Τέλος εποχής ή συγκυρία;
Λίγες μόλις ημέρες απομένουν για να ξεκινήσει ο φετινός μαραθώνιος του αγγλικού πρωταθλήματος, ο οποίος θα είναι ο πρώτος από το 1992 και τη σύσταση της Πρέμιερ Λιγκ που θα διεξαχθεί χωρίς Σκωτσέζο προπονητή στο τιμόνι-έστω και-μιας εκ των συμμετεχόντων ομάδων.
Εδώ και 25 ολόκληρα χρόνια, η χώρα της γκάιντας καμάρωνε τους δικούς της εκπροσώπους στην κορυφαία – κατά πολλούς- ποδοσφαιρική ευρωπαϊκή Λίγκα, χρονικό διάστημα που επεκτείνεται κατά έξι σεζόν, αν αναλογιστεί κανείς πως ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον βρισκόταν στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το Νοέμβριο του 1986…
Η εμβληματική μορφή των «κόκκινων διαβόλων» μπορεί να αποτελούσε όλα αυτά τα χρόνια τον… σημαιοφόρο του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου με τις αδιαμφισβήτητες επιτυχίες που σημείωσε στο «Ολντ Τράφορντ» , ωστόσο δεν ήταν ο μοναδικός. Γεγονός που αποδεικνύεται περίτρανα ρίχνοντας μια ματιά στον σχετικό πίνακα της σεζόν 2011-12, όπου έχει κανείς τη δυνατότητα να συμπεράνει πως επτά από τους είκοσι τεχνικούς της Πρέμιερ ήταν Σκωτσέζοι, ενώ τον αμέσως προηγούμενο Αύγουστο η μπίλια καθόταν στον αριθμό έξι!
Κένι Νταλγκλίς, Γκρέιαμ Σούνες, Τζορτζ Γκράχαμ, Άλεξ Μακλίς, Πολ Λάμπερτ, Έρικ Μπλακ, Στιβ Κιν αλλά και η τελευταία-περυσινή παρουσία του Ντέιβιντ Μόγιες που ολοκληρώθηκε με υποβιβασμό της Σάντερλαντ, είναι μερικές από τις μορφές που κυριαρχούσαν στα αγγλικά γήπεδα επί σειρά ετών και το ερώτημα που πλέον τίθεται είναι αν η μετάβαση από τις μέρες των «επτά» στο σήμερα του… τίποτα, αποτελεί απεικόνιση της πραγματικότητας ή τυχαίο γεγονός.
Και η αλήθεια είναι πως για την ανάκτηση των κεκτημένων, ίσως και να απαιτούνται πλέον επιτυχίες οι οποίες θα σημειωθούν εκτός Νησιού και θα είναι ανάλογες του Φέργκιουσον (σ.σ. κατάκτηση Κυπέλλου Κυπελλούχων με την Αμπερντίν-1983), του Τζοκ Στίν (σ.σ. κατάκτηση Κυπέλλου Πρωταθλητριών με την Σέλτικ-1967) ή του Τζιμ Μακλίν (σ.σ. φιναλίστ Κυπέλλου UEFA με την Νταντί Γιουνάιτεντ-1987). Σε αντίθετη περίπτωση η πόρτα της Πρέμιερ ενδέχεται να παραμείνει κλειστή για αρκετά χρόνια, υποδεχόμενη μονάχα απόφοιτους της γερμανικής, της ιταλικής, της ισπανικής, της ολλανδικής ή ακόμα και της πορτογαλικής σχολής.