Το ποδόσφαιρο θέλει τη βοήθεια του βίντεο και όχι νέους κανόνες!
Την ανάγκη αισθητικών επεμβάσεων στο ποδόσφαιρο με απόλυτο στόχο τη βελτίωση του θεάματος την αντιλαμβάνομαι. Ως αναγκαίο κακό ίσως, αλλά δεν μπορείς να γυρίζεις την πλάτη στις εξελίξεις. Φτάνει αυτά που διαλέγεις να έχουν κάποια λογική και να συμβαδίζουν με τα ειωθότα του σπορ. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Για παράδειγμα όταν αποφασίστηκε να καταργηθεί η επιστροφή της μπάλας στον τερματοφύλακα από την αρχή ακουγόταν καλό. Και ήταν…. Πέρα από κάθε αμφιβολία, άλλαξε τον ρυθμό των αγώνων αυξάνοντας τον καθαρό χρόνο. Οπως και το να δείχνουν τη διάρκεια των καθυστερήσεων οι τέταρτοι διαιτητές. Αυξησε το ενδιαφερον και είδαμε πολλά γκολ σε αυτο το διάστημα αφού ήξεραν οι παίκτες πόσο χρόνο ακόμη εχουν για επίθεση και προσπάθεια.
Όταν όμως ακούγονται ακραία πράγματα μου έρχεται μία αύρα από αναμνήσεις του παρελθόντος! Και πάντα ένας μεγάλος σταρ του παρελθόντος θα μπαίνει μπροστάρης, ως …κολυμβήθρα του Σιλωάμ, προκειμένου οι αλλαγές να μοιάζουν σοβαρές.
Τώρα είναι ο Μάρκο Φαν Μπάστεν που η ΦΙΦΑ παρουσιάζει ως τον επικεφαλής των ρηξικέλευθων ιδεών που θα αλλάξουν το άθλημα! Πριν από μία 15ετία ήταν ο άφθαρτος (ακόμα τότε) Μισέλ Πλατινί! Τότε ο Γάλλος είχε την φαεινή ιδέα να…μεγαλώσουν τα τέρματα! Δηλαδή φανταστείτε την αστειότητα του να είναι τρία μέτρα ψηλά και είκοσι μέτρα μήκος και ένας κακομοίρης στην μέση να τρώει τα γκολ σαν φυστίκια. Το 1990 ο Πελέ επέμενε υπάρχουν αποβολές σαν το πόλο με μικρή χρονική διάρκεια κάτι που συζητήθηκε υπό την μορφή της πορτοκαλί κάρτας, αλλά απορρίφθηκε το 2009 στο Μπέλφαστ από το IFAB, το διεθνές συμβούλιο κανονισμών του ποδοσφαίρου.
Να όμως που τώρα η συζήτηση επανέρχεται! Και ειλικρινά. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν θα βοηθούσε κάτι τέτοιο στη ροή ενός αγώνα! Όπως και δεν ξέρω αν αυτό που ο σερ Μπόμπι Τσάρλτον έλεγε στην Αγγλία το 1995, θα βοηθούσε, δηλαδή να μειώνονται οι παίκτες στην παράταση κάθε δέκα λεπτά ώστε να μπαίνουν πιο πολλά γκολ και να αποφεύγουμε τα πέναλτι! Το 2001 στην Γενεύη είχαν ξαναμαζευτεί όλοι οι παλιοί σταρ και έκαναν προτάσεις. Θυμάμαι πως ξένισε πολλούς η πρόταση να μην γίνεται τείχος στα φάουλ, αλλά η λογική Πλατινί να υπάρχουν δύο έξτρα διαιτητές σε κάθε περιοχή στη γραμμή για τις αμφισβητούμενες φάσεις ενώ τότε φαινόταν τραβηγμένη, στην εφαρμογή της από το 2010 αποδεικνύεται επιτυχημένη!
Καλά, για το πέναλτι τύπου χόκει με κούρσα από τη σέντρα, δεν σχολιάζω αφού είναι κάτι που έχει εφαρμοστεί (ανεπιτυχώς) τη δεκαετία του 70 στο πρωτάθλημα των ΗΠΑ την εποχή του Kosmos της Νέας Υόρκης, όταν ο Πελέ και ο Μπεκενμπάουερ αγωνιζόντουσαν στο MLS. Δεν πρόκειται να προσθέσει τίποτα ούτε θα λύσει κάποιο πρόβλημα στο σπορ!
Τα όρια της αλλαγής με την εκκεντρικότητα απέχουν πάρα πολύ λίγο για αυτό και κάθε ιδέα πρέπει να αντιμετωπίζεται ψύχραιμα. Όταν ένας σημαίνων παράγοντας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου όπως ήταν ο πρώην πρόεδρος της ΦΙΦΑ Ζοάο Χαβελάνζε έλεγε πως θα του άρεσε να κερδίζει η ομάδα με τα περισσότερα κόρνερ αντί της «άδικης» όπως την χαρακτήριζε διαδικασίας των πέναλτι, κάποιοι συμφώνησαν και υπερθεμάτισαν. Φυσικά και ήταν κάτι άστοχο και χωρίς πραγματικό κέρδος για το θέαμα και εγκαταλείφθηκε, αλλά πάντα όταν κάτι το προτείνει θεσμικός γίνεται κουβέντα. Ακόμη και αν είναι τραβηγμένο ή εκκεντρικό! Αν αυτά που καταθέτουν ως προτάσεις ο Πελέ, ο Πλατινί, ο Φαν Μπάστεν –και οποιοσδήποτε άλλος- τα πει ένας απλός φίλαθλος θα τον κράξουν ανελέητα και θα τον αποκαλέσουν γραφικό. Τα λένε οι μύθοι του αθλήματος και αντί να αδιαφορήσουμε, τα συζητάμε με σοβαροφάνεια.
Ελπίζω όμως μέχρι εκεί…Γιατί το άθλημα αν είναι να αλλάξει κανονισμούς και παραδόσεις ας έχουν λογική. Ο γίγας Μπλάτερ για παράδειγμα στο πλαίσιο του Μουντιάλ του 2010 στη Νότιο Αφρική έλεγε πως θα ήθελε να καταργηθεί το οφσάιντ! Τον χαρακτήριζε ένα κανονισμό που μπερδεύει τον κόσμο και μαζί με το πέναλτι παραμένει ο βασικός λόγος για γκρίνιες και φωνές μετά από κάποιο ματς. Τώρα ακούγεται και πάλι και παρότι θα αλλάξει πλήρως το άθλημα, ίσως θα έπρεπε να απλοποιηθεί κάπως! Και στη δεκαετία του ‘70 έγινε μία τέτοια κουβέντα για κατάργηση του οφσάιντ στην μεγάλη περιοχή και δεν θα ήταν κακό να γίνουν πραγματικές δοκιμές για το αν θα ήταν καλό να συμβεί κάτι τέτοιο. Θα βοηθούσε πιθανώς να γίνουν πιο γρήγορα τα ματς και με περισσότερα γκολ, αλλά τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρηθεί a priori καλό ή κακό χωρίς πραγματική δοκιμή! Το ποδόσφαιρο παραμένει σχεδόν ένα αιώνα τώρα το δημοφιλέστερο ομαδικό παιχνίδι στον πλανήτη και θα παραμείνει έτσι μόνο αν μπορέσει να αφουγκραστεί τα κελεύσματα των καιρών! Και πάντα με τον κίνδυνο ακροβατώντας ανάμεσα στην πρόοδο και τη γελοιότητα να χάσει πιο πολλά από όσα πιθανώς να κερδίσει από μία αλλαγή!
Εκείνο που σίγουρα βοηθάει πάντως είναι η ολοένα και μεγαλύτερη χρήση ηλεκτρονικής βοήθειας προς τους διαιτητές. Είναι αστείο πια, όταν σε λίγα δευτερόλεπτα οι τηλεθεατές γνωρίζουν αν ήταν γκολ, ή αν έγινε η ανατροπή μέσα στην περιοχή, ή αν η μπάλα είχε βγει άουτ πριν τη σέντρα, ο «απατημένος σύζυγος» που λέγεται διαιτητής να το μαθαίνει τελευταίος! Οπου εφαρμόστηκε η τεχνολογία, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά! Η τεχνολογία γραμμής στην Πρέμιερ Λιγκ αποδεικνύει περίτρανα πόσο σημαντικό είναι να ακολουθεί το άθλημα τις εξελίξεις και αντί να συμβιβάζεται, να συμπορεύεται με αυτές! Και η επέμβαση του τέταρτου διαιτητή στο γκολ των Καζίμα Αντλερς στο παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων όπου με τη βοήθεια του βίντεο πήρε τη σωστή απόφαση ο διαιτητής , φέρνει και πάλι στο τραπέζι την κουβέντα για το αν η τεχνολογία οφείλει να μπει κα άλλο στο ποδόσφαιρο. Η προφανής απάντηση είναι ναι!
