Ο... γερμανικός λόγος που εξηγεί την απουσία του Σανέ από το Μουντιάλ

Αν υπάρχει μία και μόνο λογική εξήγηση για το «κόψιμο» του Λιρόι Σανέ από την αποστολή της εθνικής Γερμανίας για το Μουντιάλ, αυτή εντοπίζεται στην φιλοσοφία που έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια οι Γερμανοί.  



Ο... γερμανικός λόγος που εξηγεί την απουσία του Σανέ από το Μουντιάλ

Όταν ανακοινώθηκε η αποστολή της εθνικής Αργεντινής και το όνομα του Μάουρο Ικάρντι δεν ήταν ανάμεσα στα υπόλοιπα, η απουσία του μπορεί να ξένισε αρκετούς αλλά είχε μια πολύ λογική εξήγηση. Ο χαρισματικός επιθετικός της Ίντερ μπορεί να έκανε μια τρομερή σεζόν, αλλά στο παρελθόν ούτε την... υπογραφή του είχε προσέξει που την είχε βάλει, ούτε «φρόντισε» στο παρόν να φτιάξει μια εικόνα που θα τον κάνει άξιο εμπιστοσύνης σε μια εθνική η οποία αν μη τι άλλο ψάχνει ηρεμία. Γιατί οι Αργεντινοί έχουν 150 γκολ στην επίθεσή τους και ακόμη κι αν τους λείψει το ταλέντο του Ικάρντι, πρέπει πρώτα να βρουν λύσεις σε άλλους τομείς. Τώρα το αν θέλουμε ένα Μουντιάλ χωρίς τις προσωπικότητες του Ικάρντι ή του Ράτζα Ναϊνγκολάν στο Βέλγιο είναι άλλη κουβέντα.

Όπως και να ‘χει, η περίπτωση του Λιρόι Σανέ -της νέας ηχηρής απουσίας από το Μουντιάλ- είναι διαφορετική.

Ο 22χρονος Γερμανός έχει το δικαίωμα συμμετοχής σε μια εθνική που εδώ και περίπου 20 χρόνια ακολουθεί ένα διαφορετικό, δικό της, μοντέλο, που έχει αποδείξει πως δουλεύει άψογα όσος καιρός κι αν έχει περάσει. Όταν η Ομοσπονδία τους αποφάσισε να αλλάξει πορεία πλεύσης έθεσε κάποιους συγκεκριμένους όρους για το νέο της ταξίδι, ένας από τους βασικότερους ήταν η στήριξη σε νεαρούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές(σ.σ δίπλα στις παλιοσειρές) που γνωρίζουν την γερμανική πραγματικότητα και έχουν γαλουχηθεί ποδοσφαιρικά και κοινωνικά μέσα σε αυτήν.  Και ο Σανέ δεν έχει ακριβώς αυτό το ιστορικό.

Ο Γιούλιαν Ντράξλερ για παράδειγμα, ο οποίος είναι κανονικά στην αποστολή, μπορεί να αγωνίζεται πλέον στην Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά είναι ένας κάποιος που έχει έξι χρόνια σε τοπ επίπεδο στην Γερμανία. Συν τοις άλλοις, έκανε και μια τρομερή σεζόν στους Παριζιάνους αποτελώντας παίκτη-κλειδί στον άξονα των τριών (μαζί με τον Αργεντινό Λο Σέλσο) συνήθως ως πιο δημιουργικός από τους άλλους δύο και περισσότερο καταλυτικός στο γρήγορο τρανζίσιον, ενώ ας μην ξεχνάμε πως έχει στην πλάτη του και το περσινό Confederations (σ.σ στο οποίο ο Σανέ είχε συμπεριληφθεί αλλά δεν έπαιξε για να κάνει εγχείρηση στην μύτη, με το ιατρικό τιμ της Γερμανίας να του λέει πως θα μπορούσε να την κάνει και αργότερα). Ο Γιούλιαν Μπραντ από την πλευρά του, ο οποίος είναι και αυτός που στην ουσία «έφαγε» την θέση του Σανέ, είναι στην ίδια ηλικία και με χειρότερη σεζόν από εκείνον, ωστόσο βρίσκεται πιο κοντά στα μέτρα του Λεβ, εκπροσωπεί έναν γερμανικό σύλλογο και ξέρει καλύτερα τα κατατόπια.

Επί της ουσίας δηλαδή, έχει αυτά που δεν έχει ο winger της Μάντσεστερ Σίτι. Χρόνια στην... πατρίδα, που συνεπάγονται και πολλές περισσότερες συμμετοχές με την Μπάγερ Λεβερκούζεν από αυτές που είχε ο Σανέ στην Σάλκε, αλλά και περισσότερα βιώματα στα «πάντσερ» είτε με την πρώτη ομάδα είτε με τις μικρότερες. Ο Σανέ δεν είναι «παιδί της εθνικής του» και από την στιγμή που έχει επιλέξει ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα συγκριτικά με την Μπούντεσλιγκα, αλλά και την ομάδα ενός προπονητή που πήγε να δώσει την δική του ταυτότητα σε έναν βαυαρικό σύλλογο (σ.σ δεν τα κάνουν αυτά), κάπως θα το πλήρωνε. Το είπε άλλωστε και ο Λεβ όσον αφορά τα παιχνίδια που έχει ο παίκτης στην εθνική και δείχνει ειλικρινής.

Το... χρέος του έμελλε να είναι αυτή του η απουσία από την Ρωσία, πάνω στην πιο εκρηκτική του ηλικία, ένα χρέος που μπορεί να του κοστίσει και στην συνέχεια. Αν και ο Λεβ είπε πως θα τον επαναφέρει από Σεπτέμβριο, στο επόμενο Μουντιάλ ας πούμε, οι Γερμανοί θα έχουν ακόμη 2-3 φουρνιές ποδοσφαιριστών που είναι πολύ πιθανό να καλύπτουν την απουσία του ήδη... ξενιτεμένου. Φυσικά μέχρι τότε ο καιρός είναι πολύς, ενώ μεσολαβεί και ένα Euro. Όμως από άποψη ψυχολογίας, ο πιτσιρικάς (και καλύτερο ταλέντο φέτος στην Πρέμιερ Λιγκ) θα πρέπει να βρει μεγάλα αποθέματα για να μην μείνει πίσω.

Το δεδομένο πάντως είναι πως εάν του χρόνου έχει την μισή εξέλιξη από την φετινή του, δύσκολα θα ξανά χάσει αποστολή. Προς το παρόν μένει να φανεί το πόσο θα κοστίσει και εντός των τεσσάρων γραμμών η απουσία του.

Υ.Γ. Κι αν κάποιος θέλει να γλιτώσει την όλη κουβέντα, μπορεί να πάρει το παράδειγμα του Μάνουελ Νόιερ, ο οποίος όλη την σεζόν την έβγαλε τραυματίας και όμως πήρε την... wild card για να ταξιδέψει στην Ρωσία. Είναι ίσως η επιτομή της ομοιογένειας που θέλουν να βγάλουν οι Γερμανοί και σε αυτήν την μεγάλη διοργάνωση.

Γιώργος Σιάφας