Υπάρχει πλέον και πάλι Άγιαξ!
Τον Σεπτέμβριο του 2010 ο Γιόχαν Κρόιφ, έγραψε στην DeTelegraaf: «Δεν υπάρχει πλέον Άγιαξ». Εννιά χρόνια μετά, τα «νιάτα» του Αίαντα γεμίζουν υπερηφάνεια την πιο εμβληματική παρουσία του.
Ήταν Νοέμβριος του 2010. Ο Άγιαξ είχε εξασφαλίσει από την προηγούμενη σεζόν, μέσω της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα, τη συμμετοχή του στους προκριματικούς του Τσάμπιονς Λιγκ κι η κλήρωση τον έφερνε αντιμέτωπο με τη Ρεάλ Μαδρίτης, που βρισκόταν στον ίδιο όμιλο. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των σάιτ μιλούσαν αδιάκοπα για το κλασικό αυτό ζευγάρι του ευρωπαικού ποδοσφαίρου, με την ιστορική βαρύτητα, που χάριζε πλούσιο θέαμα στα μοναδικά μεταξύ του ματς.
Οι Ολλανδοί περιμένανε πως και πως το ταξίδι στη Μαδρίτη. Αυτός που το περίμενε, όμως πιο πολύ απο όλους, ήταν και αυτός που έμελλε να κατακεραυνώσει την ομάδα στην οποία βρισκόταν από την ηλικία των πέντε. «Είδα με τα μάτια μου τον χειρότερο Άγιαξ όλων των εποχών!». Ο Γιόχαν Κρόιφ θεωρούσε πως το αποτέλεσμα της απογοητευτικής εικόνας του τότε Άγιαξ, οφειλόταν στην άσχημη κατάσταση που επικρατούσε στο εσωτερικό του συλλόγου, κάτι το οποίο εκτονώθηκε με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο στο γρασίδι του Μπερναμπέου, δικαιώνοντας τους φόβους του. Μπορεί το σκορ να έληξε 2-0 υπέρ της «Βασίλισσας», ωστόσο το παιχνίδι θα μπορούσε άνετα να είχε λήξει και 12-0, όπως πίστευε ο ίδιος.
Η τότε ομάδα του Αίαντα αδυνατούσε να αλλάξει περισσότερες απο τρεις συνεχόμενες σωστές πάσες, με αποκορύφωμα το ματς στη Μαδρίτη κατά το οποίο πέτυχε μόνο μια τελική προς την αντίπαλη εστία. «Ο Άγιαξ ήταν πολύ χειρότερος ακόμα και από την ομάδα που υπήρχε πριν αναλάβει ο Ρίνους Μίχελς το 1965!», θα πει ο μεγαλύτερος οπαδός του με πόνο ψυχής. Το μεγαλύτερο πλήγμα, όμως, θα ήταν ότι οι έξι ποδοσφαιριστές από τη βασική εντεκάδα της ομάδας, θα προέρχονταν από τα φυτώρια του ίδιου του συλλόγου. Παιδιά του Άγιαξ που φάνηκε να μην δέχτηκαν ποτέ αυτόν που τους γέννησε.
Εννιά χρόνια αργότερα, η μοίρα θα φορέσει το πιο ειρωνικό της προσωπείο και θα δει τη χιλιοειπωμένη φράση του τότε, «έπαιζαν άντρες απέναντι σε παιδιά», να γίνεται προοικονομία του σήμερα. Αυτά με τη σειρά τους, θα εξοντώσουν με κίνηση ρουά-ματ τη «Βασίλισσα» και θα πληγώσουν ανεπανόρθωτα τους μεγαλόσωμους άντρες του Τορίνο, αποδεικνύοντας πως μερικές φορές, τα μεγαλύτερα μαθήματα τα παίρνουμε από τα «παιδιά». Η απογοητευτική εικόνα της νεανικής ομάδας του 2010 δεν θα θύμιζε σε τίποτα την ομοίως νεανική ομάδα του σήμερα.
Ο μεγαλύτερος επικριτής και αιώνια πιστός του Άγιαξ, Γιόχαν Κρόιφ, θα πιάσει το στυλό, θα κοιτάξει προς τα κάτω αυτούς που τον έκαναν υπερήφανο και χαμογελώντας πια θα ξεκινήσει τη στήλη του: «Υπάρχει πλέον και πάλι Άγιαξ».
Ευρυδίκη Γούση
