Μία νίκη που είναι απλά ανεκτίμητη….
Περιμένοντας 47 χρόνια για να γιορτάσουν έναν τίτλο, οι οπαδοί της Μπέρμιγχαμ απόλαυσαν κάθε λεπτό από τον τελικό της Κυριακής. Πίστευα πριν το ματς πως δεν θα ήταν εύκολος αντίπαλος η Μπέρμιγχαμ για την Αρσεναλ. Πώς να ήταν άλλωστε αφού είχε παίκτες με μεγαλύτερη εμπειρία σπουδαίων ματς από πολλούς παίκτες του Βενγκέρ.
Ο Αινστάιν υποστήριζε πως η επιτυχία είναι συνάρτηση μόλις 10% του ταλέντου και 90% σκληρής δουλειάς και ιδρώτα. Η Μπέρμιγχαμ σε αυτόν τον τομέα πήρε άριστα απέναντι στην Αρσεναλ που δεν έδειχναν οι σταρ της να είναι ψυχή και σώματι στο χορτάρι του Γουέμπλει.
Επίσης καταλυτικό ρόλο έπαιξε η παρουσία του γιγαντόσωμου Ζίγκιτς. Ο Σέρβος έδωσε στην Μπέρμιγχαμ την απαραίτητη υπεροχή στον αέρα, που καθορίζει αυτές τις αναμετρήσεις. Στο πρώτο γκολ νικάει κατά κράτος όλους τους αμυντικούς και τον Σέζνι, ενώ στο δεύτερο πάλι πήρε την πρώτη κεφαλιά δημιουργώντας συνθήκες πίεσης στην άμυνα. Εκεί υπήρχε ο άνθρωπος του αγώνα, ο τερματοφύλακας Φόστερ που είχε δώσει και στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον τίτλο πριν δύο χρόνια με αντίπαλο την Τότεναμ. Μόνο που τότε διακρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι ενώ τώρα σταμάτησε τους κυνηγούς του Βενγκέρ στη διάρκεια του ματς.
Ο Αλεξ ΜακΛίς αν και έχει κερδίσει ένα σωρό τίτλους στην Σκωτία, και σαν παίκτης στην Αμπερντίν του Φέργκιουσον, αλλά και στην Ρέιντζερς σαν προπονητής, πανηγύρισε αυτό το Λιγκ Καπ σαν να ήταν Τσάμπιονς Λιγκ.
Η πρώτη αγγλική ομάδα που έπαιξε τελικό στην Ευρώπη το μακρινό 1960 και ξανάεφτασε το 1961 στον τελικό του Εκθέσεων χάνοντας και τις δύο φορές κόντρα σε Μπαρτσελόνα και Ρόμα, θα ξαναβγεί σε ευρωπαική διοργάνωση ύστερα από πέντε δεκαετίες. Και απέδειξε σε όλους πως οι τελικοί δεν κερδίζονται πριν ξεκινήσουν, ούτε από τις αποδόσεις των γραφείων στοιχημάτων, αλλά από τον ιδρώτα που θα χύσεις μέσα στο γήπεδο για να δικαιωθεί η ρήση του Αινστάιν. Για την Αρσεναλ μπορεί να συνεχίζεται η εξαετής… ανομβρία τίτλων, αλλά το ότι διεκδικεί το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και είναι ακόμη μέσα στο Τσάμπιονς Λιγκ κάνει την ήττα λιγότερο πικρή. Για την Μπέρμιγχαμ όμως αυτή η νίκη αξίζει όσο όλο το χρυσάφι της γης. Και για τους οπαδούς των «μπλε» απλά ανεκτίμητη.
