Οι Γερμανοί απέτυχαν λόγω Λεβ αλλά προσέξτε τους στο Euro!
Υπάρχουν κακά και καλά νέα για τη Γερμανία μέσα από το σοκ του αποκλεισμού. Και για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους είναι μήνυμα πως σε δυο χρόνια οι Γερμανοί θα αντιδράσουν δυναμικά όπως έκαναν στις προηγούμενες φορές που απέτυχαν σε Μουντιάλ. Και τις δυο κατέκτησαν το Euro. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Καλά νέα υπάρχουν και είναι ότι τα θεμελιώδη που χαρακτηρίζουν σοβαρές ομοσπονδιες και χωρες είναι παντα εκεί Πάμε τώρα στα κακά νέα αφού η γερμανική ποδοσφαιρική κοινωνία δεν έχει ζήσει τέτοιο σοκ ποτε. Το 1938 την τελευταία φορά που αποκλείστηκε στην πρώτη φάση σε παγκόσμιο κύπελλο, δεν λογιζόταν ως υπολογίσιμη δύναμη. Αυτό που έγινε δηλαδή μετά το θαύμα της Βέρνης το 1954.
Υπάρχουν αρκετοί παίκτες με αρκετή ποιότητα για να αγωνιστούν για τρόπαια τα επόμενα χρόνια. Αν θα γίνει με τον Λεβ εξακολουθεί να είναι αγνωστο και παραμένει να το δούμε. Η γερμανική ομοσπονδία θέλει πάρα πολύ να συνεχίσει - δεν έχουν άλλον υποψήφιο που περιμένει έτσι κι αλλιως - αλλά θα πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος αν μπορεί να ξεπερασει την απογοήτευση και να δοκιμάσει ξανά σε δύο χρόνια.
Άλλωστε πρέπει βα συνυπολογίσει πως πλέον δεν θα λογίζεται ως ο προπονητής που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο αλλά ο προπονητής που μετά το μεγαλύτερο θρίαμβο της Γερμανίας βίωσε και τη μεγαλύτερη αποτυχία της τα τελευταία χρόνια 14 χρόνια μετά τον αποκλεισμό στους ομιλους του Euro το 2004. Ένα μέρος της αύρας του χάθηκε στη Ρωσία, όπου η ομάδα του ποτέ δεν έδειξε τόσο καλή στο γήπεδο!
Η Γερμανία ήταν λάθος να πάρει τα πράγματα χαλαρά σχεδόν μπλαζέ οπως ομολόγησε ο ιδιος. Πήγαν στο τουρνουά με την ίδια απροβλημάτιστη διάθεση που αποπνέει σιγουρια στην αρχή επιλεγοντας ως βάση το Σότσι στη Μαύρη και ποτέ δεν βγήκσν ψυχικά από εκείνη την παραλία.
"Έμφανισαμε αίσθημα υπεροψίας", δήλωσε ο Λεβ μετά την έξοδο της Γερμανίας από το τουρνουά γιατί οπως είπε «Νομίζαμε ότι θα μπορούσαμε να γυρίσουμε έναν διακόπτη μετά από τα κακά φιλικά.» Αυτά τα δύο παιχνίδια πριν το τουρνουά, μια ήττα από την Αυστρία και μια νίκη επί της Σαουδικής Αραβίας που έμοιαζε και αυτή με ήττα καθώς και οι μετριες εμφανίσεις κατά της Ισπανίας και της Βραζιλίας δύο μήνες νωρίτερα ήταν σαφή προειδοποιητικά σημάδια ότι κάτι πήγαινε πολύ λάθος. Ουσιαστικά η Γερμανία είχε παίξει για τελευταία φορά ένα καλό παιχνίδι τον Οκτώβριο του 2017.
Στο Μουντιαλ δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την έλλειψη ρυθμού στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου με τεράστια κενά στη μεσαία γραμμή και τη γενική έλλειψη συνοχής και ενέργειας.
Κοιτάζοντας πίσω τα τρία παιχνίδια στο σύνολό τους, συνεχίζοντας κάθε φορά σαν να μην αντιμετωπίζονταν τα προβλήματα ήταν το πρώτο και μεγαλύτερο λάθος. Με ένα διακόπτη δεν αλλάζουν όλα και επειδή είσαι η Γερμανία! Ήταν λάθος του προπονητή; Ή έφταιγαν οι παίκτες; Λένε πως η αποτυχία είναι ορφανή και η επιτυχία είναι έχει πολλούς πατεράδες . Η αλήθεια ειναι πως κυριως η ευθύνη πέφτει στον Λεβ ο οποιος είχε πειραματιστεί επιτυχώς με μια νεαρή ομάδα στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών πριν ένα χρόνο ωστόσο μολις ήρθε το Μουντιάλ επέμεινε με ένα αρχικό σχήμα από δοκιμασμένο και αξιόπιστο προσωπικό! Η παλιά φόρμουλα που έμοιαζε σίγουρο στοιχημα και διαλύθηκε από τη νοημοσύνη και τη ταχύτητα του Μεξικου στο πρώτο ματς!
Τελικά, η Γερμανία δεν ανέκαμψε ποτέ από αυτό το χτύπημα παρά τις δραστικές αλλαγές στο δεύτερο παιχνίδι και τη δραματική νίκη επί της Σουηδίας που έφεραν κάποια δυναμική. Ήταν σαφές ότι η Γερμανία προσπαθούσε να κάνει ό, τι μπορούσε για να νικήσει τη Νότια Κορέα , αλλά και πάλι ήρθε μια αινιγματική επιλογή ομάδας στο Καζάν που απλώς χρησίμευσε στη κατάρρευση! Είχαν πλάνα και έκαναν φασεις αλλά με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους, η Γερμανία έπαιζε τόσο άσχημα που μια ομάδα που δεν θα τη φοβόταν θα τη τιμωρούσε. Αυτή ήταν η Νότιος Κορέα με το δεύτερο γκολ με τον Νόιερ να πιέζει εβδομήντα μέτρα μακριά από την εστία υπογραμμίζει τη θολούρα στο μυαλό που επικρατούσε!
Για άλλη μια φορά, η μετεξέλιξή του ματς και οι αλλαγες που έκανε ισοδυναμούσαν με παραδοχή ότι δεν είχε επιλέξει τη σωστή ομάδα για να ξεκινήσει. Στα επόμενα χρόνια, το Παγκόσμιο Κύπελλο αυτό θα αναλυθεί ως ένα τουρνουά στο οποίο ο Γιόγκι Λεβ αφού διαπίστωσε ότι το πλάνο Α δεν λειτούργησε, ήρθε με μια σειρά επιλογων που δεν ήταν ξεκάθαρες και δεν έκαναν τίποτα να ψαξει στο δρόμο να βρει πλάνο B για την αγωνιστική ομοιομορφία της Γερμανίας. Φυσικά έτσι δεν μπορούσε να βρεθεί λύση.
Κανείς δεν θα ισχυριστεί σοβαρά ότι η ένταξη του Σανέ για παράδειγμα ή του Γκέτσε θα είχε οδηγήσει σε διαφορετικό αποτέλεσμα, αφού είναι γνωστό τοις πάσι πως οι απόντες είναι πάντα οι καλύτεροι! Ομως οι ποδοσφαιρικοί λόγοι για την απόφαση αποκλεισμού πρέπει να εξεταστούν. Αν ο Σανέ ήταν πολύ γρήγορος για το σύστημα του Λεβ όπως ισχυρίστηκαν μερικοί ειδικοί της τακτικής στη γερμανική τηλεόραση το σύστημα του ήταν πολύ αργό και περίπλοκο και αυτό ήθελε αλλαγή και όχι το στυλ του παίκτη. Τωρα πια είμαστε ήδη στην επομενη μέρα και προσπαθώντας να δεις πως διαχειρίστηκαν τις δυο προηγουμενες κακες παρουσιες για τα δικά τους δεδομένα, τρομαζεις!
Πηγαινοντας πίσω στο 1978 στην Αργεντινή όταν έμειναν αν και παγκόσμιοι πρωταθλητες εκτός τετραδας και το 1994 όταν η Βουλγαρια τους πέταξε έξω στην οκτάδα, στις ΗΠΑ όταν υπερασπίζονταν πάλι τον τιτλο τους, το συμπέρασμα είναι σοκαριστικο για τους υπολοιπους Ευρωπαιους! Γιατι και στις δύο περιπτώσεις επέστρεψαν δύο χρόνια μετά, κατακτώντας το Euro, το 1980 και το 1996.
