Ο υπερτιμημένος ρόλος των ινδαλμάτων
Oι 606 εμφανίσεις του Σερ Μπόμπι Τσάρλτον στο αγγλικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σίγουρα εντυπωσιάζουν. Όλοι αναρωτιόμαστε τί το σπουδαίο είχε αυτός ο κοντούλης (1,78) Άγγλος μεσοεπιθετικός από το Άσινγκτον και άξιζε τον τίτλο του Σερ και αυτόν του πρώτου σε συμμετοχές παίκτη στην εθνική ομάδα (106) και στην Γιουνάιτεντ (758).
Αναλόγως επιτυχημένη και η πορεία του Kenny Dalglish με την
ομάδα της Λίβερπουλ. 355 εμφανίσεις με την φανέλα με το 7 στην πλάτη και την
κληρονομιά της μεγαλύτερης αποθέωσης από το Kop σε πρωτοεμφανιζόμενο παίκτη. Το
επίσημο ίνδαλμα και μέντορας του Στίβεν Τζέραρντ υπήρξε και προπονητής για μια
εξαετία (1985-1991) κερδίζοντας τρία πρωταθλήματα και δύο FA Cup. Η πρόσφατη
ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Λίβερπουλ μετά την απομάκρυνση του Χόντζον
φανερώνει την μεγάλη αγάπη του "Βασιλιά" Κένι για την ομάδα του.
Τελειώνω την ιστορική αναδρομή αναφέροντας τον θρυλικό George Best. Έχοντας
παίξει σε μεγάλο αριθμό ομάδων (19), κάτι που οφειλόταν και στον ιδιόρρυθμο
χαρακτήρα του (αλκοολικός), αυτός ο χαρισματικός μεσοεπιθετικός πραγματοποίησε
361 εμφανίσεις με την φανέλα της Γιουνάιτεντ σκοράροντας και 137 φορές. Το
μότο: "Maradona good; Pele better; George Best" φανερώνει την
τεράστια αγάπη που του είχαν οι οπαδοί των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε. Το
αστέρι του Μπεστ έσβησε στις 25 Νοεμβρίου του 2005 σε ηλικία 59 ετών.
Αγαπητοί αναγνώστες παρακολουθώ το αγγλικό πρωτάθλημα εδώ και δύο χρόνια (άντε
3) και σε ηλικία 19 ετών έχω να παρατηρήσω το εξής: Όλοι αυτοί οι θρύλοι του
αγγλικού ποδοσφαίρου (επέλεξα αυτούς τους τρεις δειγματοληπτικά) είναι άκρως
υπερτιμημένοι. Οι μεγάλοι δημοσιογράφοι που τους θαυμάζουν και καλλιεργούν την
νοσταλγία για την εποχή που αγωνίζονταν αυτοί, ακολουθούν αυτήν την πρακτική
επειδή αυτοί οι παίκτες αποτελούν τα δικά τους (και των συνομίληκών τους)
ινδάλματα. Φυσικά αυτοί οι παίκτες έχουν προσφέρει τα μέγιστα σε μια εποχή που
ο καταλυτικός παράγοντας του στοιχήματος (και ό,τι συνεπάγεται αυτός) δεν είχε
ακόμα εισχωρήσει στο ποδόσφαιρο όμως η σημερινή εποχή είναι κατά την γνώμη μου
πιο αξιοθαύμαστη και θα αιτιολογήσω την άποψή μου αμέσως τώρα.
Σε μια εποχή που το αγγλικό ποδόσφαιρο διακατέχεται από καταιγιστικό ρυθμό, ο
"βιονικός" Φρανκ Λάμπαρντ των 164 συνεχόμενων εμφανίσεων είναι το
δικό μου ίνδαλμα. Σε μια εποχή που στον χώρο του ποδοσφαίρου παίζονται εκατομμύρια
λίρες, ο Στίβεν Τζέραρντ που αρνήθηκε τα 115 εκατομμύρια της Τσέλσι και
παρέμεινε πιστός στην παιδική του αγάπη είναι το ίνδαλμά μου. Σε μια εποχή που
το θέαμα θυσιάζεται στο βωμό της σκοπιμότητας, ο κύριος Βενγκέρ και η
ενθουσιώδης πιτσιρικαρία της Άρσεναλ είναι τα δικά μου ινδάλματα. Σε μια εποχή
που οι ομάδες αλλάζουν προπονητές με ρυθμούς εβδομάδας, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον
των 25 χρόνων στην ίδια ομάδα είναι το ίνδαλμά μου. Σε μια εποχή που όλοι οι
προπονητές ζητάνε ατελείωτα χρήματα για να φτιάξουν ανταγωνιστική ομάδα, ο Χάρι
Ρέντναπ και το θαύμα της Τότεναμ είναι τα ινδάλματά μου.
Συμπερασματικά, είναι τουλάχιστον γελοίο να ζητάμε να έρθει πίσω η δεκαετία του
70' γιατί το σημερινό ποδόσφαιρο δεν μας φτάνει. Ο Μπεστ, ο Νταλγκλίς, ο
Τσάρλτον, ο Σίρερ, ο Κιν είναι πλέον παρελθόν. Τώρα είναι η στιγμή του Ρούνεϊ,
του Μίλνερ, του Φάμπρεγας, του Μεϊρέλες και του Τόρες. Οι αστέρες του
παρελθόντος υπήρξαν μόνο για να μας δείξουν τον τρόπο. Η αναπαραγωγή αφιερωμάτων
και tribute στους "θρύλους" μόνο καλό δεν κάνει στη νέα
γενιά...
(Στείλτε μας και εσείς τη δική σας άποψη ή οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο στο info@england365.gr)
