Αφού δεν έγινε και τώρα, ίσως να μη γίνει ποτέ...
Με ένα «ναι μεν, αλλά...» νομίζω πως έμειναν όλοι όσοι παρακολούθησαν τα αποτελέσματα των βραβείων της FIFA για τους κορυφαίους του 2019. Κι αν κάποιοι αισθάνονται ότι αδικήθηκε ο Φαν Ντάικ στη διάκριση του καλύτερου όλων, η θέση του τερματοφύλακα και πολύ περισσότερο ο Άλισον έχασαν μια ιστορική ευκαιρία... Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Ο Λιονέλ Μέσι είναι ο κάτοχος του βραβείο του κορυφαίου για το 2019, όπως ανακοινώθηκε το βράδυ της Δευτέρας στην τρομερή εκδήλωση που έλαβε χώρα στη Σκάλα του Μιλάνου. Στο άκουσμα του ονόματός του, ίσως αρκετοί ν απόρησαν και να διαφώνησαν έντονα, όχι τόσο για τον Κριστιάνο Ρονάλντο που ήταν μαζί του στην τελική τριάδα των υποψηφίων, όσο για τον Βέρζιλ Φαν Ντάικ.
Ο Ολλανδός αμυντικός έκανε καταπληκτική χρονιά με τη Λίβερπουλ, αναμφίβολα είναι ένας απ' αυτούς που συνείσφεραν σε τεράστιο βαθμό στα επιτεύγματα της ομάδας του Κλοπ και φυσικά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, είχε πάρει το βραβείο του κορυφαίου της Πρέμιερ Λιγκ αλλά και του καλύτερου για την UEFA πριν από λίγο καιρό, ξανά σε κόντρα με τους Μέσι και Κριστιάνο, όμως, αυτή τη φορά δεν ήταν εκείνος που χαμογέλασε.
Ο Μέσι, προφανώς αποτελεί πλέον σταθερή αξία και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για αδικία με την ανάδειξή του στον κορυφαίο του 2019. Σε μια τέτοια κατάσταση, όμως, είναι λογικό, έπειτα και από τα όσα έγιναν την περασμένη αγωνιστική περίοδο, οι θέσεις του αμυντικού και του τερματοφύλακα είχαν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για να ξεπροβάλλουν και να αλλάξουν τα δεδομένα.
Και ο Φαν Ντάικ μπορεί να κέρδισε πολλούς περισσότερους πόντους με το βραβείο από την UEFA αλλά με τη συμμετοχή στην τελική τριάδα, ωστόσο, θα μπορούσε ίσως να έχουν διαφοροποιηθεί οι υποψηφιότητες και οι πιθανότητες με τον Άλισον. Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας με τα περισσότερα clean sheets σε Πρέμιερ Λιγκ, Τσάμπιονς Λιγκ και στο πρόσφατο Κόπα Αμέρικα, κατακτώντας τους δυο από τους τρεις τίτλους που διεκδίκησε σε συλλογικό επίπεδο και αυτό των εθνικών ομάδων, ενδεχομένως και να μπορούσε να πάει για το κάτι παραπάνω.
Μετά τον Λεβ Γιασίν και τη Χρυσή Μπάλα του 1963 – με το όνομα του θρυλικού τερματοφύλακα να έχει πλέον δοθεί σε νέο βραβείο που θα δίνεται στο πλαίσιο του Ballon d'Or – δεν έχει καταφέρει κάποιος που αγωνίζεται κάτω απ' τα δοκάρια να πάρει μια τόσο μεγάλη διάκριση. Ο πορτιέρε της Λίβερπουλ αναδείχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας, συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη 11άδα της FIFPro, όμως, στη χρονιά που έκανε κάτι πραγματικά πολύ καλό για να κάνει τη θέση του ν' ανέβει στα μάτια του κόσμου και των ποδοσφαιρανθρώπων, δεν του δόθηκε η ευκαιρία για ένα σπουδαίο βραβείο.
Και με δεδομένο πως δεν έγινε τώρα κάτι τέτοιο στη FIFA, αφού το θέμα της Χρυσής Μπάλας είναι αρκετά διαφορετικό και πολύ πιο δύσκολο, τότε ίσως και να μη γίνει ποτέ κάτι τόσο τρανταχτό για να δοθεί η δυνατότητα σε έναν γκολκίπερ να ξεχωρίσει...
