Από την Premier League στη League 1: Μια χρονιά δρόμος!
Η Σάντερλαντ μετά από μία καταστροφική χρονιά υποβιβάστηκε στην League One και μπήκε σε ένα πολύ “κλειστό” και όχι τόσο…..τιμητικό κλαμπ. Έγινε μόλις η τρίτη ομάδα από το 1992 (όποτε και θεσμοθετήθηκε η Premier League) η οποία μέσα σε διάστημα 12 μηνών βρέθηκε από τα μεγάλα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας στα…αλώνια της τρίτης, κατεβαίνοντας τις κατηγορίες κυριολεκτικά με ρυθμούς ασανσέρ και αποδεικνύοντας περίτρανα πόσο ευάλωτες μπορούν να γίνουν οι ισορροπίες στο αγγλικό ποδόσφαιρο από την μία στιγμή στην άλλη.
Σουίντον (1993-95)
Τη σεζόν 1992-93 η Σουίντον τερματίζει πέμπτη στο πρωτάθλημα της Division One (όπως ονομαζόταν τότε η Championship) και στα play-offs ανόδου αποκλείει αρχικά την Τράνμιρ Ρόβερς και στον τελικό του Γουέμπλεϊ επικρατεί της Λέστερ με 4-3 σε ένα απίστευτο παιχνίδι, κερδίζοντας ταυτόχρονα την παρθενική (και μέχρι σήμερα τελευταία) παρουσία της στην PremierLeague. Μια παρουσία η οποία εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε εφιαλτική παρά το γεγονός ότι το καλοκαίρι αποκτήθηκαν δυο μεγάλα ονόματα για την γραμμή κρούσης και συγκεκριμένα ο Άντι Ματς, παρτενέρ επί σειρά ετών του θρυλικού Στιβ Μπουλ στην Γουλβς, και ο Γιαν Άγκε Φιόρτοφτ, ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που ανέδειξε ποτέ η Νορβηγία. Η ομάδα του Τζον Γκόρμαν μένει χωρίς νίκη μέχρι την 16η αγωνιστική και επιστρέφει στην δεύτερη κατηγορία, έχοντας ως απολογισμό μόλις 5 νίκες σε 42 αναμετρήσεις και 100 γκολ παθητικό.
Η παραμονή των Ματς και Φιόρτοφτ δημιούργησε ελπίδες και προσδοκίες για άμεση επάνοδο στην Premier League. Μετά από ένα αρκετά καλό ξεκίνημα τα αρνητικά αποτελέσματα άρχισαν να πέφτουν απανωτά με αποτέλεσμα ο Γκόρμαν να απολυθεί και τον διάδοχό του Στιβ ΜακΜάχον να μην καταφέρνει να σώσει το καράβι, αφού η Σουίντον έμεινε χωρίς νίκη από τα μέσα Οκτώβρη έως και τις αρχές Γενάρη. Αυτή η κοιλιά αποδείχτηκε και καταδικαστική για τους “κοκκινολαίμηδες”, οι οποίοι δε κατάφεραν ποτέ να ορθοποδήσουν και φυσικό επόμενο ήταν να ακολουθήσει η πτώση στην Division Two. Σήμερα ο σύλλογος βρίσκεται στην League Two, την τέταρτη τη τάξει κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, ανήμπορος να φτάσει ψηλότερα από την League One.
Γουλβς (2011-13)
Μετά από τρία χρόνια συνεχούς παρουσίας στα γήπεδα της μεγάλης κατηγορίας η Γουλβς υποβιβάζεται με το πέρας της σεζόν 2011-12. Μιας σεζόν η οποία την βρήκε στο πάτο της βαθμολογίας με μόλις 5 νίκες σε 38 αναμετρήσεις. Το καλοκαίρι η έλευση του Στάλε Σολμπάκεν στην τεχνική ηγεσία ερχόμενος από την Κοπεγχάγη (με την οποία είχε αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στους ομίλους του Champions League ένα χρόνο νωρίτερα) και η απόκτηση του Μπακαρί Σακό από την Σεντ-Ετιέν δημιούργησαν μεγάλο ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων και η επάνοδος στην Premier League θεωρούνταν πιθανότατη.
Το καλό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα ακολούθησαν οι συνεχόμενες γκέλες με αποτέλεσμα ο Σολμπάκεν να τεθεί υπό καθεστώς έντονης αμφισβήτησης και εν τέλει να απολύεται μετά τον εξευτελιστικό αποκλεισμό στο κύπελλο από την Λούτον ομάδα από τη Nationwide League!
Η απόλυση του Δανού τεχνικού και ο ερχομός του Ντιν Σόντερς δεν συνδυάστηκαν με τα επιθυμητά αποτελέσματα και η ομάδα συνέχισε τον αγωνιστικό της κατήφορο. Ο υποβιβασμός ήρθε σαν επόμενο των πολλών αλλαγών στο ρόστερ, των συνεχόμενων τραυματισμών και της συστηματικής πίεσης που υπήρχε στα αποδυτήρια καθ’όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
Η Γουλβς ανέβηκε άμεσα από την League One συγκεντρώνοντας 103 βαθμούς (ρεκόρ για τη κατηγορία) και παρέμεινε στην Championship μέχρι και φέτος. Η σεζόν 2017-18 αποδείχτηκε ονειρική για τους “λύκους” αφού υπό τις οδηγίες του Νούνο Εσπιρίτο Σάντο τερμάτισαν πρώτοι και επανήλθαν στα μεγάλα σαλόνια μετά από απουσία εξι ετών.
Και φτάνοντας στην Σάντερλαντ….
Από τη σεζόν 2012-13 η Σάντερλαντ έπαιζε μονίμως με τη φωτιά αλλά στο τέλος κατάφερνε στο νήμα να αποφύγει τον υποβιβασμό. Ήταν θέμα χρόνου όμως κάποια στιγμή η τύχη της να εξαντληθεί. Αρχής γενομένης από πέρυσι. Την εγγύηση στο πρόσωπο του “σωτήρα” Σαμ Άλαρνταϊς, ο οποίος αποχώρησε για να αναλάβει την Εθνική Αγγλίας, ακολούθησε η αμφισβήτηση από την πρόσληψη του Ντέιβιντ Μόγιες. Το ρόστερ απαρτίστηκε από μέτριες έως κακές επιλογές παικτών, άκρως ακατάλληλες για επίπεδο Premier League.
O υποβιβασμός ήταν αναμενόμενος και τα σύννεφα έκαναν για τα καλά την εμφάνισή τους πάνω από το Στάδιο του Φωτός. O σχεδιασμός για την πρώτη χρονιά στη Championship μετά από 10 χρόνια αποδείχτηκε ξανά ανεπαρκής. Οι αποχωρήσεις των Ντεφό, Λάρσον, Κάζρι και Μπορίνι αποδυνάμωσαν σημαντικά την ομάδα και ουσιαστικά τα κενά τους δεν καλύφθηκαν ποτέ. Η χρονιά ξεκίνησε με τις “μαυρόγατες” να σημειώνουν μόλις μία νίκη στις πρώτες 18 αγωνιστικές και χαρακτηρίστηκε από τις συνεχόμενες αλλαγές προπονητών (ο τελευταίος που πλήρωσε το μάρμαρο ήταν ο γνωστός μας από την θητεία του στον πάγκο της Λάρισας, ο Ουαλος Κρις Κόουλμαν). Το τροχαίο δυστύχημα στο οποίο ενεπλάκη σε κατάσταση προχωρημένης μέθης ο Ντάρον Γκίμπσον λίγο έξω απ’το προπονητικό κέντρο της ομάδας και είχε σαν αποτέλεσμα την αποδέσμευσή του ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα μιας άκρως αποτυχημένης και προβληματικής από κάθε άποψη χρονιάς. Με την επικύρωση του υποβιβασμού ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης Έλλις Σορτ πούλησε την ομάδα στον Στιούαρτ Ντόναλντ και αποχώρησε από τον σύλλογο μετά από 10 χρόνια.
Πλέον η Σάντερλαντ πορεύεται ξεκάθαρα προς μία νέα εποχή, το ξεκίνημα της οποίας την βρίσκει στην League One. Είναι σίγουρο πως απαιτείται χρόνος και υπομονή προκειμένου να ελπίζει σε μια μελλοντική επιστροφή της στην Premier League. Οι εγκληματικές επιλογές που έγιναν τα τελευταία χρόνια σίγουρα θα πρέπει να αποφευχθούν. Και ίσως κάποια μέρα να μπορέσει να επανέλθει σε μια ιδανική κατάσταση, ανάλογη με αυτή της Γουλβς.
Σωκράτης Νίκου
