Ουνάι Έμερι: Ο Ισπανος ανάβει ξανά το... φυτίλι των «κανονιέρηδων»
« Η αλλαγή δεν είναι απλά απαραίτητη στη ζωή. Είναι η ζωή», είπε κάποια στιγμή ο Αμερικανός μελλοντολόγος Άλβιν Τόφλερ, που σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του την Άρσεναλ όταν διατύπωνε αυτά τα λόγια. Εκ του αποτελέσματος, δεν υπήρχε πιο παραστατικός τρόπος για να προβλέψει το (ευοίωνο) μέλλον των «gunners» με την αλλαγή του Ουνάι Έμερι στο τιμόνι.
Όταν τον περασμένο Μάιο ο Ισπανός τεχνικός αυτοανακοινώθηκε ως ο νέος προπονητής της Άρσεναλ, το διακύβευμα ήταν μεγάλο. Ο ίδιος είχε να διώξει από πάνω του τη «ρετσινιά» που κουβαλούσε ως προπονητής της Παρί, λόγω της αδυναμίας του να οδηγήσει τους Παριζιάνους στην ευρωπαϊκή καταξίωση. Κυρίως, όμως, κλήθηκε να ζήσει υπό τη σκιά του Αρσέν Βενγκέρ. Μια σκιά τεράστια, καθώς ο Αλσατός τεχνικός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας των «κανονιέρηδων», βρισκόμενος επί 22 συναπτά έτη στον πάγκο τους.
Σχεδόν δέκα μήνες αργότερα, τα αποτελέσματα τον δικαιώνουν πανηγυρικά. Δείγμα της νοοτροπίας νικητή που έχει εμφυσήσει στους ποδοσφαιριστές του, για την οποία έχουν μιλήσει εδώ και καιρό οι ίδιοι, ακόμη και ο τεχνικός της U-23 και θρύλος της ομάδας, Φρέντι Λιούνμπεργκ, η νίκη στο ντέρμπι της τετράδας με αντίπαλο τη Γιουνάιτεντ. Ακόμη πιο πρόσφατο δείγμα, η νίκη- πρόκριση με 3-0 κόντρα στη Ρεν για τους «16» του Γιουρόπα Λιγκ, όντας η δεύτερη μόλις ομάδα στην ιστορία του θεσμού από το 2009 που ανατρέπει το εις βάρος της σκορ 3-1 του πρώτου αγώνα.
Και μπορεί οι αριθμοί στο ποδόσφαιρο να μη λένε κατ’ ανάγκη την αλήθεια, στην προκειμένη περίπτωση λένε τα πάντα. Η φετινή Άρσεναλ του Έμερι έχει ήδη συγκεντρώσει 60 βαθμούς σε 30 αγώνες στην Πρέμιερ Λιγκ, την ίδια ώρα που πέρυσι συγκέντρωσε 63 κατά την ολοκλήρωσή της, γεγονός που την άφησε μακριά από τα «αστέρια» του Τσάμπιονς Λιγκ. Ταυτόχρονα, η ομάδα δείχνει ότι φορτσάρει την κατάλληλη χρονική στιγμή, εκεί όπου παίζονται οι στόχοι της σε εγχώριο και ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς έχει να γνωρίσει την ήττα στο πρωτάθλημα απ’ τις 3/2 και τον αγώνα κόντρα στη Σίτι. Αν μη τι άλλο, συνιστά ένα ακόμη παράσημο του Ισπανού, που γνωρίζει πολύ καλά τόσο την ποδοσφαιρική πιάτσα, όσο και από ανταγωνιστικά πρωταθλήματα.
Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, έχει καταφέρει κάτι εξίσου σπουδαίο, να επανέλθει με τη συνδρομή του η θετική αύρα στην ομάδα του Λονδίνου. Έχει επαναφέρει στις τάξεις των οπαδών την αυτοπεποίθηση και την πίστη για κάτι μεγάλο στο άμεσο μέλλον, στοιχεία απαραίτητα για μία ομάδα με το brand name και το βεληνεκές της Άρσεναλ. Την περασμένη αγωνιστική σεζόν, με τον Βενγκέρ ακόμη στον πάγκο, το Έμιρεϊτς έμοιαζε συχνά «τοξικό». Συχνά έβλεπες τους οπαδούς να διαφωνούν μεταξύ τους για τις επιλογές του Αλσατού ή και για τον ίδιο τον Αλσατό, με αποτέλεσμα οι ήττες να περνούν σε δεύτερη μοίρα και να δέχεται ισχυρό κλονισμό το DNA του συλλόγου.
Μάλιστα, η αισιοδοξία είναι ακόμη μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι το τωρινό ρόστερ δεν είναι δημιούργημα του Έμερι. Οι προσθήκες του περασμένου καλοκαιριού ήταν ελάχιστες, αν και άκρως επιτυχημένες, όσα και τα χρήματα που δαπανήθηκαναπό το σύλλογο. Όλα αυτά, συγκριτικά πάντα με τις οικονομικές δυνατότητες του συλλόγου αλλά και ολόκληρου του οικοδομήματος που ακούει στο όνομα Πρέμιερ Λιγκ. Αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον το πώς θα παρουσιαστεί η ομάδα του Λονδίνου την ερχόμενη χρονιά, ειδικά αν προβεί σε κάποιες μεταγραφικές κινήσεις που θα αποτελέσουν προσωπικές επιλογές του νυν προπονητή της.
Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, όλα κρίνονται στο τέλος και «τίποτα δεν έχει τελειώσει μέχρι να βγει να τραγουδήσει η χοντρή κυρία». Για την ώρα, ωστόσο, ο Ουνάι Έμερι δείχνει ικανός να ανάψει ξανά το φυτίλι στα κανόνια των «gunners».
Κώστας Ιατρίδης
