Ο Μίχελς, ο Κρόιφ, ο Σάκι, ο Πεπ και ο άγνωστος μέντορας που επηρέασε τον Κλοπ!

Από το "Total Football" των Ολλανδών στην back to back πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν και από τη Μπαρτσελόνα του Κρόιφ, σε αυτήν του Γκουαρδιολα και από εκεί στη Σίτι αλλά κυρίως στις... heavy metal "μπάντες" του Κλοπ. Το England365 σας εύχεται χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα τη στιγμή που ενώνει  το παζλ μιας από τις πιο γνωστές τακτικές του ποδοσφαίρου, το Counter-Press. Πως φτάσαμε μέσα από τις τεράστιες φυσιογνωμίες του παρελθόντος στη πιο χαοτική μορφή του σήμερα μέσω του Γερμανού τεχνικού των "Ρεντς". 



Ο Μίχελς, ο Κρόιφ, ο Σάκι, ο Πεπ και  ο άγνωστος μέντορας  που επηρέασε τον Κλοπ!

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η πλειοψηφία των προπονητών απαιτεί από τους παίκτες τον απόλυτο έλεγχο. Κάποιοι μέσω της κατοχής, άλλοι μέσω της μαζικής άμυνας. Τι γίνεται όμως όταν χάνεται κάθε έλεγχος και επικρατεί το χάος; Τότε έχουμε...Gegenpress!  

Τα ερεθίσματα, οι ιδέες του Πεπ Γκουαρδιολα και η προέλευση αυτών είναι λίγο-πολύ γνωστά. Ο -κατά πολλούς- καλύτερος προπονητής της γενιάς του και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών είναι βαθιά επηρεασμένος από το Ολλανδικό μοντέλο και πιο συγκεκριμένα από τον Γιόχαν Κρόιφ. Ο τρόπος που οι ομάδες του πρεσάρουν είναι εφάμιλλος με αυτόν του Κλοπ. Λίγοι όμως γνωρίζουν τον Βόλφγκανγκ Φρανκ, τον μέντορα του Γερμανού προπονητή της Λίβερπουλ που, ουσιαστικά, "φύτρωσε" της ρίζες της φιλοσοφίας του. Ο Φρανκ ως προπονητής της Μάιντζ, με βάση τις τακτικές του Αρίγκο Σάκι έφερε επαναστατικές ιδέες αλλάζοντας όχι μόνο τη λειτουργία του οργανισμού Μάιντζ αλλά και ολόκληρου του Γερμανικού ποδοσφαίρου. Έτσι ο Κλοπ βρίσκει τον μέντορα του όντας ακόμα παίκτης στην ομάδα της Μάιντζ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. 

Η τακτική του pressing εμφανίζεται για πρώτη φορά από τη δεκαετία του '30. Σε τοπ επίπεδο όμως η πρώτη φορά που ευδοκιμεί, είναι στις αρχές της δεκαετίας του ' 70 με την Φέγενορντ του Αυστριακού τεχνικού Έρνστ Χάπελ. Την ίδια δεκαετία, η Ολλανδία του Ρίνους Μίχελς θα πάει πολλά βήματα παραπέρα, εφαρμόζοντας ασφυκτικό πρέσινγκ, παίζοντας ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Εξ ου και η ονομασία "Total Football". Μάλιστα, ο ίδιος ο Ρίνους Μίχελς είχε πει πως η ονομασία που ταίριαζε καλύτερα στο στυλ που έπαιζε η ομάδα του ήταν το "Total Pressing", συμπληρώνοντας πως για να έχει επιτυχία η συγκεκριμένη τακτική η ομάδα χρειάζεται 3 με 4 από τους καλύτερους παίκτες στο κόσμο. 

Πριν φτάσουμε στους σημερινούς εκφραστές της συγκεκριμένης φιλοσοφίας, δεν μπορούμε να παραλείψουμε έναν άνθρωπο που επηρεάστηκε και κυρίως επηρέασε. Πράγμα πολύ σημαντικό για την οικονομία της συζήτησης μας. Ο Αρίγκο Σάκι, ο άνθρωπος που έφτασε τη Μίλαν σε μερικές από τις πιο ένδοξες στιγμές του συλλόγου, δεν έκρυψε πότε το θαυμασμό του και το ποσό επηρεάστηκαν οι τακτικές του από εκείνη την τρομερή ομάδα των Ολλανδών και του Άγιαξ. Χαρακτηριστικά είχε πει: "Για να μείνεις στην ιστορία, δεν αρκεί απλά να νικάς, πρέπει πρώτα να ψυχαγωγείς". 

Ο Κλοπ, έχει μπροστά του μια τεράστια παρακαταθήκη. Τη χρησιμοποιεί ως οδηγό, την εμπλουτίζει με νέες ιδέες, βάζοντας τη δική του πινελιά με τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Και εγένετο...Gegenpress. Πως όμως μια τόσο βασική σταθερά του σύγχρονου ποδοσφαίρου, όπως το πρέσινγκ, γίνεται σήμα κατατεθέν; Τι κάνει τον Κλοπ και την τακτική του να διαφέρει από τις υπόλοιπες παρεμφερής; Εύλογα ερωτήματα. 

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, ο Μίχελς είχε θέσει ως προϋπόθεση την ύπαρξη τριών έως και τεσσάρων παικτών παγκοσμίου κλάσης για να πετύχει η "συνταγή". Αν αυτή τη προϋπόθεση ο Κλοπ την αμφισβήτησε με τις θητείες του σε Μαιντζ και Ντόρτμουντ, τότε σίγουρα τη κατάργησε στη Λίβερπουλ. Ο Γερμανός ήταν και παραμένει πολύ ικανός στο να βγάζει τον καλύτερο εαυτό των παικτών του, περνώντας παράλληλα τη δική του νοοτροπία σε εκείνους. Ένα καίριο συστατικό για την επιτυχία του συστήματος. Χαρακτηριστικά ο Σαντιό Μανέ, παίκτης της Λίβερπουλ, είχε δηλώσει πως ο Κλοπ τους ζήτησε πριν από ένα παιχνίδι πρωταθλήματος να μείνουν "θυμωμένοι" καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, έτσι ώστε να μη χάσουν τη συγκέντρωση τους. Πάθος, ένταση, θυμός. Χαρακτηριστικά τα οποία έχει ο ίδιος και κάνουν την εμφάνιση τους ακόμα και στο τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Είναι ένα από τα στοιχεία που κάνει ξεχωριστό το gegenpress.  

Στα τεχνικά χαρακτηριστικά του Counter-Press, ο σκοπός είναι η ανάκτηση της κατοχής της μπάλας όσο πιο γρήγορα γίνεται, από την στιγμή που αυτή χάνεται. Όμως η ουσία και η διαφορά κρύβεται αλλού. Κρύβεται στο γιατί και στο μετά. Ο λόγος που πρεσάρει με το που χαθεί η κατοχή μπορεί να μοιάζει με του Γκουαρδιόλα και εν μέρη είναι ο ίδιος. Γιατί ο αντίπαλος είναι πιο ευάλωτος στη μετάβαση του από την άμυνα στην επίθεση. Γιατί είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος αναχαίτισης των αντεπιθέσεων της αντίπαλης ομάδας. Μέχρι εδώ συμβαδίζουν.

Ο Κλοπ θεωρεί το gegenpress όχι μόνο αμυντική αλλά και επιθετική τακτική! Για εκείνον η απώλεια της κατοχής και η πίεση αμέσως μετά από αυτή αποτελεί τον καλύτερο δημιουργό στο παιχνίδι. Φτιάχνοντας καταστάσεις όπου ακόμα και μια πάσα αρκεί ώστε να βρεθεί σε απόσταση βολής με το τέρμα. Ακόμα, υπάρχουν καταστάσεις όπου κατά κάποιον τρόπο η ομάδα του Κλοπ παραχωρεί τη κατοχη επιχειρώντας βαθιές μπαλιές. Έτσι βάζει δύσκολα στον αντίπαλο αφού τον αναγκάζει να αναπτυχθεί από πολύ χαμηλά αντιμετωπίζοντας παράλληλα το ασφυκτικό πρες. Μια παγίδα που ακόμα και οι πιο καταρτισμένες ομάδες του πλανήτη δυσκολεύονται να αποφύγουν. 

Η συγκεκριμένη τακτική, σε συνδυασμό με την απόλυτη συνέπεια, τη κατάλληλη ψυχολογία και το φρενήρει ρυθμό που δημιουργείται από τη συνεχή μεταφορά της μπάλας μπορεί να καταστρέψει κάθε τακτική που αντιπαρατίθεται στο χορτάρι και να ρίξει στο καναβάτσο τον αντίπαλο σε χρόνο μόλις λίγων λεπτών. Δημιουργώντας ένα ποδοσφαιρικό χάος! 

Αν ήταν ήχος στα αυτιά των αντιπάλων, θα ήταν τα τύμπανα του πολέμου. Για αυτόν που το εφαρμόζει, ένα πολύ δυνατό μα παράλληλα και ποιοτικό Heavy Metal κομμάτι. Αν ήταν συναίσθημα, για τον αντίπαλο θα ήταν το άγχος και η ανασφάλεια που κατακλύζει έναν έφηβο πριν τις εξετάσεις που δίνει για να περάσει στο πανεπιστήμιο. Για όποιον βρίσκεται πίσω από αυτό, το ατέρμονο πάθος του οπαδού για την ομάδα του. Ακόμα, κι αν ο Κλοπ δεν καταφέρει να κερδίσει ποτέ κάποιον τίτλο με τη Λίβερπουλ, έχει κερδίσει ήδη το δικαίωμα να σταθεί στο κέντρο του Άνφιλντ και σαν άλλος...μονομάχος να βροντοφωνάξει, όχι μόνο προς το κόσμο της Λίβερπουλ αλλά και σε ολόκληρου του ποδοσφαίρου, ARE YOU NOT ENTERTAINED? 

Δημοσθένης Χατζηγιαννόπουλος