Η μαύρη μέρα που η Εθνική Αγγλίας χαιρέτησε ναζιστικά τον Χίτλερ! (video)
«Το να χάνεις από την Αγγλία τότε ήταν κάτι φυσιολογικό. Για τον Χίτλερ, η προπαγάνδα του αγώνα ήταν σημαντικότερη απ’ οτιδήποτε άλλο» είχε δηλώσει ο Ούλριχ Λίντερ, συγγραφέας του «Stickers for Hitler», και είχε δίκιο.
Ήταν 14 Μαΐου του 1938, όταν το περίφημο αγγλικό ποδόσφαιρο αμαύρωσε την ιστορία του προκειμένου να εξυπηρετήσει τα ναζιστικά συμφέροντα. Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου και κατά τη διάρκεια του γερμανικού εθνικού ύμνου, η αγγλική ομάδα χρησιμοποίησε το ναζιστικό χαιρετισμό παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Χίτλερ δεν παρευρισκόταν καν στο γήπεδο. Ήταν η μέρα που το «άθλημα της εργατικής τάξης» χρησιμοποιήθηκε για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χιτλερικής Γερμανίας.
Με εντολή του υπουργείου εξωτερικών, δε δόθηκε ποτέ επιλογή στους παίκτες του νησιού. Έπρεπε πάση θυσία να «μαλακώσουν» τον σκληρό δικτάτορα, προωθώντας το χιτλερικό ιδεώδες. Σύμφωνα με τον Στάνλει Μάθιους οι δύο αξιωματούχοι της FA μπήκαν στα αποδυτήρια και απαίτησαν ο χαιρετισμός να λάβει χώρα. «Τα αποδυτήρια εξερράγησαν. Όλοι οι παίκτες της Αγγλίας ήταν πελιδνοί και απόλυτα αντίθετοι με αυτό, συμπεριλαμβανομένου και εμού». Ο Έντι Χάπγκουντ, εν βρασμώ, δήλωσε πως «θα μπορούσες να βάλεις τον χαιρετισμό εκεί που.... ο ήλιος δε λάμπει».
Παρά τις έντονες αντιδράσεις και διαφωνίες, οι αξιωματούχοι επέστρεψαν λίγα λεπτά αργότερα με σαφές τελεσίγραφο από τον σερ Νέβιλ Χέντερσον, το οποίο ξεκαθάριζε την ευαίσθητη θέση στην οποία βρισκόταν η Βρετανία ενάντια στο γερμανικό κλοιό που στένευε ολοένα, ειδικότερα μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στο στρατό του Χίτλερ.
Όπως ήταν λογικό, η κίνηση αυτή προκάλεσε την οργή των 100.000 θεατών, του Τύπου και όλων των συμμαχικών δυνάμεων που αντιτίθονταν στην γερμανική κατοχή, ενώ ούτε το τελικό 6-3 υπέρ της Αγγλίας δεν κατάφερε κατευνάσει τα πνεύματα. Το νικητήριο σκορ το μόνο που κατάφερε ήταν την ηθική δικαίωση στην καρδιά των παικτών.
Ο πόλεμος έγινε πραγματικότητα 14 μήνες μετά και το αγγλικό ποδόσφαιρο ακόμα προσπαθεί να ξεχάσει εκείνη τη μέρα...
Ματίλντα Καλλιοντζή
