Αποκόμισε εμπειρίες, ώρα για αποδείξεις
Η ζυγαριά της επιτυχίας έχει αρχίσει να γέρνει... επικίνδυνα υπέρ της Αγγλίας με μόλις μία στροφή πριν τον μεγάλο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, και το σύνολο του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ καλείται πλέον να μην βρει μία... αποκλειστική εικόνα απέναντι στην Κροατία, αλλά μια συνολική των όσων έχει δείξει μέχρι και την μεγάλη πρόκριση επί της Σουηδίας.
Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι των προημιτελικών, οι Σουηδοί ήταν το στοιχηματικό αλλά και στα μάτια πολλών το ρεαλιστικό αουτσάιντερ του ζευγαριού, κόντρα στο πόσο «καλοκουρδισμένοι» είχαν δείξει από τα προκριματικά ακόμη, όταν έβαλαν σε κίνδυνο την ευημερία στο τουρνουά ακόμη μιας ομάδας που εν τέλει έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, αυτή της Γαλλίας.
Το.. τυράκι στην φάκα από τον Σάουθγκεϊτ και ο καθοριστικός παράγοντας Πίκφορντ
Σε ένα φύσει περίπλοκο ματς, ο Σάουθγκεϊτ και οι ποδοσφαιριστές του έδειξαν από νωρίς ποιος θα είναι το αφεντικό, με το γκολ του Χάρι Μαγκουάιρ να έρχεται σε καθοριστικό σημείο μιας και εάν δεν είχε μετουσιωθεί σε κάτι περισσότερο η υπεροχή στο γήπεδο, τότε ο κίνδυνος να γίνει η ζημιά στην συνέχεια θα μεγάλωνε, κυρίως εξαιτίας της εντύπωσης που έδιναν τα «τρία λιοντάρια» πως δεν διατίθενται να πιέσουν απελπιστικά για το γκολ, αλλά να παραμείνουν πιστά στο πλάνο τους. Οι Σκανδιναβοί είχαν σαφή αμυντικό προσανατολισμό στον αγώνα, με τις γραμμές τους να παραμένουν τόσο συμπαγείς όσο και μέχρι τώρα στο Μουντιάλ, με τον Σάουθγκεϊτ ωστόσο να έχει διαβάσει άριστα την τακτική τους και να έχει τοποθετήσει τον Ντέλε σε έναν πολύ ελεύθερο ρόλο που του επέτρεπε να κινείται τόσο σε άξονα και άκρα, όσο και πίσω από τον Χάρι Κέιν σε ένα προσωρινές καλύψεις στον Ραχίμ Στέρλινγκ που είδαμε σε κάποιες επιθέσεις ή σε ορισμένες προσπάθειες ανάκτησης της κατοχής ψηλά στον αγωνιστικό χώρο.
Το πολυεργαλείο της Τότεναμ ήταν βαρόμετρο για την ανάπτυξη ευκαιριών, κάτι που φάνηκε και στα χαμένα τετ-α-τετ στα οποία τροφοδότησε τον Στέρλινγκ στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, αλλά παρά το γεγονός πως η Σουηδία τσίμπησε στο... τυράκι, το γκολ έμελλε να έρθει από στημένο. Φάση αρκετά παράδοξη για τα δεδομένα των Σουηδών, απόρροια ίσως της σχεδόν παντελούς έλλειψης πρωτοβουλιών που πάντα σε βάζει σε δύσκολη θέση. Στο άλλο μισό του γηπέδου, ο σκόρερ Μαγκουάιρ ήταν απροσπέραστος, με τον Τζόρνταν Πίκφορντ να παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στο να διατηρήσει η Αγγλία τόσο το προβάδισμα, όσο και νωρίτερα το μηδέν.
Από ‘κει και πέρα το δεύτερο τέρμα ήρθε απολύτως φυσιολογικά μιας και η αντίπαλος ήταν πλέον αναγκασμένη να ανοιχτεί και να δοκιμάσει με την σειρά της ένα παιχνίδι υπεροχής, που φυσικά δεν θα της έβγαινε. Υπάρχουν μονάδες στο ρόστερ της για να την βοηθούσαν, όπως ο Εμίλ Φόρσμπεργκ, αλλά όταν βασίζεσαι στην αλλαγή του Τζίμι Ντουρμάζ για να πάρεις λίγη περισσότερη ταχύτητα στην επίθεσή σου, το πράγμα δεν μοιάζει καλό. Είναι σε φάση της καριέρας του που πρέπει να βρεθεί στην μέρα του για να κάνει την διαφορά ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος. Εν προκειμένω δεν έπαιξε καθόλου, μπήκε ο Τζον Γκουιντέτι που είχε αγγλικές παραστάσεις, αλλά από την πλευρά του θυμήθηκε μόνο αυτές που εμπεριείχαν τσαμπουκά.
Οριστική τελεία στην αναμέτρηση έβαλε ο Πίκφορντ, με την εμφάνισή του να σημαίνει πάρα πολλά για την Αγγλία. Κι αυτό γιατί αν κοιτάξουμε τι γίνεται... γύρω μας, δηλαδή στις άλλες τρεις ομάδες των ημιτελικών, θα δούμε πως τα «τρία λιοντάρια» δεν είναι τα μοναδικά που βασίζονται στον πορτέρο τους. Στην Γαλλία δεσπόζει η ηγετική φυσιογνωμία του Ουγκό Γιορίς, που παράλληλα κάνει τρομερή διοργάνωση, ενώ στο Βέλγιο υπάρχει ο Τιμπό Κουρτουά, που τις τελευταίες δύο ημέρες πρέπει να έχει ακούσει ό,τι υπάρχει σε πορτογαλικό μπινελίκι από τους Βραζιλιάνους εξαιτίας της τρομακτικής εμφάνισής του στον μεταξύ τους προημιτελικό.
Είναι κι αυτός ο... κοντός
Τώρα όσον αφορά την άμεση αντίπαλο της Αγγλίας, την Κροατία, εκεί υπάρχει ο Ντάνιελ Σούμπασιτς, χάρη (και) στον οποίο οι παίκτες του Ζλάτκο Ντάλιτς βρίσκονται εδώ που βρίσκονται, έχοντας γίνει άλλωστε και ο πρώτος τερματοφύλακας που περνάει την ομάδα του σε δύο σερί διαδικασίες των πέναλτι μετά από πάνω από 25 χρόνια. Ωστόσο ο γκολκίπερ της Μονακό είχε μια αρκετά ταραχώδη σεζόν και -προσωπικά- είναι ο πιο επίφοβος από τους τέσσερις. Όσον αφορά το σύνολο των Κροατών, το μεγάλο πρόβλημα είναι περίπου 1.70 και ακούει στο όνομα Λούκα Μόντριτς. Ο φύσει και θέσει ηγέτης αυτής της ομάδας και ένα από τα καλύτερα δεκάρια της ιστορίας πρέπει να αποτελεί τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο για τον Σάουθγκεϊτ, ο οποίος σίγουρα θα ταλανίζεται από το δίλημμα του man2man (σ.σ αν και βάσει ρόστερ δύσκολα μπορεί κάποιος να βγάλει με άριστα αυτήν την αποστολή) ή της λειτουργίας που έχει συνηθίσει μέχρι τώρα.
Επίσης πρόβλημα ενδέχεται να υπάρξει και από την αριστερή πλευρά, αλλά ο τρομερός έως τώρα Κίραν Τρίπιερ λογικά δεν θα παρασυρθεί και θα αντιμετωπίσει όπως πρέπει είτε τον Μάριο Μάντζουκιτς είτε τον Ιβάν Πέρισιτς. Άλλωστε, από εκείνη την πλευρά υπάρχει και ο Κάιλ Γουόκερ που θα ντουμπλάρει ιδανικά. Όσο για την άλλη αποκάλυψη του Μουντιάλ, τον Άντε Ρέμπιτς, αν βρεθεί στον άξονα της επίθεσης η λογική λέει πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα αν πέσει πάνω του ο Μαγκουάιρ που ήδη θα ζεσταίνει... γροθιές, ενώ αν βρεθεί δεξιά ο Άσλεϊ Γιανγκ θα πρέπει να βάλει τα δυνατά του για να τον παίξει έχοντας μειονέκτημα μυϊκής μάζας.
Κι μπάλα χαμηλά, αλλά μόνο μεταφορικά
Η αίσθηση που υπάρχει, όπως και να ‘χει, είναι πως τώρα η... πιτσιρικαρία του Σάουθγκεϊτ καλείται να δείξει ακόμη μεγαλύτερα ψυχικά αποθέματα σε σύγκριση με τους Σουηδούς, που εν αντιθέσει με τους Κροάτες δεν διέθεταν παίκτες με ανάλογες ποδοσφαιρικές εμπειρίες, έχασαν τον έλεγχο της κατάστασης και το πλήρωσαν. Η προσπάθεια για υπεροχή δεν πρέπει να γίνει υπεροψία, και ξεκινάμε από αυτό το σημείο γιατί θα ήταν μεγάλο λάθος να μπουν παθητικά στο χορτάρι και να δείξουν φοβισμένα τα «λιοντάρια», κάτι που δεδομένα γνωρίζουν ήδη και πολύ περισσότερο από όλους εμάς. Όπως επίσης γνωρίζουν και ότι ο δρόμος της... επιστροφής στο σπίτι τελειώνει, πως το ταξίδι μέχρι τώρα ήταν υπέροχο και πως με χαμηλά την μπάλα (σ.σ μόνο μεταφορικά αφού ψηλά είναι... φωτιά) έπεται και συνέχεια!
Μένει, για αρχή, μια ολοκληρωμένη εμφάνιση με όλα τα θετικά στοιχεία που έχουμε δει μέχρι τώρα στην διοργάνωση κόντρα στον πιο σοβαρό αντίπαλο (μέχρι τον επόμενο) και θεωρητικά πρόκριση των Βέλγων επί των Γάλλων (αν και μια καλή Αγγλία λιγότερο φοβάται την επιρρεπή δεύτερη) για έναν τελικό βγαλμένο από την καρδιά της Πρέμιερ Λιγκ.
Γιώργος Σιάφας
