Το ματς που «ξαναέφερε» τον Μουρίνιο στο Νησί
Η νίκη και κυρίως η εμφάνιση της Τσέλσι απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι στο «Ετιχαντ» ήταν η πιο εμφατική δήλωση του Ζοσέ Μουρίνιο προς το υπόλοιπο αγγλικό ποδόσφαιρο ότι επέστρεψε. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Ήταν η μακράν καλύτερη εμφάνιση της Τσέλσι στη φετινή σεζόν που συνδυάστηκε απέναντι στην κατά γενική ομολογία καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος τουλάχιστον όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι. Η τελευταία ομάδα, η οποία κατάφερε να φύγει από το γήπεδο αυτό χωρίς να παραβιαστεί η εστία της ήταν η Μπέρμιγχαμ τον Οκτώβριο του 2010 και αυτό δίνει ένα ακόμη έξτρα μπόνους στη μεγάλη επιτυχία των «μπλε».
Η Τσέλσι νίκησε όχι κλέβοντας το ματς αλλά έπαιξε και μπάλα στην μπάλα της Σίτι, κάτι που έλεγε ότι σκόπευε να κάνει ο Μουρίνιο αλλά οι περισσότεροι δεν τον πιστεύαμε. Πέτυχε ένα γκολ και είχε άλλες τέσσερις πολύ καλές στιγμές για να σημειώσει και ένα δεύτερο, με τις τρεις από αυτές να καταλήγουν στα δοκάρια του Χαρτ.
Η Τσέλσι που βγήκε στο χορτάρι του «Ετιχαντ» είναι ξεκάθαρα η εικόνα της νέας εποχής για το μοντέλο της ομάδας που θέλει να εφαρμόσει ο Μουρίνιο. Μια ομάδα, η οποία πλησιάζει στην εικόνα και τα πρότυπα της πιο δυνατής Τσέλσι που ο ίδιος είχε φτιάξει τη διετία 2004-2006. Μια ομάδα, η οποία με την εικόνα της στον αγωνιστικό χώρο δικαιώνει τον Πορτογάλο για την επιλογή του να πουλήσει τον Μάτα και αυτό το καταλαβαίνει κάποιος κοιτώντας απέναντι στη Σίτι, όπου ο πιο χαρισματικός της παίκτης, ο Νταβίντ Σίλβα δεν είχε καμία συμμετοχή στο αμυντικό κομμάτι και έχει μεγάλη ευθύνη για τη φάση του γκολ αφού έλειπε από τη θέση του δίνοντας τη δυνατότητα στον Ιβάνοβιτς να μετατραπεί από μπακ, μεσοεπιθετικός και να σκοράρει.
Η Τσέλσι, όπως παρατάχθηκε με τον Μάτιτς να αποδεικνύει απευθείας γιατί τον χρυσοπλήρωσε, τον Αζάρ και του Γουίλιαν να μαρκάρουν σαν σκυλιά αλλά ταυτόχρονα να έχουν και την τρομερή ικανότητα με την μπάλα στα πόδια για να αναστατώνουν την αντίπαλη άμυνα, τον Νταβίντ Λουίζ και τον Ραμίρεζ να καταπίνουν αμέτρητα χιλιόμετρα και να βγάζουν σωστά την πρώτη πάσα για την κόντρα επίθεση, τον Κέιχιλ και τον Τέρι να μην χάνουν ούτε μια εναέρια μονομαχία από τους Τζέκο και Νεγρέδο (όσο έμεινε ο Ισπανός στο γήπεδο), σου έδινε την αίσθηση ότι έπαιζε με περισσότερους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο.Άλλωστε για πρώτη φορά μετά από έξι ολόκληρα χρόνια, κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία της για 4η συνεχόμενη χρονιά!
Η ανακοίνωση της 11αδας χωρίς τον Φερναντίνιο ήδη προδιέθετε για το δύσκολο ρόλο που θα είχε ο Τουρέ έχοντας τον Ντεμικέλις δίπλα του στα χαφ και επειδή είναι αργό αυτό το δίδυμο, η Τσέλσι κατάφερε πιέζοντας ψηλά να μην αφήσει χώρους στη Σίτι για να κάνει το παιχνίδι με το οποίο έχει καταστρέψει όποια ομάδα επισκέφθηκε το «Ετιχαντ» τη φετινή σεζόν.Οταν κάποιος βλέπει τον Ετό να πιέζει ψηλά προκειμένου να μην κατέβει η μπάλα εύκολα στα χαφ, αντιλαμβάνεται και την ποιοτική διαφορά που έχει ο Μουρίνιο ως μάνατζερ και κόουτς απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο στο Νησί.
Οσο για την Μάντσεστερ Σίτι που έχει χάσει απέναντι στην Τσέλσι δύο φορές φέτος, αν τελικά χάσει το πρωτάθλημα, αυτοί οι έξι βαθμοί θα είναι που θα έχουν κάνει τη διαφορά και όχι οι απώλειες με Κάρντιφ και Αστον Βίλα στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Μην ξεχνάμε και το δύσκολο πρόγραμμα που έχει στη συνέχεια. Αυτό το ματς της έδινε τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια διαφορά ασφαλείας και ταυτόχρονα να πείσει ότι ήταν το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Έτσι όπως εξελίχθηκε τελικά η βραδιά, μαζί με την Τσέλσι κερδισμένη είναι και η Άρσεναλ, η οποία όμως θα πρέπει να πείσει μέσα στις επόμενες τρεις εβδομάδες με τα συνεχόμενα δύσκολα παιχνίδια ότι μπορεί να αντέξει μέχρι τέλους.
