίτο Ερνάντεζ έπρεπε να υπενθυμίσει σε πολλούς πως όχι και τόσο παλιά μα μόλις πριν μερικούς μήνες ακόμη,  αυτή η ομάδα  σε «έπνιγε» γιατί κατάφερνε σαν τον Λάζαρο να ανασταίνεται διαρκώς!  Θα έπρεπε με άλλα λόγια το τέρμα στο 120' και βάλε, να γκρεμίσει την όποια καλή ψυχολογία έχτιζε η Σάντερλαντ και να δώσει στην Γιουνάιτεντ φτερά πριν τα πέναλτι.

Τι συνέβη ωστόσο; Μόνο που έβλεπες τα κοντινά πλάνα στους ποδοσφαιριστές του Ντέιβιντ Μόιες αντιλαμβανόσουν πως η διαδικασία ήταν χαμένη εκ των προτέρων. Ομάδα χωρίς ηγετικές προσωπικότητες, με πρόσωπα αυλακωμένα από το άγχος και τη αγωνία σε πλήρες κοντράστ  με τα χαλαρά πρόσωπα των φιλοξενούμενων. Το ναυάγιο που ακολούθησε το καταλάβαινες από κάθε περπάτημα προς την άσπρη βούλα, των γηπεδούχων που έμοιαζε με τα βήματα βαρυποινίτη ο οποίος σέρνει σιδερένια μπάλα στα πόδια! Ο Γουέλμπεκ ο  Τζόουνς,  ο Ράφαελ κόντευαν να. λιποθυμήσουν πριν πάνε για να σουτάρουν! Ο μακράν καλύτερος παίκτης της Γιουνάιτεντ στο ματς, ο 18χρονος Γιανουζάι, φορτωμένος από υπέρμετρες ευθύνες έκανε ένα σουτ .προπόνησης που απέκρουσε πανεύκολα ο Μανόνε.

Όχι πως τα σουτ της Σάντερλαντ  διεκδικούσαν βραβείο αφού συνολικά δεν έχω δει χειρότερες εκτελέσεις σε διαδικασία πέναλτι από τον περιβόητο τελικό Στεάουα- Μπαρτσελόνα το 1986 με τις τέσσερις αποκρούσεις του Ντουκαντάμ, πλην όμως η ψυχραιμία του  Μανόνε και τα σουτ των Κι και Μάρκος Αλόνσο χάρισαν στις «μαυρόγατες» μία τεράστια πρόκριση που φέρνει και πάλι την ομάδα της Βορειοανατολικής Αγγλίας  σε ένα τελικό Λιγκ καπ  ύστερα από 29 χρόνια. 

Οσο για την Γιουνάιτεντ, πέραν του προφανούς, δηλαδή της ευκαιρίας να κοντραριστεί για πρώτη φορά σε τελικό με τη μεγάλη αντίπαλο της,  την  Μάντσεστερ Σίτι, διεκδικώντας ένα τίτλο που θα ήταν ο παρθενικός για τον Μόιες και της ομάδας στην  μετά Σερ Αλεξ εποχή, συνεχίζει να απογοητεύει. Ταυτόχρονα πλήττεται εκείνη η πανοπλία υπεροχής που είχε χτίσει με τόσο κόπο! Αυτή άλλωστε ήταν η πρώτη της ήττα σε ημιτελικό εγχώριας διοργάνωσης από το 2009 όταν την απέκλεισε ο .Μόιες που τότε καθόταν στον πάγκο της Εβερτον και γενικά μόλις η δεύτερη σε όλες τις διοργανώσεις από το 2007! Γίνεται συχνά κουβέντα  για το τι φταίει και όλα της έχουν στραβώσει ωστόσο  υπάρχουν και βραδιές που κάποια πράγματα δεν εξηγούνται παρά μόνο μεταφυσικά. Σε μία χρονιά που όλα σου πάνε λάθος αποδεικνύεται πως ακόμη και εκεί που νομίζεις πως δεν μπορεί να ακολουθεί κάτι  χειρότερο, αυτό έρχεται και σε στοιχειώνει!

Η αγορά του Χουάν Μάτα από την Τσέλσι σαφέστατα  είναι μία εξαιρετική κίνηση, δείγμα του πόσο λάθος εκτίμησε το καλοκαίρι ο Μόιες την διαθεσιμότητα ενός ανάλογα ποιοτικού χαφ,  του Οζίλ για τον οποίο η Γιουνάιτεντ αδιαφόρησε! Τότε προτίμησε  την προσθήκη του Φελαινί την τελευταία μέρα των μεταγραφών, κίνηση που πληρώθηκε  ακριβά αφού  αν ο Μόιες αποκτούσε τον πρώην ποδοσφαιριστή του από την Εβερτον με τη ρήτρα  που είχε μέχρι τις 31 Ιουλίου θα του κόστιζε επτά εκατομμύρια ευρώ  λιγότερο!

Η έλευση του Μάτα , που θα χρυσοπληρωθεί περίπου στα  37  εκατομμύρια λίρες  δείχνει την απόγνωση στην οποία έχει περιέλθει ο τεχνικός της Γιουνάιτεντ, αφού με πολύ λιγότερα χρήματα , περίπου θα μπορούσε να πάρει είτε τον Καμπάιγ της Νιούκαστλ είτε (ακόμη καλύτερα)  τον Ερέρα της Αθλέτικ Μπιλμπάο, χρησιμοποιώντας τα υπόλοιπα για κάποιον ακραίο αμυντικό. Η Γιουνάιτεντ θέλει γενικό λίφτινγκ αφού όλη η άμυνα της  πνέει τα λοίσθια, ωστόσο ξοδεύοντας σχεδόν  όλο το διαθέσιμο μπάτζετ του Ιανουαρίου στον (πολύ χρήσιμο πάντως) Μάτα, δύσκολα θα ενισχυθεί περισσότερο αυτή τη στιγμή. Στον αντίποδα  προσθέτοντας τον κορυφαίο παίκτη της χρονιάς (επί δύο συναπτά έτη μάλιστα)  της Τσέλσι στην μηχανή της που  θαρρείς είναι βιονικός αφού μέχρι τώρα στα 25 του χρόνια δεν είχε τραυματισμούς και παίζει non stop, ξεκάθαρα ενισχύεσαι ! Μάλιστα μόλις  γυρίσουν γεροί ο Ρούνει και ο Φαν Πέρσι μαζί με τον Γιανουζάι η Γιουνάιτεντ μπροστά θα είναι και πάλι φωτιά!

Σε τελική ανάλυση η άφιξη του Μάτα (που ήθελε να φύγει από τον Μουρίνιο και τον πάγκο της Τσέλσι για να μην χάσει το Μουντιάλ) εάν  βοηθήσει τους «κόκκινους διαβόλους» να πάρουν την τέταρτη θέση και βγουν ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ θα έχει κάνει άμεση απόσβεση! Οσο για την απόφαση του Μουρίνιο να τον πουλήσει σε ομάδα που αυτή τη στιγμή δεν θεωρεί άμεσο ανταγωνιστή, δεν αποκλείεται να είναι κάτι που θα το μετανιώσει πικρά στο μέλλον όπως εύστοχα παρατηρεί ο Martin Samuel στην Daily Mail, αν η Γιουνάιτεντ χάρη στο Ισπανό μπορέσει να περισώσει τη χρονιά της!