Ειχε στολίδια αλλα της έλειπε το δέντρο!
Σε ένα γήπεδο όπου στο παρελθόν δεν έχει ηττηθεί σε πέντε επισκέψεις και απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια η εθνική Αγγλίας γεμάτη απο νεαρούς σε ηλικία παίκτες θα επιχειρήσει απόψε να κανει ενα ακομα βήμα προόδου πριν το Euro 2016. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Το πρόβλημα με την εθνική Αγγλίας ειδικά όταν αντιμετωπίζει τους Γερμανούς, εντοπίζεται στο ότι μόνιμα και παραδοσιακά εστιάζουν όλοι στην μικρή εικόνα και όχι στον γενικότερο πίνακα. Κλασικότερο παράδειγμα από το περίφημο ματς του 2001 δεν υπάρχει. Τότε η Αγγλία αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ μπόρεσε να γυρίσει το ματς στο Μόναχο και να πετύχει μία εντυπωσιακή νίκη με 5-1! Το χατ τρικ του Μάικλ Όουεν, το πρώτο διεθνές γκολ του Στίβεν Τζέραρντ και ένα ακόμα τέρμα από τον Εμίλ Χέσκι, όλοι τους αστέρια της Λίβερπουλ, πανηγυρίστηκαν στο νησί λες και είχε κατακτηθεί το Μουντιάλ! Αυτό που όλοι έχαναν από μπροστά τους ήταν πως απλά είχε πετύχει Αγγλία νίκη σε προκριματική φάση και μάλιστα αν δεν ερχόταν το γκολ του Ντέιβιντ Μπέκαμ με το περίφημο φάουλ απέναντι στην Ελλάδα, στο επόμενο ματς, τότε η Αγγλία θα είχε πάει στα μπαράζ και η Γερμανία θα ήταν αυτή που θα προκρινόταν απευθείας!
Τελικά οι Γερμανοί πέρασαν μέσα από την διαδικασία των παιχνιδιών μπαράζ απέναντι σε μία πολύ επικίνδυνη Ουκρανία, πήραν το εισιτήριο για την Απω Ανατολή και 10 μήνες αργότερα ήταν αυτοι που μπόρεσαν (αν και η ομάδα δεν είχε ιδιαίτερο ταλέντο) να είναι στον τελικό απέναντι στη Βραζιλία! Αντίθετα οι "θριαμβευτές" στο παιχνιδι του Μονάχου Αγγλοι αποκλείστηκαν στα προημιτελικά από εκείνο το φάουλ – λόμπα του Ροναλντίνιο που ειχε κρεμάσει τον Σίμαν!
Γενικά ένα από τα προβλήματα που σχεδόν σε μόνιμη βάση αντιμετωπίζει η εθνική Αγγλίας πριν τις μεγάλες διοργανώσεις, είναι πως ανεβαίνει υπέρογκα ο πήχης των απαιτήσεων ενώ δεν κοιτάει κάποιος το γενικότερο περιβάλλον. Αυτό έχει να κάνει και με το πως ο Τυπος αντιμετωπίζει την εθνική σε κάθε χώρα! Οι Γερμανο δημοσιογράφοι, για παράδειγμα, δεν πρόκειται ποτέ να εστιάσουν στην οποιοδήποτε μεμονωμένη απουσία και θα κοιτάξουν περισσότερο το πως είναι διαμορφωμένο το συνολικό ρόστερ. Στην Αγγλία αντίθετα υπάρχει μία προσωπολατρεία! Απο την εποχή που ο Κιγκαν δεν μπορεσε να ξεπεράσει τον τραυματισμό του στο Μουντιάλ του 1982 ή ο Μπραιαν Ρομπσον έβγαλε τον ώμο του χάνοντας τη συνέχεια στα Μουντιάλ του '86 και '90 η ιστορία κανει κύκλους για τα "λιοντάρια"! Ακόμα και το δάκρυ του Πολ Γκασκόιν στον ημιτελικό του 1990 απέναντι στους Γερμανούς, όταν συνειδητοποίησε με την κίτρινη κάρτα πως θα έχανε τον τελικό που στην Αγγλια του ανέβασε στα ύψη τη δημοφιλία, στη Γερμανια θα εκλαμβανοταν διαφορετικά! Θυμίζω απλά πως σε παρόμοια περίπτωση, ο Μπάλακ λίγα λεπτά μόλις πήρε την κιτρινη κάρτα στον ημιτελικό του 2002 ειχε σκοράρει το κρίσιμο γκολ στέλνοντας τη Γερμανία στον τελικό! Το γεγονός ότι ο ίδιος δεν θα έπαιζε δεν τον αποπροσανατόλισε ούτε για λίγα δευτερόλεπτα! Αυτή είναι και η διαφορά προσέγγισης των δύο λαών σε μεγάλες διοργανώσεις. Και επειδή θα ήταν πάρα πολύ απλό να κάνουμε συγκρίσεις μεταξύ μίας χώρας που εχει καταφερει να σηκώσει τέσσερα παγκόσμια κύπελλα και τρεις φορές το Euro και μιας άλλης που μετράει μονο μια επιτυχία μισό αιώνα πριν, το 1966,ας μείνουμε σε κατι διαφορετικό: Στην Γερμανία δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να στενοχωρηθούν για το εάν θα είναι η δεν θα είναι έτοιμος ο (καθε) Ρούνει και ο (καθε) Γουιλσιρ πριν το οποιοδήποτε τουρνουά! Αυτή είναι η προσέγγιση κι έτσι έμαθε ο κόσμος να αντιδρά όλα τα χρόνια και να μη φτάνει στις στιγμές εκείνης της μαζικής υστερίας των Άγγλων πριν το Μουντιάλ του 2002 για το εάν θα προλάβαινε ή όχι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ τη διοργάνωση με το πρόβλημα στο μετατάρσιο!
Όπως πολύ σωστά έχει παρατηρήσει ο παλιός διεθνής με τη Γερμανία Ντίτμαρ Χάμαν που ομως έπαιξε επί σειρά ετών στην Αγγλία και παραμένει κάτοικος στο νησί, υπαρχει μια λανθασμένη εικονα σε όλους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στη Βρετανία σχετικά με το τι ειναι μια εθνική ομάδα! "Δεν πρέπει να παίζουν οι καλύτεροι παίκτες αλλά να υπάρχει ένας κορμός και γύρω του να μπαίνουν αυτοι που μπορεί να κάνει και τη διαφορά" είπε σε συνέντευξη του στην Independent. "Στην Αγγλία έχετε πολύ όμορφα χριστουγεννιάτικα στολίδια αλλά δεν διαθέτετε το δέντρο για να τα βάλετε πάνω" είπε εξαιρετικά εύστοχα ο Χάμαν που θύμισε το πρόβλημα που αντιμετώπισαν ολοι οι προπονητές με το διλημμα Τζέραρντ και Λαμπαρντ ή μονο ενας απο τους δυο! "Έπαιξαν σχεδόν 10 χρόνια μαζί στην εθνική ομάδα και προσπαθώ πραγματικά να θυμηθώ ένα ματς που να ήταν και οι δύο καλοί"είπε ο πρώην χαφ της Γερμανίας που ηταν φιναλίστ σε εκεινο το Μουντιάλ το 2002. "Αντίθετα όταν έπαιζε ο ένας από τους δύο η απόδοση όλης της ομάδας ήταν καλύτερη. Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τον Ρούνει και τον Κειν. Και οι δύο μαζί δεν χωράνε στην επίθεση διότι σε εκείνη την περίπτωση λείπει η ταχύτητα" συμπλήρωσε ο Χαμαν.
Αυτό πάντως που ξεχωρίζει την τωρινή φουρνιά της εθνικής Αγγλίας είναι πως έχουν βγει παιδιά που ξέρουν μπάλα και που έχουν ταχύτητα και στο μυαλό και όχι μονο στα ποδια! Αυτό που τους διαφοροποιεί από άλλους καλους ποδοσφαιριστές προηγούμενων ετών είναι πως διαβάζουν πιο γρήγορα το παιχνίδι. Ο Ντέλε Άλι για παράδειγμα είναι ένας παίκτης πολύ ξεχωριστός που μπορει να παίξει σε τρεις διαφορετικές θέσεις ενω η ποιότητα του Μπάρκλεϊ τον καθιστά απαραίτητο. Ο Κειν μετα απο χρονια ειναι ενας Άγγλος φορ με ικανότητα να βρίσκει δίχτυα αλλα και να βοηθάει όλη την ομάδα ενω αμυντικά μπορει να ειναι άπειροι οι πιο πολλοί παίκτες εχουν ομως ικανότητα να κρατήσουν μπάλα στα ποδια και να μην τη διώχνουν απλα! Στο πρόσωπο δε του Νταιερ ο ομοσπονδιακός τεχνικός Ροι Χότζον εχει εναν παίκτη που μπορει να παίξει μπροστά απο την αμυνα αλλα και κεντρικός αμυντικός ακομη και ακραίος οπως ξεκίνησε στην ενδεκάδα της Τοτεναμ πριν 18 μήνες! Και επίσης με την ταχύτητα του Βαρντι στην επίθεση, αλλά και την επιστροφή του Στάριτζ και του Γουέλμπεκ διαθέτει παίκτες με ταχύτητα! Αυτά φυσικά δεν αρκούν για να κάνουν για την Αγγλία την διαφορά στο ερχόμενο Euro ωστόσο για πρώτη φορά έχει τις δυνατότητες να κάνει μια πραγματικά καλή εμφάνιση. Βλέποντας όμως προς τον αποψινό της αντιπαλο μπορεί να πάρει πραγματικά μαθήματα για το πως πρέπει να αντιμετωπίζεται η υπόθεση εθνική ομάδα. Με προσοχή και σοβαρότητα και κυρίως με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενος συνόλου και όχι απλα κάποιων σταρ! Αυτό δηλαδή που είπε πολύ πετυχημένα ο Χάμαν: το δέντρο και όχι τα στολίδια!
