Να... είχαμε να λέγαμε!

Το ποιες θα είναι οι άλλες δύο ομάδες που θα ακολουθήσουν την Σάντερλαντ στην Τσάμπιονσιπ δεν το ξέρει κανείς, αλλά σίγουρα δεν θα είναι η Λέστερ. Μπορεί οι πρωταθλητές να φλέρταραν όλη την σεζόν με τον υποβιβασμό, όμως με τον Κρεγκ Σέξπηρ στον πάγκο έφτασαν στους 40 βαθμούς και θα είναι και του χρόνου στην Πρέμιερ Λιγκ, ο κόσμος να χαλάσει.



Να... είχαμε να λέγαμε!

Ένα γκολ του Τζέιμι Βάρντι λίγο πριν κλείσει το πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετό στις «αλεπούδες» για να πάρουν ένα σπουδαίο τρίποντο, που παραλίγο να τις φέρει στην πρώτη δεκάδα της βαθμολογίας, μόνο και μόνο για να έρθει η Μπόρνμουθ στο 88' και ρίχνοντας την Σάντερλαντ στην Τσάμπιονσιπ να φτάνει τους 41 βαθμούς.

Αμφότερες οι πλευρές προσπάθησαν να γίνουν απειλητικές με έναν προσφιλή γι' αυτές τρόπο παιχνιδιού, τα γεμίσματα, αλλά τα ψηλά κορμιά στα μετόπισθεν καθάριζαν τον κίνδυνο. Στην πρώτη περίπτωση που ένας παίκτης, ο Μπραντ, ξέφυγε της προσοχής στα μαρκαρίσματα, ο Κάσπερ Σμάιχελ αντέδρασε εντυπωσιακά και κράτησε το μηδέν.
 
Ο Δανός κίπερ απομάκρυνε και προσπάθεια του Σαντλί, σε ένα ματς που είχε ήδη δύο κίτρινες κάρτες και πολλά στενά -αλλά και σκληρά- μαρκαρίσματα για να έρθει το 43ο λεπτό και από την επιμονή του Σίντζι Οκαζάκι να ακολουθήσει το 1-0 για την Λέστερ. Ο δραστήριος Ιάπωνας παρενέβη σε πάσα κοντά στην περιοχή της Γουέστ Μπρομ, έδωσε στον Βάρντι και από εκεί για έναν αρκετά χαρισματικό φορ όπως αυτός η κατάληξη ήταν εύκολη.
 
Με την έναρξη του δευτέρου μέρους οι δύο συνεργάστηκαν και πάλι, αλλάζοντας ρόλους αυτή τη φορά, αλλά ο Οκαζάκι δεν μπόρεσε να αποδειχθεί το ίδιο εύστοχος και στην ουσία να τελειώσει μια και καλή τον αγώνα. Στην δράση ρίχτηκε ξανά ο Σμάιχελ, που με καίριες επεμβάσεις δεν επέτρεψε την παραβίαση της εστίας του, κι αφού ούτε ο Ρίγιαντ Μάχρεζ μπόρεσε να βρει στόχο (για λίγο) οι δύο πλευρές έμοιαζαν να συμβιβάζονται με την τροπή που είχαν πάρει ήδη τα πράγματα.
 
Αυτό φάνηκε και στα τελευταία λεπτά, κατά τα οποία ναι μεν έγιναν κάποιες προσπάθειες για κάτι περισσότερο, όμως το σκηνικό παρέμεινε το ίδιο. Ο Σέξπηρ τράβηξε λίγο πιο πίσω την ομάδα του, αποκτώντας βάθος στον άξονα για να κρατήσει το αποτέλεσμα, οι αλλαγές του Τόνι Πιούλις δεν έπιασαν τόπο και το σκορ παρέμεινε φυσιολογικά το ίδιο.