Η Αγγλία δεν έπαιξε έτσι ούτε στο Μουντιάλ!

Τέτοιο παιχνίδι δεν είδε κανείς από την Αγγλία στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο, πόσω μάλλον τέτοιο πρώτο ημίχρονο όπου οι παίκτες του Σάουθγκεϊτ είχαν... χειρουργική αποτελεσματικότητα στις ευκαιρίες που δημιούργησαν για γκολ. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος  



Η Αγγλία δεν έπαιξε έτσι ούτε στο Μουντιάλ!

Πέρασαν 5.609 ημέρες από την τελευταία εντός έδρας ήττα της Ισπανίας, όταν τότε ο Στέλιος Γιαννακόπουλος είχε γράψει το 1-0 στη Σαραγόσα, το 2003 και άνοιγε ο δρόμος για την Εθνική Ελλάδας μέχρι το Euro της Πορτογαλίας.

Από τότε, σε 38 παιχνίδια μπροστά στο κοινό της, η Ισπανία είχε 34 νίκες και 4 ισοπαλίες σε 38 αναμετρήσεις, ενώ, η τελευταία φορά που η Αγγλία επικράτησε των Ισπανών εκτός έδρας ήταν το 1987 με το εκπληκτικό 4-2 και σκόρερ όλων των τερμάτων για τους Βρετανούς, τον Γκάρι Λίνεκερ.

Και μόνο από αυτά τα στοιχεία καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντική ήταν η νίκη με το 3-2 για τα «τρία λιοντάρια», χθες βράδυ στη Σεβίλλη.

Πάνω απ' όλα, η αλήθεια είναι ότι δεν είδαμε πολλά καλύτερα ματς από το χθεσινοβραδινό από πλευράς Αγγλίας, στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρωσία. Και μάλιστα, η ομάδα του Σάουθγκεϊτ δεν έκανε ούτε καν τέτοιο ημίχρονο, όπως το πρώτο στο «Μπενίτο Βιγιαμαρίν» όπου και πέτυχε τρία γκολ. Για να βρει κανείς τόσο αποτελεσματική και καλή Αγγλία, θα πρέπει ν' ανατρέξει στο εντυπωσιακό 5-1 επί της Γερμανίας, το 2001.

Πάντοτε, ωστόσο, υπάρχει και η αρνητική όψη σε οποιονδήποτε τομέα και η εμφάνιση των «τριών λιονταριών» είχε και τα δικά της άσχημα. Στο τελευταίο ημίωρο η ομάδα κάθισε παντελώς και αν ο διαιτητής έδινε πέναλτι στο μαρκάρισμα του Πίκφορντ στον Ροντρίγκο (που κατά την άποψή μου δεν είναι παράβαση και ορθά δεν δόθηκε), τότε θα υπήρχε κόκκινη κάρτα για τον Άγγλο τερματοφύλακα και θα μπορούσε μέχρι και να γυρίσει τελείως το ματς υπέρ των «φούριας ρόχας». Θα ήταν μια μεγάλη καταστροφή για την εθνική ομάδα της Αγγλίας αν δεν έπαιρνε τη νίκη σε αυτό το ματς και στράβωνε ολοκληρωτικά μέχρι το τέλος, αφού υπήρχε και το δοκάρι στις καθυστερήσεις αλλά και το γκολ του Σέρχιο Ράμος για το τελικό 3-2.

Με αυτό το αποτέλεσμα, οι Άγγλοι κατάφεραν να φέρουν υπέρ τους την ισοβαθμία με την Ισπανία, την οποία και αναγκάζει πλέον να πάει στο Ζάγκρεμπ και να πάρει νίκη επί των Κροατών, οι οποίοι κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος θα είναι μετά το βαρύτατο 6-1 εις βάρος τους από το προηγούμενο ματς με τους Ίβηρες.

Για την ομάδα του Σάουθγκεϊτ, η νίκη με αντίπαλο την Κροατία είναι κάτι εφικτό κι από εκεί και πέρα θα περιμένει το δώρο που θα τη στείλει στην τελική φάση του Nations League, κάτι που θα έχει τρομερά σημαντικό αντίκτυπο και στο ψυχολογικό κομμάτι, δεδομένου πως ξεκίνησε ο όμιλος...

Φοβερή ήταν η εμφάνιση του Ραχίμ Στέρλινγκ που σκόραρε για πρώτη φορά από το 2015, εξίσου φοβερός και ο Μάρκους Ράσφορντ, ενώ ξεχώρισε και ο Κέιν παρά το γεγονός πως δεν σκόραρε, αφού είχε μεγάλη συμβολή στη δημιουργία των γκολ. Η άμυνα ήταν εξαιρετική με τον Μαγκουάιρ, όμως, παραμένει πρόβλημα το θέμα στον άξονα και η απουσία ποιοτικών χαφ, όπως υπήρχαν σε αφθονία πριν από μια δεκαετία με τους Τζέραρντ, Σκόουλς και Λάμπαρντ...

Το πρόβλημα στη μεσαία γραμμή δεν φάνηκε στην Ισπανία, αλλά κάποια στιγμή στο μέλλον θα το βρει μπροστά της η Αγγλία.

Μια τελευταία κουβέντα για τα στατιστικά του παιχνιδιού. Πολλοί στέκονται στα ποσοστά κατοχής της μπάλας λόγω του 70%-30% που διαμορφώθηκε στο μεγαλύτερο κομμάτι της αναμέτρησης, και τις 6απλές τελικές προσπάθειες των Ισπανών έναντι των Άγγλων. Όλα αυτά είναι θεωρητικά και μένουν εκεί, αφού η Αγγλία, τελείωσε όλες τις φάσεις που της προέκυψαν για να σκοράρει στο πρώτο μέρος και ήταν... χειρουργικά αποτελεσματική εκεί που χρειάστηκε για να εξασφαλίσει το θετικό αποτέλεσμα.