Χωρίς σφυγμό η Άρσεναλ με τεράστια ευθύνη Βενγκέρ!
Μπορεί να μην ήταν η πρώτη φορά που η Άρσεναλ ηττήθηκε σε ένα παιχνίδι με κάτω τα χέρια στην Premier League, αλλά ακόμα και στο περιβόητο 8-2 απο τη Γιουναιτεντ το 2011 είχε βγάλει στο γήπεδο κάποια αντίδραση! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Στο παιχνίδι που έγινε στο Άνφιλντ, η Άρσεναλ ήταν ένα πτώμα χωρίς τον παραμικρό σφυγμό! Και αν δεν υπήρχε ο Τσεχ, το σκορ θα μπορούσε να είχε φτάσει σε ανάλογα επίπεδα με εκείνη την εφιαλτική μέρα στο Ολντ Τράφορντ. Το πρόβλημα με την ομάδα των "κανονιέρηδων" ειναι πως ολοι μοιάζουν βολεμένοι στο μικρόκοσμο τους οπως πολυ εύστοχα ειπε στο Skysports ο Τζέιμι Κάραγκερ! Και στην άκρη του πάγκου, θλιβερή φιγούρα, αποδεχόμενος χωρίς την παραμικρή έκρηξη οργής ο Αρσέν Βενγκέρ.
Η εικόνα της παράδοσης άνευ όρων είναι αυτή που ενοχλεί τους οπαδούς της Άρσεναλ αυτή τη στιγμή. Δεν είναι η ήττα, ήταν η παραίτηση! Ακόμα και ο συνήθης ύποπτος στον αφήνεις στο γήπεδο και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του, ο Αλέξις Σάντσες , έμοιαζε συμβιβασμένος από πολύ νωρίς με την ιδέα της ήττας!
Με δύο ήττες στα πρώτα τρία παιχνίδια, που πολύ εύκολα μπορεί να ήταν και τρεις αν στην πρεμιέρα η Λέστερ δεν είχε φανεί τόσο αφελής αμυντικά, η Άρσεναλ δείχνει πως δεν έχει τύχη στη μάχη του τίτλου για μία ακόμη σεζόν!
Πάνε χρόνια, από τότε που η Άρσεναλ έμεινε στη μάχη με πραγματικές προδιαγραφές όχι μέχρι μετά τα Χριστούγεννα αλλα έως το Πασχα. Τελευταία φορά που θυμάμαι να ήταν ακόμα σε τροχιά τίτλου Απρίλιο μήνα, ήταν το 2011. Μέχρι και πρόπερσι, που τερμάτισε δεύτερη πίσω από την Λέστερ, από τις αρχές Μαρτίου είχαν τελειώσει οι οποίες πιθανότητες της, ρεαλιστικά, για το πρωτάθλημα!
Το 2013 είχε ξεκινήσει δυναμικά, οδήγησε την κούρσα μέχρι το Φεβρουάριο, αλλά στο Άνφιλντ εκείνο το μεσημέρι που βρέθηκε με 4-0 στην πλάτη πριν συμπληρωθούν 25 λεπτά τελείωσε και η οποια πιθανότητα να διεκδικήσει τον τίτλο μένοντας στο τέλος τέταρτη πίσω απο Σιτι, Λίβερπουλ και Τσέλσι!
Τι μπορεί να αλλάξει τώρα στο διάστημα της διακοπής των εθνικών ομάδων προκειμένου να παρουσιαστεί μια άλλη Άρσεναλ στο επόμενο ματς με την Μπόρνμουθ; Πρώτα πρέπει να διευκρινίσουμε τι εννοούμε με το αλλη Αρσεναλ. Μία ομάδα που θα παίζει το ποδόσφαιρο που χαρακτήρισε όλα τα χρόνια της εποχής Βενγκέρ, αλλα με έμφαση στο αποτέλεσμα και ιδίως στο πως σε δύσκολα ματς δεν θα κρύβονται οι σταρ της! Για παράδειγμα ο μόνιμα εξαφανισμένος Μεσούτ Οζίλ, που περιφερόταν απλως στο χορτάρι του Άνφιλντ! Αλλά πολύ κακή εμφάνιση έκανε και ο Ράμσεϊ και ο Γουέλμπεκ και ο Μπεγεριν και ο Μονρεαλ ενω ο κακομοίρης ο Χολντινγκ θα βλέπει στον ύπνο του τον Μανέ για καιρό!
Αυτό που λείπει από την τωρινή έκδοση της Άρσεναλ είναι ισχυρές προσωπικότητες! Ποδοσφαιριστές που θα γεμίζουν το γήπεδο όχι μόνο με την τεχνική τους πληρότητα αλλά πάνω απ' όλα με το χαρακτήρα τους! Πιθανολογώ πως ο Βενγκέρ, είχα γράψει και πέρσι, έχει πάψει να είναι μέρος της λύσης αλλά αποτελεί το κύριο μέρος του προβλήματος! Ο Σταν Κρόνκε και η διοίκηση της ομάδας δεν πηρε τη σκληρή απόφαση να χωρίσει τους δρόμους της με τον πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορια του συλλόγου και θα βιώσει την επιλογή αυτη με σκληρό τροπο!
Συνήθως και με κάποιο απροσδόκητο τρόπο, η Άρσεναλ καταφέρνει να βάζει μία σειρά από νίκες στο τραπέζι κάθε φορά που γίνονται τέτοια ερωτήματα! Και μετά κάπου εκεί Φλεβάρη μήνα κανει ακομα μια κοιλιά που την αφηνει εκτος στόχων πριν κανει νέο σερί με το οποίο ολοκληρώνει τη σεζον γεμίζοντας παλι ελπίδα κσι προσμονή τον κόσμο της! Μέχρι να έρθει το καλοκαίρι, να μη γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις, να αρχίσει νέα σεζόν με τον ίδιο τρόπο όπως όλες οι προηγούμενες! Η μέρα της μαρμότας σε όλο της το μεγαλείο! Και ούτε αυτή τη φορά μοιάζει να υπάρχει κάποια πραγματική λύση.
