Γουέστ Χαμ 2010-2011
Μια χρονιά που κανείς φίλος της ομάδας δεν θέλει να θυμάται. Μια χρονιά που αν και της έδωσε …προίκα το Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, της πήρε το εισιτήριο για την Πρέμιερ. Μια χρονιά που ο Άβρααμ Γκραντ θα θέλει να ξεχάσει. Μια χρονιά που οι οπαδοί των «σφυριών» θα θέλουν να τον ξεχάσουν. Μια χρονιά Γουέστ Χαμ και το england365.gr σας την παρουσιάζει.
«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» και στην ανατολική πλευρά του Λονδίνου το κατάλαβαν από την αρχή της σεζόν. Αλλά από την ανάποδη… Η πορεία των «σφυριών» ήταν απογοητευτική από την πρώτη κιόλας αγωνιστική και ελάχιστα πράγματα άλλαξαν έως το τέλος της χρονιάς. Το
Μόλις για 3 αγωνιστικές οι Λονδρέζοι κατάφεραν να βρεθούν εκτός επικίνδυνης ζώνης, αφού σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, οι τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας ήταν οι «αγαπημένες» τους.
Χωρίς αρχή, με λίγο μέση και χωρίς τέλος
Η σεζόν ξεκινά με 4 διαδοχικές ήττες και τα πρώτα σύννεφα κάνουν την εμφάνισή τους, πάνω από το «Άπτον Παρκ». Ακολουθεί βελτίωση στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας, όμως οι βαθμοί εξακολουθούν να μαζεύονται με το σταγονόμετρο. Το καλό πρόσωπο που δείχνουν οι παίκτες της ομάδας, με μπροστάρη τον Σκοτ Πάρκερ, δεν μετουσιώνεται σε νίκες, αφού ισοπαλίες και ήττες εμφανίζονται εναλλάξ στον πίνακα με τα αποτελέσματα του συλλόγου.
Το «καταραμένο» 2010 και η ελπίδα για το 2011
Έπρεπε να περάσει το «καταραμένο» 2010 για να βρεθεί η Γουέστ Χαμ …ξανά στην Πρέμιερ Λιγκ, αφού έως την 21η αγωνιστική η ομάδα ήταν «κολλημένη» στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα. Και μάλιστα, όταν απομακρύνθηκε από την επικίνδυνη ζώνη, το έκανε με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Την 1η ημέρα του 2011, οι Λονδρέζοι «σκαρφαλώνουν» στην 15η θέση της βαθμολογίας και οι ελπίδες για παραμονή στην Πρέμιερ αποκτούν βάση. Ωστόσο, το όνειρο κρατά λίγο, αφού «κατρακυλά» ξανά και πρέπει να μπει ο Μάρτιος για να ανασάνειι –και πάλι για μικρό χρονικό διάστημα.
Η περίπτωση Γκραντ
Είχε την «πολυτέλεια» να απολαύσει την πλήρη εμπιστοσύνη της διοίκησης. Οι επιθυμίες του διαταγές. Όμως ποτέ δεν κατάφερε να μπει στις καρδιές των φιλάθλων. Τα αποτελέσματα δεν βοηθούσαν, αλλά και ο Ισραηλινός τεχνικός δεν βοηθούσε τον εαυτό του.
Η συμπεριφορά του παρέπεμπε στα …μεγαλεία της Τσέλσι και όχι σε ομάδα που «μάχεται» για την παραμονή της.
Στο ποδόσφαιρο συναντά κανείς τους πλέον προληπτικούς ανθρώπους και ο υποβιβασμός της Πόρτσμουθ την περασμένη περίοδο με τον Άβρααμ Γκραντ ήταν ένα καμπανάκι που χτύπησε, αλλά κανείς δεν άκουσε στο «Άπτον Παρκ». Εκεί που άρχισε να χτυπάει ολόκληρο το …καμπαναριό ήταν όταν άρχισαν οι παίκτες της ομάδας να χάνουν την εμπιστοσύνη στους εαυτούς τους και στον προπονητή τους, με αποτέλεσμα στις τελευταίες αγωνιστικές να τα …κάνουν μαντάρα.
Όταν όλες οι ομάδες που «μάχονται» για την παραμονή χάνουν βαθμούς, αν θέλεις να παραμείνεις στην κατηγορία πρέπει να κερδίσεις. Και η Γουέστ Χαμ δεν το έκανε. Με 7 ήττες στα τελευταία 8 παιχνίδια, ενώ είχαν προηγηθεί νίκες με Στόουκ και Λίβερπουλ, η ομάδα του ανατολικού Λονδίνου δεν μπορούσε να περιμένει κάτι καλύτερο.
Η επόμενη ημέρα
Η σεζόν τη βρίσκει στην Τσάμπιονσιπ και τώρα …αρχίζουν τα δύσκολα. Ο υποβιβασμός δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, όσο οι «πληγές» που αυτός άφησε ανοιχτές. Οι μισοί ποδοσφαιριστές έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να αποχωρήσουν, ενώ μετά τη λήξη της σεζόν δεν έλειψαν και …οι ομορφιές (από το «πικάρισμα» των φίλων της Μίλγουολ, μέχρι το γκαλά της ομάδας που μετατράπηκε σε αγώνα …επιβίωσης).
Ωστόσο, οι φίλοι της ομάδας έδειξαν για άλλη μια φορά την τρέλα τους. «Τραινάκι» στις κερκίδες και συνθήματα προειδοποίησης στη Μίγλουολ για τα παιχνίδια της Τσάμπιονσιπ. Απλά θαυμάστε τους στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στην Σάντερλαντ (ήττα με 3-0 στο «Άπτον Παρκ), ενώ η ομάδα ήταν στην 2η κατηγορία.
