Τον «έδιωξαν» οι συνθήκες, όχι η ομάδα του...
Όσα έχουν ακολουθήσει και έχουν δει το φως της δημοσιότητας μετά την ανακοίνωση του Βενγκέρ για το τέλος εποχής, φανερώνουν ένα μεγάλο φινάλε που έρχεται με τ' αποδυτήρια σε απόλυτη ενότητα, δίχως την παραμικρή υποψία και θεωρία περί απώλειας του ελέγχου στο εσωτερικό της ομάδας.
Τα δάκρυα των ποδοσφαιριστών όταν ενημερώθηκαν από τον Βενγκέρ, το μεσημέρι της Παρασκευής, για την απόφασή του ν' αποχωρήσει από τον πάγκο της Άρσεναλ έπειτα από περίπου 22 χρόνια και όλες οι αναφορές των μελών του ρόστερ στην πνευματική ποιότητα που διακρίνει τον θρυλικό κόουτς του κλαμπ, φανερώνουν πράγματα τα οποία έλειπαν από περιπτώσεις που καταγράφηκαν τα τελευταία χρόνια.
Το πιο εύκολο σενάριο για οποιαδήποτε απομάκρυνση προπονητή ή αποχώρηση εκείνου έπειτα από... πιέσεις που δεχόταν στην άκρη του πάγκου, ήταν τα χαμένα αποδυτήρια, η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους ποδοσφαιριστές και τα δημοσιεύματα πως ο εκάστοτε τεχνικός «μένει μέχρι να φύγει» διότι τα αφεντικά έχουν πάρει την απόφαση να τον αντικαταστήσουν και περιμένουν απλά τη σωστή στιγμή.
Με τον Αρσέν Βενγκέρ δεν συνέβη αυτό. Ασφαλώς και πρόκειται για μια πολύ διαφορετική ιστορία, μια ολόκληρη εποχή για το αγγλικό ποδόσφαιρο κι όχι απλά για τους «κανονιέρηδες». Έπειτα από σχεδόν 22 έτη παρουσίας στην τεχνική ηγεσία, ο Αλσατός αποφάσισε πως έφτασε η στιγμή να πει το «αντίο» με αξιοπρέπεια, έχοντας αρνηθεί να «τσαλακωθεί» το κύρος και η υστεροφημία του. Ακόμα κι αν έφτασαν στιγμές που ο κόσμος διχάστηκε και χωρίστησε σε «στρατόπεδα» στο «Έμιρεϊτς» κυρίως στο φινάλε της περασμένης αγωνιστικής περιόδου, η αγάπη και η σχέση του με το κλαμπ, τον οδήγησαν σε υπογραφή νέου διετούς συμβολαίου.
Ουδεμία στιγμή ήταν στις πρώτες του σκέψεις η εξάντληση της χρονικής διάρκειας του νέου συμφωνητικού, αφού από το καλοκαίρι του 2017 και μετά, ανέφερε απλά πως: «θα δούμε στο φινάλε της σεζόν και θα επανεξετάσουμε τα δεδομένα».
Πήρε τη σκληρή απόφαση γιατί αυτό ήταν το σωστό για την καριέρα του αυτή τη στιγμή, για τ' όνομά του και για τον τρόπο με τον οποίο θέλει να συνεχίσουν να τον σκέφτονται οι οπαδοί, οι ποδοσφαιριστές του και οι συνάδελφοί του. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως πλήθος ποδοσφαιριστών θέλησαν να τονίσουν μέσω social media πως ο Βενγκέρ πίστεψε πολύ σ' εκείνους αφού αποτέλεσαν δικές του επιλογές και στα δύσκολα ήταν πάντοτε εκεί για να υψώσει ασπίδα και να τους βοηθήσει πρώτα στο πνευματικό κομμάτι κι έπειτα στο αγωνιστικό.
Δεν είναι ένας και δυο εκείνοι που ανέφεραν ότι: «με πίστεψε και με στήριξε τόσο που επηρέασε τη ζωή μου κι όχι μόνο την ποδοσφαιρική μου καριέρα». Δεν είναι μονάχα τα μέλη της πρώτης ομάδας που θέλησαν να τον ευχαριστήσουν δημόσια, αλλά και αρκετοί από τη δεύτερη ομάδα που κέρδισαν την ευκαιρία τους επί εποχής Βενγκέρ. Τα λόγια του Γιούργκεν Κλοπ πως ο απερχόμενος κόουτς της Άρσεναλ ήταν από τους κορυφαίους στο κομμάτι της παρακολούθησης και σωστής εκτίμησης των δεξιοτήτων νεαρών ποδοσφαιριστών, αποτελεί ακόμα ένα σημείο το οποίο θα πιστωθεί στον Αλσατό ως στοιχείο της εποχής που έφερε εκείνος στο άθλημα στο Νησί.
Οι παίκτες του, έδωσαν την υπόσχεσή τους. «Για σένα θα παλέψουμε στα τελευταία ματς ώστε να φύγεις με ψηλά το κεφάλι». Η ιστορία γράφει για τους τίτλους και κοιτάζει τον αριθμό δίπλα στα τρόπαια στην θητεία του καθενός στον πάγκο. Για τον Βενγκέρ, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική και αυτό που θυμάται, πέρα από τον πόνο της αδυναμίας να προσφέρει περισσότερα τρόπαια στον σύλλογο, είναι ο ρόλος που έπαιξε στην ποδοσφαιρική ενηλικίωση αυτών που προπόνησε.
Κώστας Ζάλιαρης
