Στη βραδιά κέρδισε τελικά η καλύτερη ομάδα!
Από αυτή την σκληρή ήττα έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι στη Βασιλεία η Λίβερπουλ μπορεί να μάθει πάρα πολλά.Κυρίως πως είναι να μπορείς να κρατήσεις το μυαλό σου καθαρό όταν αρχίζει να σε παίρνει αντίθετα το ρεύμα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Η Λίβερπουλ είχε φτάσει στη πόρτα ενός μεγάλου θριάμβου με την εικόνα της στο πρώτο ημίχρονο και ένα από τα ωραιότερα γκολ που έχουν μπει ποτέ σε τελικούς, εκείνο του Στάριτζ. Ωστόσο ξεκινώντας το δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε να μην έχει πάρει μαζί της το...κλειδί που θα ανοίγει αυτή την πόρτα!
Η γρήγορη ισοφάριση μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα από την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, έγειρε τη πλάστιγγα απότομα υπέρ της Σεβίλλης και άλλαξε όλο το μομέντουμ του παιχνιδιού! Οι τελικοί δεν κερδίζονται μόνο από καλές ομάδες ούτε από την καρδιά και την ψυχή που μπορεί να καταθέσεις, αλλά χρειάζονται πάνω απ' όλα παραστάσεις και καθαρό μυαλό την ώρα που χρειάζεσαι να διαχειριστείς το πως πηγαίνει το παιχνίδι.
Η Σεβίλλη σε αυτό το κύπελλο και σε τέτοια ματς τα έχει ζήσει όλα! Αυτό που πολλοί δεν υπολόγιζαν -και προσωπικά το θεωρούσα τεράστιο λάθος και το είχα επισημάνει αναλύοντας στο ραδιόφωνο το ματς- ήταν πως ενώ η Λίβερπουλ ήταν ασταθής σε όλη τη σεζόν, η Σεβίλλη στα σημαντικά ματς όλη αυτή τη τριετία ήταν πάντα εκεί! Και αυτό μετράει στους τελικούς!
Δεν ξέρω τι μπορεί να τους είπε ο Εμερι στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα ωστόσο το σίγουρο είναι πως εμφανίστηκε μια διαφορετική ομάδα στο γήπεδο επιστρέφοντας! Για να ακριβολογούμε εμφανίστηκε η κανονική Σεβίλλη, αυτοί οι παίκτες που τα προηγούμενα χρόνια μετέτρεψαν το Europa league σε προσωπική τους υπόθεση. Συνεπώς η Λιβερπουλ που όλη τη σεζόν "χτυπούσε" παραπάνω από τις δυνατότητες της σε αυτό το θεσμό έμεινε την πιο κρίσιμη στιγμή από δυνάμεις! Μάλλον όχι από φυσικές δυνάμεις αλλά από πνευματικές πετώντας την πετσέτα στο καναβάτσο μόλις η Σεβίλλη πέτυχε το 2-1!
Εκεί εισέπραττε όποιος ήταν στο γήπεδο πως τούτη τη φορά δεν γύριζε το παιχνίδι και το είχαν καταλάβει όλοι! Μέσα στη σεζόν η όγδοη ομάδα της Αγγλίας μπόρεσε να πετάξει εκτός διοργάνωσης την πέμπτη της βαθμολογίας Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την τέταρτη της Ισπανίας (Βιγιαρεάλ) και την δεύτερη της Μπουντεσλίγκα (Ντορτμουντ) ωστόσο αυτό που έπρεπε να γίνει με την κάτοχο του τίτλου ξεπερνούσε τις δυνατότητες των παικτών του Κλοπ!
Όποιοι επιμένουν να γίνει κουβέντα είτε για τη διαιτησία είτε για λεπτομέρειες που έγειραν τη πλάστιγγα υπέρ των Ισπανών νομίζω πως είναι χαμένος χρόνος! Ναι, ο Ερικσον δεν έδωσε δυο πέναλτι στη Λιβερπουλ και σφύριζε πολύ κάτι που της χαλούσε τον όποιον ρυθμό έβρισκε αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως για ένα ολόκληρο ημίχρονο η Λιβερπουλ δεν εμφανίστηκε στο παιχνίδι! Και δυστυχώς όταν κορυφαίος της Λιβερπουλ είναι ο 35χρονος Τουρέ τότε όποιος το ακούει και να μην έχει δει το ματς αντιλαμβάνεται πως κάτι πήγε πολύ στραβά!
Φυσικά άπ' τις ήττες μαθαίνεις πάντα περισσότερα φτάνει να έχεις τη διάθεση να σκύψεις και να αφουγκραστείς όλα τα δεδομένα! Ο Κλοπ είναι βέβαιο πως θα το κάνει και ίσως μελλοντικά να κάνει πραγματικά, όπως είπε ο ίδιος, αναφορά ο κόσμος στη νύχτα της Βασιλειας ως την αρχή ενός μεγάλου πράγματος που θα έχει συμβεί!
Ωστόσο μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή αυτή η ήττα πονάει και μάλιστα πολύ τους φίλους της Λίβερπουλ που πίστευαν ότι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο ήταν πολύ κοντά στο να προστεθεί στην τεράστια ιστορία του συλλόγου.
