Ρανιέρι: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι με σκότωσαν οι παίκτες»
Ακόμη και αρκετό καιρό μετά την απόλυσή του από την Λέστερ, ο Κλάουντιο Ρανιέρι ύψωσε ασπίδα προστασίας στους πρώην ποδοσφαιριστές του, και ερωτηθείς για το εάν τον πούλησαν και συνέβαλαν στην απόλυσή του, απάντησε σίγουρος πως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ωστόσο τόνισε και πάλι πως ένιωσε αδικημένος, ειδικά μετά από ένα αποτέλεσμα που ο ίδιος θεωρεί θετικό, ενώ τέλος εξύμνησε τον Ενγκολό Καντέ.
Ο Ιταλός προπονητής και πρωταθλητής με τις «αλεπούδες» την περασμένη αγωνιστική περίοδο φιλοξενήθηκε στην απογευματινο-βραδινή εκπομπή του «Sky Sports» πριν από το τελευταίο παιχνίδι της 32ης αγωνιστικής της Πρέμιερ Λιγκ ανάμεσα σε Κρίσταλ Πάλας και Άρσεναλ, και απάντησε στις ερωτήσεις του Τζέιμι Κάραγκερ.
Για τον Καντέ, την σημαντικότερη μονάδα του στην τρελή πορεία πέρυσι, είπε πως κατέληξε σε εκείνον μετά την απόφαση του Εστεμπάν Καμπιάσο να φύγει από την Πρέμιερ Λιγκ και να συνεχίσει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού, αργότερα.
Αναλυτικά τα σημαντικότερα κομμάτια:
Για την σεζόν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και την ημέρα της απόλυσης: «Δεν ήταν εύκολο. Ήξερα ότι η σεζόν μετά από αυτή που κατακτήσαμε το τρόπαιο, θα ήταν διαφορετική. Οι παίκτες έπρεπε να κάνουν reset στο μυαλό τους, δεν είχαμε μια ομάδα που ήταν συνηθισμένη να παλεύει για την κορυφή. Ήμασταν μικρή ομάδα. Έπρεπε να μείνουμε ήρεμοι.
Νομίζω ότι το κομβικό σημείο ήταν το ματς με την Σεβίλλη. Είδα τους παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο να παλεύουν μαζί, να δουλεύουν μαζί. Δεν ήταν εύκολο να πας στην Σεβίλλη και να χάσεις μόνο 2-1, να κρατήσεις τη σειρά ανοιχτή, και απογοητεύτηκα που έμαθα ότι απολύθηκα. Το έμαθα στον δρόμο της επιστροφής».
Για την στήριξη την ημέρα... μετά και το εάν συνέβαλαν στην τελική απόφαση οι παίκτες: «Η στήριξη από όλον τον πλανήτη ήταν εντυπωσιακή. Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της Λέστερ. Όταν κερδίσαμε το πρωτάθλημα εξέλαβα μερικές κάρτες, μερικά μπουκάλια σαμπάνια, μερικά δώρα. Αλλά όταν απολύθηκα το σπίτι μου γέμισε πράγματα.
Δεν πιστεύω στις φήμες πως κάποιοι παίκτες μίλησαν με την διοίκηση για να με απολύσει. Οι παίκτες έπρεπε να βιώσουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Κατά την προετοιμασία έπαιξαν κόντρα σε μεγάλες ομάδες, πήγαν σε όλον τον κόσμο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι με σκότωσαν οι παίκτες. Όχι, όχι, όχι».
Για τον Ενγκολό Καντέ: «Ο Καντέ ήταν ο καλύτερος μέσος στον κόσμο για εμάς. Εκτός από αυτόν, είχα τους ίδιους παίκτες. Αλλά όταν έφυγε έπρεπε να αλλάξω το σύστημα. Αυτό είναι το μέλλον του ποδοσφαίρου, να αλλάζεις τακτικές και πράγματα αναλόγως με το τι γίνεται γύρω σου. Προσπάθησα να το κάνω. Δεν ήθελα να τον πουλήσω. Προσπάθησα να πείσω τον Καμπιάσο να μείνει και μου είπε ότι θέλει να φύγει. Προσπάθησα να αποκτήσω έναν διεθνή για να τον αντικαταστήσω, αλλά δεν ερχόταν κανείς. Μπορούσαμε να πάρουμε τον Ζόρντι Κλασί ή τον Καντέ. Καταλήξαμε στον Καντέ. Τον ξεκίνησα αριστερά στην πτέρυγα. Τον είδα στην προπόνηση και θεώρησα ότι πρέπει να παίζει στα άκρα. Έπρεπε να τον βάλω στην ομάδα. Τελικά είχε μια υπέροχη σχέση με τον Ντρίνκγουοτερ. Δεν ήθελα να τον πουλήσω».
Για τους Τζέιμι Βάρντι και Ρίγιαντ Μάχρεζ: «Το ίδιο ίσχυε και για τους Βάρντι-Μάχρεζ. Τους είπα ότι πιστεύω σε αυτήν την ομάδα και πως μπορεί να κάνει κάτι ιδιαίτερο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μετά από αυτό, απολύθηκα. Ακόμη κι έτσι θεωρώ ότι ήταν η σωστή επιλογή να κρατήσω κοντά τους παίκτες. Ήταν σημαντικό να κρατήσουμε την δυάδα».
Περί τακτικής: «Ως παίκτης ήμουν Άγγλος και ήθελα να το συνδέσω με ιταλικές τακτικές. Αποφάσισα να βάλω τέσσερις αντί για τρεις στην άμυνα. Νόμιζα ότι ο Μάχρεζ ταίριαζε καλύτερα σε έναν ρόλο με περισσότερο πλάτος. Με τους παίκτες που είχα ταίριαζε το 4-4-2. Την δεύτερη σεζόν το πρόβλημα που περίμενα πάντως ήταν η πτώση στην ένταση».
Για το εάν πίστευε στην κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, και το όμορφο στιγμιότυπο που τον επιβεβαιώνει: «Ο στόχος μας ήταν πάντα να φτάσουμε τους 40 βαθμούς. Όταν τα καταφέραμε χρειαζόμασταν άλλο στόχο. Είπα στην ομάδα να κοιτάξει να τερματίσουμε σε μία θέση που οδηγεί Ευρώπη. Πάντα ένιωθα ότι μπορούμε να πάρουμε τον τίτλο. Ένιωθα τον ηλεκτρισμό. Ένας παίκτης με ρώτησε εάν μπορούμε να τα καταφέρουμε και να κατακτήσουμε την κούπα, και άρχισα να γελάω. Ήρθε όταν φτάσαμε μέχρι το τέλος και μου είπε “ήξερες”. Και ναι, ήξερα από την αρχή ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε».
Για τις αναμνήσεις του: «Φυσικά και θα έχω για πάντα στην καρδιά μου την Λέστερ. Τερμάτισα δεύτερος τρις σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και με την Λέστερ έγινα πρωταθλητής. Η Λέστερ ως σύλλογος και ο κόσμος θα έχουν πάντα θέση στην καρδιά μου».
