Άντι Ρόμπερτσον: Από τηλεφωνητής, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ
Από το καλοκαίρι του 2012, όταν ο Άντι Ρόμπερτσον παρακαλούσε για μια οποιαδήποτε δουλειά για να ζήσει, μέχρι το ερχόμενο Σάββατο, όταν και ο ίδιος παίκτης θα αγωνιστεί στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ φορώντας την φανέλα της Λίβερπουλ κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, ο Σκωτσέζος αμυντικός έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Το england365 παρουσιάζει την εντυπωσιακή ιστορία του.
Η πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο ήταν στο ρωμαιοκαθολικό σχολείο του, το St Ninian's στην περιοχή Γκίφνοκ της Γλασκώβης, όπου ο Ρόμπερτσον σαν έφηβος έπαιζε ποδόσφαιρο με τους συμμαθητές του, έχοντας ως όνειρο μια μέρα να αγωνιστεί με τα χρώματα της αγαπημένης του Σέλτικ. Ο τότε δάσκαλος και προπονητής του, Τζο Φουκς, σφύζει από περηφάνια όταν μιλάει γι’ αυτόν και τον χαρακτηρίζει ως θρασύ με την καλή έννοια, και ένα παιδί που έχει τον τρόπο να κάνει τους πάντες γύρω του να χαμογελούν. «Του είχαμε δώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού ώστε να παρασύρει με τον ενθουσιασμό του και τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, αλλά ταυτόχρονα οι ευθύνες να τον κάνουν πιο σοβαρό και συνεπή», θυμάται ο Φουκς.
Το σχολείο του τότε δεν είχε τις εγκαταστάσεις που έχει σήμερα, χάρη και στον Ρόμπερτσον, και πολλές φορές όταν ο καιρός έκανε το γήπεδο ακατάλληλο για αγώνα, η ομάδα αναγκαζόταν να ταξιδέψει αρκετά χιλιόμετρα μακριά για να παίξει τα παιχνίδια της. Παρότι αγωνιζόταν και τότε στη θέση του αριστερού μπακ, κατάφερε να ξεχωρίσει πετυχαίνοντας πολλά γκολ και έτσι δεν άργησε να βρεθεί στις ακαδημίες της Σέλτικ. Το 2009 όμως, με τον Ρόμπερτσον να είναι 15 ετών, η ομάδα αποφάσισε να αναδιοργανώσει τις ακαδημίες της, δίνοντας έμφαση στα σωματικά προσόντα των παικτών, με αποτέλεσμα να βρεθεί ξαφνικά εκτός ομάδας, καθώς ήταν αρκετά αδύνατος. Το συγκεκριμένο γεγονός, αντί να τον πτοήσει, τον έκανε να πεισμώσει ακόμα περισσότερο και να θέλει να αποδείξει ότι άξιζε την ευκαιρία στην ομάδα που αγαπούσε από μικρό παιδί, όταν και έβλεπε τον Χένρικ Λάρσον να αγωνίζεται με τα χρώματα της.
Οι γονείς του δεν σταμάτησαν να τον στηρίζουν και να τον ενθαρρύνουν, όμως το καλοκαίρι του 2012, όταν και αποφοίτησε πια απ’ το λύκειο, του έδωσαν περιθώριο ενός χρόνου, είτε να βρει επαγγελματικό συμβόλαιο σε κάποια ομάδα, είτε να ασχοληθεί με κάτι άλλο πλέον στη ζωή του, το οποίο θα μπορεί να τον πληρώνει. Τη συγκεκριμένη περίοδο βρέθηκε να αγωνίζεται στην ερασιτεχνική Κουίνς Πάρκ της Γλασκώβης χωρίς φυσικά να αμείβεται και είναι χαρακτηριστική η ανάρτησή του στο Twitter τότε, που εξέφραζε την ανάγκη του να βρει δουλειά.
life at this age is rubbish with no money #needajob
— Andrew Robertson (@andrewrobertso5) August 18, 2012
Η ομάδα κατάφερε να του βρει θέση εργασίας στο τηλεφωνικό κέντρο του γηπέδου στο οποίο αγωνίζεται, το Χάμπντεν Παρκ, έδρα και της Εθνικής ομάδας της Σκωτίας. Σήκωνε τηλέφωνα και απαντούσε σε ερωτήσεις για εισιτήρια αγώνων και συναυλιών που διοργανώνονταν εκεί, ενώ λίγο καιρό μετά εργάστηκε και σε κατάστημα ρούχων ως πωλητής. Το γεγονός όμως, ότι παρέμεινε συνεπής στις ποδοσφαιρικές του υποχρεώσεις, χωρίς να χάνει αγώνα και προπόνηση της ομάδας του, τον έφερε σε θέση να πετύχει τον μεγάλο του στόχο.
Τον Μάρτιο του 2013, η Κουίνς Παρκ προσκλήθηκε να προπονηθεί στο Χάμπντεν μαζί με την Εθνική Σκωτίας, και να παίξει και ένα φιλικό προπονητικού χαρακτήρα. Μέσα σε τρεις μήνες ο Ρόμπερτσον ήταν ήδη παίκτης της πρώτης κατηγορίας της Σκωτίας ανήκοντας πια στην Νταντί Γιουνάιτεντ, και αφού αγωνίστηκε με την φανέλα της μόλις μία σεζόν, πήρε μεταγραφή στην Πρέμιερ Λιγκ για λογαριασμό της Χαλ.
Ο τροχός είχε γυρίσει για τα καλά, με τον Ρόμπερτσον να γίνεται και διεθνής τον Μάρτιο του 2014, και αφού έκανε τρεις γεμάτες χρονιές με την φανέλα της Χαλ, σε Πρέμιερ Λιγκ και Τσάμπιονσιπ, το περασμένο καλοκαίρι έγινε παίκτης της Λίβερπουλ έναντι 8 εκατομμυρίων λιρών. Η συγκυρία του τραυματισμού του Αλμπέρτο Μορένο, έδωσε την ευκαιρία στον Γιούργκεν Κλοπ να τον χρίσει βασικό, και έκτοτε ο Σκωτσέζος μπακ έχει πάρει την φανέλα σπίτι του. Οι συμπατριώτες του πλέον τον αποκαλούν τον δεύτερο πιο διάσημο αθλητή τους διεθνώς, πίσω μόνο από τον Άντι Μάρεϊ , την στιγμή που ο Άντι Ρόμπερτσον ετοιμάζεται να βρεθεί στο Κίεβο για τον μεγαλύτερο αγώνα της χρονιάς σε συλλογικό επίπεδο, με έπαθλο τον ευρωπαϊκό θρόνο.
Βασίλης Πλακογιάννης