Η απίστευτη... ομερτά πριν την επιστροφή του Σκόουλς!
Ο Πολ Σκόουλς αποκάλυψε την ιστορία που εκτυλίχθηκε γύρω από την απόφαση που πήρε να επιστρέψει στην ενεργό δράση το 2012 και ανέφερε πως ακόμα και τα παπούτσια του, τα πήρε μόνος από κατάστημα αθλητικών ειδών, ώστε να μην καταλάβει κανείς τίποτα! Οι συμπαίκτες του, το έμαθαν... στ' αποδυτήρια, πριν το ντέρμπι με τη Σίτι!
Τον Μάιο του 2011, αποχαιρέτησε για... λίγους μήνες το ποδόσφαιρο.
Οχτώ μήνες μετά, έβαλε ξανά την κόκκινη φανέλα, το σορτσάκι του, σήκωσε ψηλά τις κάλτσες, έβαλε και τα εξάταπα και ξαναμπήκε στο γήπεδο.
Ο Πολ Σκόουλς μετάνιωσε πολύ γρήγορα που είχε βάλει τέλος στην καριέρα του, με αποτέλεσμα να κάνει το come-back τον Ιανουάριο του 2012 και μάλιστα, σε ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Σίτι στο «Etihad»!
Πώς, όμως, έγινε η μεγάλη επιστροφή; Τόσο ο ίδιος, όσο και ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον αλλά και όσοι συμμετείχαν στην... ομερτά, κατάφεραν να το κρατήσουν κρυφό μέχρι και την ώρα που η αποστολή της ομάδας έφτασε στο γήπεδο των «πολιτών» και μπήκε στ' αποδυτήρια.
Βλέποντας τους Τζόουνς και Φάμπιο στα χαφ και έχοντας δουλέψει με την κ-23 για την οποία προοριζόταν αρχικά, ο Πολ Σκόουλς δεν άντεξε...
Διαβάστε την περιγραφή του, όπως την έκανε στον «αέρα» του BT Sport:
«Ο Φέργκιουσον ήθελε να επιστρέψω στον σύλλογο και να βοηθήσω στο τεχνικό επιτελείο της ομάδας κ-23 με τον Γουόρεν Τζόις. Του είπα ότι θα το έκανα. Συμμετείχα σε προπονήσεις με παίκτες όπως ήταν ο Λίνγκαρντ και ο Πογκμπά. Ήταν πολύ καλή ομάδα η κ-23. Μου άρεσε πολύ που έκανα προπονήσεις και κατάφερα να βρεθώ σε πολύ καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης. Η πρώτη ομάδα αντιμετώπιζε δυσκολίες και έφτασε σε σημείο να παίζει στα χαφ με τους Τζόουνς και Φάμπιο. Έπαιζαν ένα ματς με τη Μπλάκμπερν στο “Ολντ Τράφορντ” και η Γιουνάιτεντ πραγματικά ζοριζόταν πολύ. Παρεπιπτόντως, νομίζω ότι εκείνη η νύχτα ήταν και το τέλος του Πογκμπά γιατί έλεγε ότι θα έπρεπε να παίζει εκείνος κι όχι να έχει τέτοιο κέντρο η Γιουνάιτεντ, αλλά δεν τα πήγαινε τόσο καλά τότε στην κ-23.
Προτού επιστρέψω μίλησα με τον Γκάρι και τον Φιλ Νέβιλ και ο πρώτος μου είπε να πάω να μιλήσω με τον Μάικ Φίλαν για να του αναφέρω τις σκέψεις μου. Θυμάμαι ότι είχα πολύ άγχος όταν πήγα στο γραφείο του να τα πούμε. Είχα αποφασίσει όμως να παίξω και θα το έκανα και σε άλλη ομάδα αν μου έλεγε ότι δεν θα μπορούσα να παίξω ξανά στη Γιουνάιτεντ. Παρ' όλα αυτά το βρήκε τέλεια ιδέα και μου είπε αμέσως ότι θα μιλούσε με τον Ντέιβιντ Γκιλ για να ετοιμάσει ένα συμβόλαιο.
Δεν το είπε κανείς στους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές της ομάδας. Παίζαμε με τη Σίτι εκτός έδρας, είχα πάει στο ξενοδοχείο Lowry όπου συγκεντρώνεται η ομάδα το βράδυ του Σαββάτου και κάθισα στο τραπέζι με το τεχνικό επιτελείο, όμως δεν θα έπρεπε να πω τίποτα σε κανέναν. Απλά να πιω ένα ποτήρι κρασί...
Την ημέρα του αγώνα ήμουν αγχωμένος γιατί κανείς δεν ήξερε τίποτα και δεν ήξερα πως θα αντιδράσουν οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές μέχρι που είδα τη φανέλα μου κρεμασμένη στ' αποδυτήρια και το όνομά μου κανονικά στην αποστολή, ανάμεσα στους αναπληρωματικούς. Προτού επιστρέψω, πήγα σε μαγαζί να πάρω καινούρια ποδοσφαιρικά παπούτσια γιατί δεν είχα κάποιον χορηγό και δεν έπρεπε να μαθευτεί στους σπόνσορες του κλαμπ ότι χρειάζομαι παπούτσια, αφού τότε θα το καταλάβαιναν όλοι...».
