Στο καλό και μη μας γράφετε!
Πως μπορείς να ξεχωρίσεις το κορυφαίο μουσικό άλμπουμ μιας χρονιάς; Είναι μία υπόθεση περισσότερο δύσκολη από όσο φαίνεται. Θα πρέπει να διαχωρίσουμε τα είδη μουσικής να δούμε την επίδραση του την εποχή που κυκλοφόρησε αλλά και να προλάβουμε να κάνουμε μία εκτίμηση για την διαχρονικότητα που μπορεί να έχει.
Αυτό προσπάθησαν να κάνουν φέτος τα Βrit Awards. Διάλεξαν δέκα δίσκους και έδωσαν το βραβείο σε έναν. Τον κορυφαίο δίσκο των τελευταίων τριάντα χρόνων στην Βρετανία. Η λίστα περιελάμβανε τις εξής συμμετοχές:
• Coldplay - A Rush of Blood to the Head
• Dido - No Angel
• Dire Straits - Brothers in Arms
• Duffy - Rockferry
• Keane - Hopes & Fears
• Oasis - (What’s the Story) Morning Glory?
• Phil Collins - No Jacket Required
• Sade - Diamond Life
• The Verve - Urban Hymns
• Travis- The Man Who...
Με μία πρόχειρη ματιά μπορεί να βρεις τρανταχτές απουσίες. Τους Radiohead και το Ok Computer, τους Blur με το Parklife ακόμα και τους Muse (διαλέξτε ανάμεσα σε Absolution και Black Holes and Revelations).
Αν θέλουμε να ξεπεράσουμε τον απλό ροκ ήχο και να σκληρύνουμε λίγο τα πράγματα (ας μην ξεχνάμε ότι το heavy metal γεννήθηκε στο νησί) μπορούμε να θεωρήσουμε σημαντική την απουσία από την δεκάδα των Judas Priest (British Steel) των Iron Maiden (Number of the beast ή οποιοδήποτε άλμπουμ της πρώτης τους πενταετίας) ακόμα και των Black Sabbath που στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κυκλοφόρησαν το Heaven and Hell.
Ας μείνουμε όμως στη δεκάδα και στον τελικό νικητή της. Το (What’s the Story) Morning Glory?, των OASIS ανακηρύχθηκε άλμπουμ των τελευταίων 30 χρόνων στη Βρετανία. Το αξίζει;
Πολλοί πίστευαν ότι οι OASIS ήταν οι καινούργιοι Beatles. Μέσα σε ένα χρόνο (1994-95) κυκλοφόρησαν δύο δίσκους που έμελλε να μείνουν στην ιστορία. Το Definitely Maybeκαι το και το πολυβραβευμένο Morning Glory. Κάπου εκεί άρχισαν τα στραβοπατήματα. Τα μυαλά των αδερφών Gallagher σταμάτησαν να χωράνε στα κεφάλια τους και άρχισαν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως μεσσίες της μουσικής. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις έχασαν τον δρόμο τους και από εκεί και πέρα δεν ήταν ποτέ οι ίδιοι. Οι δουλειές τους δεν έφτασαν ποτέ στο επίπεδο των αρχικών τους προσπαθειών οι τσακωμοί έγιναν καθημερινό φαινόμενο και η διάλυση της μπάντας πριν από λίγους μήνες δεν εξέπληξε κανέναν.
Οι OASIS είχαν πάψει εδώ και χρόνια να απασχολούν τ ον κόσμο για τη μουσική τους. Λίγο μετά ο κόσμος σταμάτησε να ασχολείται και με τα καμώματα τους.
Η βράβευση τους για το καλύτερο άλμπουμ των τελευταίων τριάντα χρόνων ίσως να έγινε για να αποτρέψει ένα ενδεχόμενο re-union. «Πάρτε το βραβείο σας, δεν έχετε να αποδείξετε κάτι στο μέλλον και μην τολμήσετε να επιστρέψετε».
Θα λείψουν σε κανέναν οι OASIS; Όποιος πει ναι κερδίζει ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στη Γροιλανδία.
Άξιζαν το βραβείο για τον καλύτερο δίσκο των τελευταίων τριάντα χρόνων; Όποιος πει ναι κερδίζει ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στη Γροιλανδία.
